به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از مفاهیمی که در دوران کنونی ماهیت آن در حال تغییر است، مفهوم جنگ، منازعه و شیوه‌ها و ابزار‌های دست زدن به آن است. بشر در دوران کنونی با نوع جدیدی از جنگ‌ها تحت عنوان «جنگ سایبری» رو به رو است که در سده‌های گذشته آن را تجربه نکرده است. به دلیل ماهیت این نوع جنگ که از جنگ‌های سنتی موثر‌تر و البته کم هزینه‌تر هست و ماهیت دشمن هم به راحتی قابل شناسایی نیست و از اصل غافلگیری هم بهره می‌برد بعد از این ما شاهد استفاده گسترده از این نوع حملات نه در ایران بلکه در کل نظام بین‌الملل خواهیم بود؛ البته اگر نگوییم الان هم بسیاری از دولت‌ها درگیر یک جنگ تمام عیار سایبری علیه همدیگر هستند؛ لذا دولت جمهوری اسلامی ایران نیز همچون بسیاری از دولت‌های دیگر این عرصه را باید جدی گرفته و سرمایه‌گذاری گسترده‌ای برای مقابله با حملات سایبری از سوی دولت‌های متخاصم و انجام حملات سایبری گسترده، موثر و ویرانگر علیه این دولت‌ها انجام دهد.
با ورود بشربه عصر اطلاعات دکترین و استراتژی‌های نظامی نیز دستخوش تغییرات گسترده و پیچیده‌ای شده است. جنگ‌ها از این پس ممکن است از انحصار دولت‌ها خارج شود و افراد و گروه‌های ناشناخته نیز درجهت منافع خود از این ابزار‌ها استفاده کنند، فضای وب این امکان را در اختیار این مهاجمین ناشناس قرار می‌دهد. ویروس‌ها و کرم‌های رایانه‌ای و هک، ابزار‌های جنگ‌های عصر جدید محسوب می‌شوند. جنگ‌های سایبری اطلاعاتی، هیبریدی و شبکه‌ای مفاهیمی هستند که برای توضیح جنگ‌های عصر جدید ساخته شده‌اند. در جنگ‌های آینده دولت‌هایی موفقتر خواهند بود که اولاً در زمینه جمع‌آوری، پردازش، ذخیره‌سازی و انتقال اطلاعات از حریف خود سرتر باشند.
بیشتربخوانید
ثانیاً، توانایی ایجاد اختلال، نابودی و تغییر در سیستم‌های اطلاعاتی و ارتباطی دشمن را داشته باشند. جنگ سایبری اگر درست و با موفقیت انجام شود اثرات تخریبی آن بسیار بیشترازیک جنگ متعارف خواهد بود به عنوان مثال به گفته «مایک مک کانل» رئیس سابق سازمان اطلاعاتی آمریکا اگر بانک مرکزی آمریکا (فدرال رزرو) با موفقیت مورد حمله سایبری قرار بگیرد اثرات مخرب بسیار بزرگ‌تری بر اقتصاد جهان خواهد داشت که از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ میلادی هم مهم‌تر خواهد بود. اختلال درشبکه‌های برق، حملونقل و ترافیک، شبکه مالی و بانکی و شبکه‌های اطلاع‌رسانی سناریو‌هایی هستند که می‌تواند فجایع مصیبت باری ایجاد بکند.
سناریوی دیگری که به صورت جدی مطرح است و در منابع آکادمیک درباره آن بحث شده است؛ مدیریت یک بحران هسته‌ای در شرایط جنگ سایبری است. استفاده قدرت‌های هسته‌ای از جنگ سایبری بر ضد یکدیگر یا برضد یک دولت غیرهسته‌ای و یا استفاده گروه‌ها و طرف‌های ثالث ناشناخته از جنگ سایبری برضد دولت‌های هسته‌ای می‌تواند نتایج غیرمنتظره زیادی را به همراه داشته باشد. اگر در نهایت سلاح‌های کشتار جمعی، سلاح‌های هسته‌ای، سلاح‌های برتر قدرت نرم و جنگ اطلاعاتی در جریان یک بحران با هم ترکیب شوند، محصولی که از درون این ترکیب بیرون می‌آید ممکن است یک چیز غیرمنتظره و بسیار ناخوشایند باشد. بحران‌ها طبق تعریف یک حوادث استثنایی هستند. بحران جنگ سرد بین کشور‌های مسلح با سلاح‌های پیشرفته اطلاعاتی و سلاح‌های هسته‌ای اتفاق نیفتاد. اما ترکیب سلاح‌های هسته‌ای و جنگ سایبری و هم پوشانی بالقوه این دو درمدیریت یک بحران هسته‌ای، نیازمند مطالعه بیشتر و توجه ویژه سیاسی است.
