به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت و گویی کوتاه داشتیم با تهیه کننده این سریال که شرح آن را در ادامه می خوانید.
«سرجوخه» قرار بود اواخر مهر پخش شود، چرا زمان پخش آن به تعویق افتاد؟
به چند علت. فیلمبرداری سریال «سرجوخه» تا یکم آبان یعنی نزدیک به یک سال طول کشید و طبیعتاً فرایند پس تولید زمان کافی و مناسبی نداشت. از طرفی دیگر سازمان هم به عنوان سفارش دهنده ملاحظات محتوایی و از آن مهمتر فنی داشت که باید قبل از پخش لحاظ می شد و گروه هم طبیعتاً موظف به اعمال آنها بود.
این سریال چقدر واقعی و چقدر برگرفته از تخیل نویسنده است؟
این سریال یک اسلوگان تبلیغی با این عنوان دارد که نیمی از این قصه واقعی و نیمه دیگر آن حقیقت دارد. مباحث فنی و اطلاعاتی قصه طبیعتاً بر مبنای پرونده های امنیتی کشور و مباحث دراماتیک و مسائل اجتماعی برگرفته از قصه پردازی و هنر نویسنده است.
در مورد «سرجوخه» وجه معمایی آن بیشتر برایتان مهم بود یا پرداختن به قابلیت های نیروهای امنیتی ایران؟
یک سوال مهمی برای مخاطب پیش می آید که سرجوخه کیست؟! دقیقاً با همین تیتر. سرجوخه کیست را باید منتظر بمانید و ببینید.
گه گاه شاهد بوده ایم که سریال های ساخته شده در این ژانر بیشتر به سمت شعارزدگی رفته اند و به جای روایت قصه ای جذاب و تاثیرگذار سعی در بزرگنمایی توان و خدمات نیروهای پلیس دارند. این بزرگنمایی های بی دلیل چقدر باعث می شود علاقمندان به ژانر امنیتی-پلیسی از آن کناره گیری کنند؟
سوالتان اساساً اشتباه است! «سرجوخه» یا سریال هایی که بنده تهیه کرده ام در رابطه با خدمات نیروی پلیس نیست. فیلم امنیتی- جاسوسی با فیلم پلیسی فرق می کند. سریال ما هم جاسوسی است. پلیس و فیلم پلیس یک کارکرد دارد و فیلم امنیتی- جاسوسی ژانر دیگری ست و کارکرد آن هم متفاوت است. اینکه می گویید سریال های امنیتی به سمت شعارزدگی رفته است را قبول ندارم؛ حداقل درباره آثاری که خودم تهیه کرده ام. «سارق روح»، «ترور خاموش» و «خانه امن» ردی از شعار ندارد. منظور شما از بزرگنمایی چیست؟ ما در «خانه امن» چه بزرگ نمایی داشته ایم بغیر از اینکه راوی یک قصه جذاب بوده ایم؟
تفاوت این سریال با سریال هایی مثل «گاندو» و «خانه امن» چیست؟
تفاوت آثار را بیننده تشخیص می دهد. هر کدام از این دو اثری که نام بردید در یک حوزه و یک کارکرد متفاوتی تولید شده اند. «خانه امن» سریالی صرفاً امنیتی بود و موضوعات امنیت داخل و بحث امنیت منطقه را پیگیری و روایت می کرد. «گاندو» سریال دیگری بود با کارکرد و مضمونی دیگر. «سرجوخه» هم موضوع متفاوتی را دنبال می کند و جهان دیگری دارد. در حدی که بتوانم اشاره کنم زمینه کار ما، مسائل، عوارض و آسیب های اجتماعی بوده که محل عبور مسائل امنیتی است و مسائل اجتماعی روز که سازمان های امنیتی دشمن آنها را طراحی کرده اند در این سریال بازخوانی می شود.
پیش بینی می کنید این سریال چقدر در جذب مخاطب موفق عمل کند؟
ان شاالله استقبال و اقبال مردم را در طول پخش این مجموعه شاهد هستیم.
منبع: جام جم آنلاین
انتهای پیام/