به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از اکونومیست، تاج‌گذاری‌ها در طول تاریخ اروپا اشکال مختلفی داشته است. در قرن ۲۱، هر زمان که ۲۷ رهبر اتحادیه اروپا برای شورای اروپا، گردهم می‌آیند، تاج‌گذاری‌هایی متفاوتی اتفاق می‌افتد.
ساختمان اتحادیه اروپا با این‌که ممکن است فاقد شکوه کلیسای جامع ریمز که در آن تاج‌گذاری انجام می‌شُد، باشد؛ اما با این حال، هنگامی که روسای جمهور یا نخست وزیران کشور‌های عضو وارد این ساختمان می‌شوند، درواقع پادشاهانی هستند که برای چند ساعت یک عقیده را سلطنت می‌کند.
شورای اروپا که در سال ۱۹۷۴ به عنوان یک کلوب غیررسمی برای آقایان اختراع شد، محلی برای سران کشور‌ها بود که در خلوت خود، خارج از معاهدات اتحادیه اروپا درباره تحولات اخیر قاره اروپا بحث کنند.
در پنج دهه گذشته شورای اروپا از یک خلوت مردانه به عنوان قدرتمند‌ترین نهاد اتحادیه اروپا تبدیل شده است که به همه مسائل اروپا و جهان رسیدگی می‌کند.
شورای اروپا اختیارات گسترده‌ای را به فردی که به نمایندگی از یک کشور در آن حضور دارد اعطا می‌کند.
امانوئل مکرون، در فرانسه، در بالای این سیستم قرار دارد که در مقایسه با سران دیگر کشور‌ها اختیارات گسترده‌ای به او اعطا شده است.
برای افراد حاضر در این اجلاس که ضعیف‌تر هستند، این امر ناخوشایند است. برای مثال نمایندگان ایتالیا را سریع تعویض می‌کنند و بعضی نمایندگان دیگر مانند آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان به مدت ۱۶ سال در این منصب حضور مؤثر دارند.
هرچه مدت حضور یک فرد در اتحادیه طولانی‌تر باشد، با آن شخص به عنوان شخصی با قدرت برخورد خواهد شد. زیرا آن‌ها معتقدند که چرا باید با کسی که چند ماه دیگر عوض می‌شود، معامله کنیم؟
از آن‌جایی که افراد در این اتحادیه قدرت بسیار زیادی دارند، تغییر شخصیت‌ها در این کاخ سلطنتی اهمیت زیادی خواهد داشت. فرانسه تحت رهبری فرانسوا اولاند، کشور فروتن و بی‌آزاری بود. اما مکرون شخصیتی دارد که قصد نفوذ به حتی کوچکترین کشور‌های جهان را دارد.
در چنین انجمنی تغییر افراد می‌تواند منجر به تغییر سیاست شود. خروج مرکل و ورود پادشاهی دیگر به اتحادیه تأثیر زیادی در پویایی آن خواهد گذاشت.
بر خلاف پادشاهان واقعی، سران اتحادیه اروپا باید نگران رأی‌گیری‌های پارلمانی مختلفی در کشور خود باشند.
در اتحادیه اروپا هنگامی که تصمیمی توسط یک رهبر گرفته می‌شود، اجرای آن دشوار است و باید هم ۲۷ عضو آن با یکدیگر برای تصویب یا لغو آن اتفاق نظر داشته باشند. «اینرسی» یک نیروی قدرتمند در سیاست اتحادیه اروپا است. یعنی هنگامی که این اتحادیه در جهت خاصی حرکت می‌کند، متوقف کردن آن دشوار است.
بر اساس معاهدات اتحادیه اروپا، شورای اروپا قانونگذار نیست، اما با این حال به طور فزاینده‌ای قوانینی را وضع می‌کند که باعث دخالت در امور داخلی کشور‌های عضو شده است؛ و این تصمیم‌ها به نوعی امری سلطنتی تلقی می‌شود.
شورای اروپا برای مدافعانش، دموکراتیک‌ترین نهاد اتحادیه اروپا است. اما در واقع آزادی کمی به قانونگذاران خود می‌دهد.
حتی ساختار این اجلاس دارای اشکالاتی است. شورای اروپا بسیار فعال است، اما انعطاف‌پذیری کمی دارد. برای مثال کشور‌ها و ایالت‌های بزرگ فقط می‌توانند با گروه کوچکی از مشاوران در این شورا حضور پیدا کنند. تصمیمات این شورا به طور عمد در شریط استرس‌زایی گرفته می‌شود. برای مثال اجلاس‌ها دیر شروع می‌شوند و دیر به پایان می‌رسند؛ بنابراین خستگی فیزیکی و فشار‌های اجتماعی با یکدیگر ترکیب شده و شرایط استرس‌زایی را برای تصمیم‌گیری ایجاد می‌کند.
یک باور در اتحادیه اروپا وجو دارد که تنها در صورت زمان بحران می‌شود در اتحادیه اروپا پیشرفت کرد حتی اگر این بحران مصنوعی و ساختگی باشد.
انتهای پیام/