با توجه با مطالب گفته شده به نظر می‌رسد به طور خلاصه درخصوص حملات سایبری به پنج نکته بسیار مهم توجه کرد:
اول، به نظر می‌رسد مفهوم جنگ و منازعه و شیوه‌ها و ابزار‌های دست زدن به آن دستخوش تغییرات و تحولات شگرفی شده است. تا پیش از این جنگ‌ها از طریق توپ، تانک، موشک و جنگنده پیش می‌رفتند، اما با ورود بشر به عصر اطلاعات دکترین و استراتژی‌های نظامی نیز دستخوش تغییرات گسترده و پیچیده‌ای شده است و یک حمله موفق سایبری می‌تواند میزان خسارت به مراتب بیشتری از یک جنگ متعارف به یک دولت تحمیل کند.
دوم، در دوران جدید فضای وب ظرفیتی را فراهم کرده است که مهاجمین با استفاده از این ظرفیت می‌توانند جنگی اعلام نشده را بر ضد یک دولت حتی توسعه یافته و پیشرفته به راه بیندازند؛ بدون اینکه شناخته شوند. به عبارت دیگر جنگ‌ها از این پس از انحصار دولت‌ها خارج شده و افراد و گروه‌های ناشناس غیر‌دولتی نیز درجهت منافع خود می‌توانند از این ابزار‌ها استفاده کنند.
سوم، با توجه به اینکه هزینه دست زدن به جنگ‌های سایبری بسیار کم و میزان خسارت وارده به دشمن می‌تواند از یک جنگ متعارف بسیار بیشتر باشد و همچنین این امکان که مهاجم یا مهاجمین شناخته نشوند یا با پرچم دروغین وارد این کارزار شده و دیگران را متهم معرفی کنند، جنگ‌های سایبری بسیار وسوسه انگیز هستند و با توجه به این، مزیت‌ها بعد از این ما شاهد استفاده گسترده از این مدل از جنگ‌ها در فضای بین‌المللی خواهیم بود.
چهارم، در فضای بوجود آمده جدید دولت‌هایی موفقتر خواهند بود که در زمینه جمع‌آوری، پردازش، ذخیره‌سازی و انتقال اطلاعات از حریف خود سرتر باشند و توانایی ایجاد اختلال، نابودی و تغییر در سیستم‌های اطلاعاتی و ارتباطی دشمن را داشته باشند.
پنجم، با توجه به اینکه تقریباً از جزئی‌ترین تا کلان‌ترین مسائل در اکثر کشور‌ها از طریق فضای وب مدیریت می‌شود و ظرفیتی که این فضا برای پیشبرد جنگ‌های سایبری در اختیار مهاجمین قرار می‌دهد دولت‌ها باید بسیار مراقب باشند تا از ورود مهاجمین به این شبکه‌ها جلوگیری کنند. اختلال درشبکه‌های برق، آب، حملونقل و ترافیک، شبکه‌های پولی و بانکی، بورس و شبکه‌های اطلاع‌رسانی سناریو‌هایی هستند که می‌تواند فجایع بسیار مصیبت باری ایجاد کند. سناریوی وحشتناک دیگر نفوذ در شبکه‌های مدیریت و فرماندهی نظامی و ایجاد اختلال یا ارسال دستورات جدید یا تغییر دستورات قبلی است و در نهایت اینکه اگردر جریان یک بحران، سلاح‌های کشتار جمعی، سلاح‌های هسته‌ای و جنگ سایبری با هم ترکیب شوند خروجی این ترکیب ممکن است محصول بسیار وحشتناکی باشد که نتوان به راحتی تبعات آن را مدیریت کرد؛ بنابراین دولت جمهوری اسلامی ایران نیز همچون بسیاری از دولت‌های دیگر این عرصه را باید جدی گرفته و سرمایه‌گذاری گسترده‌ای برای مقابله با حملات سایبری از سوی دولت‌های متخاصم و انجام حملات سایبری گسترده، موثر و ویرانگر علیه این دولت‌ها انجام دهد.
مروری بر حملات سایبری حمله سایبری اخیر به سامانه سوخت‌رسانی کشور اولین حمله سایبری به کشور نبوده و آخرین آن نیز نخواهد بود چنانکه گفته شد به دلیل ماهیت این نوع جنگ که از جنگ‌های سنتی موثر‌تر و البته کم هزینه‌تر هست و ماهیت دشمن هم به راحتی قابل شناسایی نیست و از اصل غافلگیری هم بهره می‌برد بعد از این ما شاهد استفاده گسترده از این حملات نه در ایران بلکه در کل نظام بین‌الملل خواهیم بود البته اگر نگوییم الان هم بسیاری از دولت‌ها درگیر یک جنگ تمام عیاری سایبری علیه همدیگر هستند. در ادامه مروری کوتاه می‌اندازیم به حملات سایبری علیه آمریکا و رژیم صهیونیستی که طی دو سال اخیر انجام شده است.
آمریکا هکر‌ها طی دو سال اخیر بسیاری از زیرساخت‌های آمریکا را هدف حملات سایبری ویرانگر خود قرار داده‌اند. یک شنبه (۲۳ آذر ۹۹) بود که خبرگزاری رویترز از یک حمله گسترده سایبری به سازمان‌ها و نهادهای مهم دولتی آمریکا خبر داد. سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی این کشور در این زمینه اعلام کردند به دلیل پیچیدگی و گستردگی این حمله سایبری، میزان خسارات ناشی از آن همچنان نامعلوم است.
رسانه‌ها اعلام کردند در این حملات که از نیمه اسفند ۱۳۹۸ شروع شده بود پنتاگون، وزارت امور خارجه، وزارت خزانه‌داری، وزارت انرژی، وزارت امنیت داخلی، سازمان امنیت هسته‌ای آمریکا و شرکت مایکروسافت هک شده‌اند. یک مقام دولت «دونالد ترامپ» این حمله سایبری را به «چاه» تشبیه کرده و گفته بود که «واشنگتن هنوز از عمق آن با خبر نیست.» «کوین ماندیا» مدیر ارشد اجرایی شرکت امنیت سایبری «فایرآی» که هک گسترده سازمان‌های آمریکایی را فاش کرد در مصاحبه با شبکه «سی‌بی‌اس» درباره میزان خسارت‌ها گفت: «هرچند در کل حدود ۱۸ هزار سازمان کد مخرب را در شبکه‌های خود کشف کرده‌اند، اما در اصل ۵۰ سازمان بیش از بقیه خسارت دیدند» به گفته وی این حمله از قبل طراحی شده بوده است.» روزنامه گاردین نیز در گزارشی با اشاره به ابعاد گسترده این حمله سایبری نوشت: «در پی این حملات سایبری ممکن است از اسرار هسته‌ای تا اطلاعات مربوط به واکسن کرونا به سرقت رفته باشد.» در رسانه‌های آمریکا این حمله گسترده سایبری و خسارات گسترده آن با حمله ژاپن به «پرل هاربر» در جریان جنگ دوم جهانی مقایسه شد.
جمعه (۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۰) نیز رسانه‌های آمریکایی از وقوع یک حمله گسترده سایبری دیگر، این بار به بزرگ‌ترین شرکت خط لوله انتقال سوخت آمریکا خبر دادند. این حمله سایبری توسط یک گروه هکری ساکن در اروپای شرقی به‌نام «دارک‌ساید» قرار گرفت و یکی از خطوط انتقال سوخت شرکت «کولونیال» آمریکا را از کار انداخت. این خط لوله روزانه ۵/۲ میلیون بشکه معادل ۴۵ درصد از نیاز بنزین، دیزل و سوخت جت سواحل شرقی آمریکا را تأمین می‌کند. دولت بایدن روز یک‌شنبه ۹ می ۲۰۲۱ (۱۹ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰) مجبور شد در ۱۷ ایالت و منطقه واشنگتن، «وضعیت اضطراری» و «فوق‌العاده» اعلام کند هکر‌ها ۱۰۰ گیگابایت از اطلاعات این شبکه را در اختیار گرفتند.
بر اساس گزارشی که مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی درباره این حمله منتشر کرده در واکنش به این حمله سایبری، ابتدا کل عملیات این خط لوله متوقف شد تا سیستم‌های فناوری اطلاعات پشتیبان این خطوط لوله از حملات سایبری دامنه‌دارتر بعدی مصون بمانند و درنتیجه، بیش از ۱۰ هزار پمپ‌بنزین در سراسر جنوب شرقی آمریکا به‌ویژه کارولینا، ویرجینیا و جورجیا با کمبود سوخت مواجه شدند.
با توجه به نبود راننده و تانکر سوخت کافی برای انتقال حجم سوخت انتقالی، کاهش سوخت بیش از یک هفته ادامه داشت و درنتیجه شرکت مجبور شد ۵ میلیون دلار پول دیجیتال به گروه هکری «دارک ساید» پرداخت کند، دراین‌حال، قیمت متوسط هر گالن بنزین در روز چهارشنبه ۱۲ می ۲۰۲۱ (۲۲ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰) به ۳ دلار افزایش یافت؛ قیمتی که از نوامبر ۲۰۱۴ در این کشور تجربه نشده بود. علاوه‌بر این، صفوف طولانی در پمپ‌بنزین‌ها، ذخیره بنزین در پلاستیک، زدو‌خورد‌ها میان رانندگان در برخی ایالت‌ها، قطع برق در ایالت میامی و تبعات اجتماعی دیگری این حمله را در پی داشت. گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس در تحلیل این حادثه تصریح می‌کند که جو بایدن در سند «راهنمای استراتژیک موقت امنیت ملی آمریکا» که در مارس ۲۰۲۱ منتشر شد، تصریح کرده بود تهدید‌هایی مانند بیماری‌های همه‌گیر، حملات سایبری و اطلاعات گمراه‌کننده هیچ مرز و دیواری نمی‌شناسد و پرداختن به آن‌ها از اولویت‌های امنیت ملی آمریکاست. اما دولت وی در اولین آزمون جدی برای مقابله با حملات سایبری مردود شد.
خرداد ماه سال جاری نیز رسانه‌های آمریکایی از حمله سایبری به شرکت فرآورده‌های گوشتی «جی‌بی‌اس» آمریکا خبر دادند. این شرکت بزرگ‌ترین تولیدکننده گوشت جهان محسوب می‌شود. «بلومبرگ» در این باره نوشت: «همه شعب شرکت فرآورده‌های گوشتی «جی‌بی‌اس»، بزرگ‌ترین تولیدکننده گوشت جهان، به دنبال یک حمله سایبری تعطیل شد و تولید بخشی از کارخانه‌های آن، که تقریبا یک چهارم نیاز مردم آمریکا را فراهم می‌کند متوقف شد.» بر اساس گزارش بلومبرگ تنها در سال ۲۰۲۰ میلادی شرکت‌های مواد غذایی آمریکا هدف ۴۰ حمله سایبری قرار گرفته‌اند.
با ادامه حملات سایبری کاری به جایی رسید که دولت بایدن از شرکت‌های خصوصی خواست «گام‌هایی فوری» برای محافظت بهتر از خودشان در برابر چنین حملاتی بردارند در نامه کاخ سفید به شرکت‌ها تاکید شده است «هیچ شرکتی فارغ از اینکه چقدر بزرگ است و یا در کجا است از حملات باج‌افزاری در امان نیست.» همزمان وزارت دادگستری آمریکا نیز اولویت مقابله با حملات سایبری را به سطح حملات تروریستی ارتقا داد. در جدیدترین مورد از این حملات نیز شرکت فناوری «مایکروسافت» دوشنبه (۳ آبان ۱۴۰۰) از وقوع یک حمله سایبری جدید هکر‌های روسی علیه زیرساخت‌های آنلاین آمریکا خبر داد. مایکروسافت هشدار داد که صد‌ها شرکت و سازمان بزرگ با موجی از حملات سایبری مواجه شده‌اند.
مرداد ماه گذشته «بایدن» رئیس‌جمهوری آمریکا هنگام بازدید از «اداره اطلاعات ملی آمریکا» با اشاره با افزایش حملات سایبری علیه این کشور گفته بود: «من فکر می‌کنم اگر درگیر یک جنگ- یک جنگ واقعی با یک قدرت بزرگ- بشویم، به احتمال زیاد دلیلش حملات سایبری خواهد بود که به طور تصاعدی امکان و توانایی (چنین حملاتی) در حال افزایش است». رسانه‌ها و مقامات آمریکایی بلافاصله بعد از بسیاری از این حملات سایبری هکر‌های روسی را متهم کرده و انگشت اشاره خود را به سمت دولت روسیه نشانه رفته‌اند. با این وجود دولت روسیه همواره این اتهام را رد کرده است. بایدن تیرماه گذشته در هشدار با پوتین گفته بود: «آمریکا قدرت تلافی حملات سایبری را دارد.» بایدن خرداد ماه نیز در دیدار غیر رسمی خود با پوتین با تهدید ضمنی وی خطاب به رئیس‌جمهور روسیه گفته بود: «حس و حال تو چه خواهد بود اگر میادین نفتی روسیه با حملات سایبری فلج‌کننده هدف گرفته شوند.»
با تشدید حملات سایبری اخیراً روسیه و آمریکا توافق کرده‌اند که در صورت بروز هرگونه تهدید امنیتی ناشی از حملات سایبری احتمالی در زمینه تبادل اطلاعات همکاری کنند. همکاری مسکو و واشنگتن در تبادل اطلاعات در مقابله با حملات احتمالی سایبری در حالی مطرح شده که مقام‌های مایکروسافت و کارشناسان حوزه امنیت سایبری آمریکایی، روسیه را متهم می‌کنند که کمپین جدیدی را برای نفوذ به سیستم‌ها و شبکه‌های رایانه‌های دولتی، خصوصی و اندیشکده‌های آمریکایی به راه انداخته است.
رژیم صهیونیستی حملات گسترده سایبری به زیرساخت‌های اقتصادی، نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی نیز همچون آمریکا طی دو سال اخیر به شدت افزایش پیدا کرده است. در اردیبهشت سال ۹۹ بر اساس گزارش رسانه‌های صهیونیستی در جریان یک حمله سایبری تاسیسات آبی صهیونیست‌ها مورد حمله هکر‌ها قرار گرفت و اختلالات جدی در عملکرد پمپاژ آب ایجاد شد. صهیونیست‌ها اعلام کردند، ایران پشت پرده این حملات سایبری قرار دارد. صبح پنجشنبه، یکم خرداد ۹۹ نیز رسانه‌های صهیونیستی خبر هک‌شدن وبسایتهای اسرائیلی را منتشر کردند. میزبان این وبسایت‌ها شرکت «هاستینگ یوپرس» (uPress) بود که یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های اینترنتی اسرائیل به‌شمار می‌رود و به هزاران فرد حقیقی و حقوقی خدمات ارائه می‌دهد. کاربران به جای صفحه اصلی در ویدیویی که در شبکه‌های اجتماعی هم منتشر شده جمله «برای یک شگفتی بزرگ آماده باشید» را به زبان عبری و انگلیسی، و همچنین این جمله که «شمارش معکوس نابودی اسرائیل از مدت‌ها قبل شروع شده است» و «انفجار دو شهر رژیم اسرائیل» را مشاهده کردند. ویدیو با این جمله که : «اسرائیل تا ۲۵ سال دیگر وجود نخواهد داشت» پایان می‌یابد.
تیرماه سال ۹۹ نیز گروهی با نام «انتقامجویان سایبری» جزئیات یک «حمله بزرگ سایبری به زیرساخت‌های برق اسرائیل» را همزمان با شهادت سرداران بزرگ مقاومت اسلامی شهید حاج قاسم سلیمانی و شهید ابومهدی المهندس، منتشر کرد. در فیلمی که توسط این گروه منتشر شده، رسماً مسئولیت حمله بزرگ سایبری به زیرساخت‌های برق ۱۶ شهر رژیم صهیونیستی از جمله تل‌آویو و حیفا برعهده گرفته شد. این گروه اعلام کرده در این عملیات بزرگ و پیچیده سایبری موفق شده برق بسیاری از شهر‌های سرزمین‌های اشغالی را مورد حملات دقیق سایبری قرار‌داده و بسیاری از مناطق این ۱۶ شهر را دچار قطعی برق کند.
مرداد ماه گذشته نیز با اعلام خبر گسترده‌ترین هک سایبری شرکت‌های دولتی و خصوصی رژیم صهیونیستی که از سال ۲۰۱۹ در جریان بود، بار دیگر مسئله آسیب‌پذیری ساختار‌های این رژیم در برابر حملات سایبری مطرح شد. این حمله که از سوی شرکت «فایر آی» نیز مورد تایید واقع شده، علاوه‌بر نهادهای اقتصادی و تجاری، ساختار‌های نظامی رژیم صهیونیستی را نیز هدف قرار داده است. «هاآرتص» نوشت: «این بزرگ‌ترین و گسترده‌ترین حمله سایبری علیه وبسایتهای اسرائیل است که تاکنون رصد شده است.» حدود یک سال پیش نیز رسانه‌های صهیونیستی از حمله سایبری به سرور‌های ده‌ها شرکت حملونقل و لجستیک رژیم اسرائیل خبر داده بودند. به نوشته روزنامه صهیونیستی «کالکالیست»، قربانیان این حمله گسترده سایبری واردکنندگان تجهیزات نظامی حساس و شرکت‌های لجستیکی و وارداتی بودند. این روزنامه نوشت «هکر‌ها اطلاعاتی را که برای کشور‌های دشمن دارای ارزش راهبردی است به سرقت برده‌اند» روزنامه «یدیعوت آحارانوت» در این زمینه نوشت «مشخص نیست حملات سایبری از سوی چه کشوری بوده یا اینکه این عملیات توسط چه گروهی از هکر‌ها انجام شده است.» ۲ هفته پس از این حمله بزرگ سایبری به شرکت‌های صهیونیستی، روزنامه «ایسرائیل هیوم» در تاریخ ۲۷ دسامبر ۲۰۲۰ (یک شنبه ۷ دی ۹۹) به نقل از یکی از کارشناسان امنیت سایبری نوشت: «پیش‌بینی می‌شود چالش‌های سایبری اسرائیل در آینده گسترده‌تر و پیچیده‌تر شود.» کارشناس صهیونیست از اینکه هکر‌ها موفق شدند به «مقدس‌ترین مقدسات» ساختار امنیتی آمریکا (و البته اسرائیل) دست پیدا کنند، ابراز شگفتی کرد. وی در عین حال اعتراف کرد در شرایطی که اسرائیل با جنگ بزرگی در صحنه سایبری روبه‌رو است، بشدت به دنبال مطلع شدن از میزان و حجم اطلاعاتی است که هکر‌ها موفق به تخلیه آن شده‌اند.
روزنامه «یدیعوت آحارانوت» نیز با انتشار مقاله‌ای در رابطه با حملات سایبری انجام شده، تاکید کرد: «ضرباتی که شرکت‌های اسرائیلی در دوره اخیر متحمل شده‌اند، ثابت می‌کند جنگ سایبری روز‌به‌روز گسترده‌تر و قوی‌تر می‌شود تا پرسش‌های بی‌پاسخی درباره میزان آمادگی ساختار سایبری اسرائیل در مقابله با این حملات مطرح شود.» این روزنامه عبری‌زبان اعتراف می‌کند اگر چه اسرائیل همچنان سیاست ابهام را درباره این حملات پیگیری می‌کند، اما ضربات سختی متحمل شده است. پیش از این نیز روزنامه «هاآرتص» با اشاره به این ناتوانی، پرسیده بود «پس آن سامانه سایبری عظیمی که از آن سخن می‌گفتید، ۲۵۰ میلیون شکل (۷۶ میلیون دلار) برای آن در سال خرج می‌کنید و ۳۵۰ کارشناس سایبری را برای آن به کار گمارده‌اید، کجاست؟ چرا تمام این امکانات نتوانسته‌اند از فرو افتادن پایگاه‌های داده اسرائیلی یکی پس از دیگری جلوگیری کنند؟»
روزنامه هاآرتص با اشاره به ادعای مسئولین اسرائیلی درباره دست داشتن هکر‌های ایرانی در این حملات سایبری می‌نویسد: «امروز جامعه اسرائیل هم به این نتیجه رسیده است که ایران دارای قدرت سایبری پیشرفته است و قادر است از این توانمندی برای ضربه زدن به اسرائیل استفاده کند، اینکه بر اساس داده‌های پایگاه رصد حملات چک پوینت بعد از ترور محسن فخری‌زاده یکی از مسئولان برنامه هسته‌ای ایران یک گروه هکری ۱۲ شرکت اسرائیلی را در یک هفته هک کند، مسئله قابل تاملی است، به ویژه که ما فقط از این تعداد اطلاع داریم و آنچه گفته می‌شود صرفاً آمار و ارقام است که می‌خواهند گفته شود.»
منابع عبری‌زبان شهریور ماه جاری نیز خبر دادند که «گروهی از هکر‌ها با سرقت اسناد چند میلیون صهیونیست، بزرگ‌ترین حمله سایبری در تاریخ این رژیم را رقم زده‌اند. روزنامه عبری‌زبان «یدیعوت آحارونوت» در این باره نوشت: گروه هکری «Sangkancil» توانسته با نفوذ به وبگاه مقامات محلی اطلاعات ۷ میلیون اسرائیلی را هک کند.» طبق این گزارش، این گروه هکری، اسناد برخی از صهیونیست‌ها را برای اثبات مدعای خود در اینترنت منتشر کرده که این اسناد، شامل کارت شناسایی، گواهینامه، حساب‌های مالیاتی است. «یدیعوت آحارونوت» همچنین نوشت که اطلاعات افشاشده پس از اشتراک‌گذاری به افرادی نیز فروخته شده است. «جرزوالم پست» نیز در این باره نوشت: «چنانچه چنین خبری صحت داشته باشد، بزرگ‌ترین هک در تاریخ اسرائیل رقم خورده است.»
در جدیدترین مورد از حملات سایبری نیز هفته گذشته رسانه‌های صهیونیستی خبر دادند که یک گروه هکری تحت عنوان «عصای موسی» در حال انتشار اطلاعات و تصاویری از «بنی گانتس» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در شبکه‌های مجازی است و تاکید می‌کند که وی به طور کامل تحت اشراف و کنترل آن‌ها قرار دارد. به نوشته روزنامه «یدیعوت آحارونوت»، این گروه هکری از چند روز پیش در حال انتشار دیتا‌های صد‌ها هزار صهیونیست است که گفته می‌شود از سرور‌های «پست اسرائیل» و شماری از شرکت‌های خصوصی به سرقت رفته‌اند. کارشناسان به این رسانه عبری زبان اطلاع داده‌اند که نوع تهاجم صورت گرفته مانند رخنه به شرکت بیمه «شیریبیت» و چند شرکت دیگر است از این رو احتمال دارد «هکر‌های ایرانی» هم در انجام آن دخالت داشته باشند.
در ادامه گزارش «یدیعوت آحارونوت» آمده است: «یکی از ویژگی‌های این گروه هکری رویکرد خصمانه آن‌ها علیه شخصیت‌های اسرائیلی است به نحوی که خطاب به گانتس تاکید می‌کند که همچنان به مقابله با وی ادامه خواهند داد تا تمام جنایات پنهانش را افشا کنند.
طبق گزارش روزنامه صهیونیستی «وای نت»، گروه هکری «عصای موسی» با عکس «بنی گانتز» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی این پیام تهدیدآمیز را منتشر کرده بودند: «ما از هر تصمیمی که شما اتخاذ می‌کنید، مطلع هستیم و می‌توانیم از همان نقطه‌ای به شما حمله کنیم که کمترین احتمال را می‌دهید. ما به اسناد محرمانه وزارت دفاع دسترسی داریم. به نقشه‌های عملیات نظامی و همچنین اطلاعات مربوط به آرایش نظامی شما دسترسی داریم. ما اسناد این جنایات شما را در اختیار همه دنیا قرار می‌دهیم.» بر اساس گزارش «یدیعوت آحارونوت»، این گروه هکری چندین فایل اکسل را که حاوی صد‌ها هزار پرونده از اطلاعات شخصی افراد از نام و نام خانوادگی تا پست الکترونیکی، آدرس منزل و تلفن همراه افراد است منتشر کرده‌اند. هکر‌ها همچنین اعلام کرده‌اند که اطلاعات مشابهی از دیگر شرکت‌های این رژیم و حتی شرکت سامانه‌های نظامی (Epsilor) به دست آورده و آن‌ها را هم منتشر می‌کنند.
روزنامه صهیونیستی «جروزالم‌پست» نیز مدعی شده است که گروه هکری ایرانی موسوم به «سایه سیاه» (Black shadow) سرور‌های شرکت اینترنتی رژیم صهیونیستی «سایبرسرو» (Cyberserve) را مورد حمله هکری قرار داده و آن را از دسترس خارج کرده و تهدید به افشای اطلاعات آن کرده است. طبق این گزارش، سایبرسرو یک شرکت میزبان (هاستینگ) وب است که برای شرکت‌های صنعتی، خدمات سِروِر و ذخیره‌سازی اطلاعات را انجام می‌دهد. «جروزالم پست» در ادامه گزارش خود نوشت «داده‌هایی که هکر‌های ایرانی به آن دست پیدا کرده‌اند، طیف گسترده‌ای از مشاغل را در برمی‌گیرد.»
طبق این گزارش، گروه هکری پس از هک سرور شرکت اینترنتی رژیم صهیونیستی در یک پیام تلگرامی نوشت: «مجدداً سلام! برای شما خبری داریم. شما احتمالاً امروز نمی‌توانید به سایت‌های زیادی متصل شوید. ما به «سایبرسرو» و مشتریانش آسیب وارد آورده‌ایم» گروه هکری موسوم به «سایه سیاه» در ادامه پیام خود نوشته بود: «شاید این سؤال را داشته باشید که داده‌ها چه می‌شوند؟ طبق معمول، اطلاعات زیادی داریم. اگر نمی‌خواهید آن‌ها را فاش کنیم، خیلی زود با ما تماس بگیرید» جروزالم پست همچنین در گزارش خود مدعی شد که گروه هکری سایه سیاه که مسئول حملات هکری پیشین به شرکت بیمه حملونقل «شربیت» و شرکت مالی «کی آل اس» رژیم صهیونیستی است، تقاضای بیت‌کوین کرده و پس از امتناع «سایبرسرو»، سرور‌های این شرکت صهیونیستی را از دسترس خارج کرده است. حمله هکری دسامبر ۲۰۲۰ به شرکت شربیت در حقیقت بزرگ‌ترین حمله سایبری به یک شرکت صهیونیستی در آن زمان بود و هکر‌های سایه سیاه درخواست ۵۰ بیت کوین (معادل حدود یک‌میلیون دلار در آن زمان) کرده بودند. کارشناسان امنیت سایبری رژیم صهیونیستی هشدار داده‌اند که هدف هکر‌های ایرانی مالی نبوده است و به دنبال تحقیر شرکت‌های صهیونیستی بوده‌اند.
منبع: روزنامه کیهان
انتهای پیام/