به گزارش خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در پی تهاجم ارتش بعث عراق به ایران و هجوم آنها به داخل شهر‌های کشور، موجب شد تا ارتش و نیروهای داوطلب مردمی برای دفاع از خاک کشور به جبهه‌های غرب و جنوب غرب اعزام شوند. دروازه غربی کشور که یکی از نزدیک‌ترین راه‌های دسترسی به پایتخت محسوب می‌شود، از هجوم نیروهای عراقی در امان نماند و شهر‌های قصر شیرین، پل ذهاب و مناطق مشرف به آنجا در تصرف نیروهای عراقی درآمد.
این موضوع باعث شد تا چند گروه از بچه‌های تهران که بیشتر آنها هم دانشجو بودند، در همان روز‌های ابتدایی جنگ برای دفاع از میهن به مناطق غربی کشور بروند که یکی از آنها، شهید حسین صفری بود.
شهید حاج حسین صفری متولد ۱۳۴۰ در تهران محله خزانه بخارایی بود. در زمان بچگی به شغل باقلوا فروشی مشغول و بعد از ظهر‌ها به مدرسه می‌رفت. او دارای سه بردار و یک خواهر است که شهید حسین صفری فرزند ارشد خانواده بود.
شهید صفری ورزشکار بود و تا دروازه‌بانی تیم پاس هم پیش رفت. در دوره مدرسه وارد رشته فنی و حرفه‌ای شد. در آن زمان، اوج گیری انقلاب شروع شده بود .او با خواندن کتاب حکومت اسلامی حضرت امام، به نوعی خودش را با انقلاب عجین کرد و مدتی مسئولیت محافظ حضرت امام، شهید بهشتی، شهید رجایی و دیگر شخصیت‌ها بر عهده داشت تا اینکه جنگ شروع و او اعزام شد.
شهید حسین صفری سال ۱۳۶۰ در بازی دراز به دلیل انفجار چند مین در جنگ بینایی خود را از دست داد همچنین دو پا از زیر زانو و بیشتر سینه او را ترکش فراگرفت. او از نیروهای موسوم به دستمال سرخها و از یاران سردار شهید محمد بروجردی و شهید علی‌اصغر وصالی بود.
این شهید به دلیل آسیب زیادی که در جنگ دید، قادر به ادامه تحصیل در رشته فنی نبود و به رشته علوم انسانی تغییر رشته داد. شهید حسین صفری در یک سال، چهار مقطع تحصیلی را گذراند و در دانشگاه تهران پذیرفته شد. او پس از جنگ به ورزش شنا و گلوبال نابینایان هم مشغول به کار بود.
وی پس از جنگ با وجود درصد بالای جانبازی ترجیح داد به جای استراحت، دوباره به میدان جهاد وارد شود و در این راستا به عنوان مشاور فرمانده سپاه در امور ایثارگران مشغول به کار شد. او فعالیت‌ها و مسئولیت‌های مختلفی مانند مدافع اصلی حقوق ایثارگران، رئیس هیات مدیره شبکه ملی ایثارگران و مشاور امور ایثارگران رئیس سازمان برنامه و بودجه را در اختیار داشت.
این جانباز ۷۰ درصد، حدود یک سال و نیم در کشور آلمان زندگی کرد و شهید حسین صفری بیان می‌کرد، احترامی که آلمانی‌ها برای سربازان خود قائل هستند، ما ایرانی‌ها یک صدم آن را انجام نمی‌دهیم. شهید صفری در یکی از خاطرات خود گفت که من بازِ نشسته هستم، چون تا زمانی که نفس می‌آید بنده در صحنه حضور دارم.
سرانجام این سردار جانباز روز گذشته به یاران شهید خود پیوست.
انتهای پیام/
انشاءالله جنگ اقتصادی رو با تلاش و مقاوت میبریم.
روحت شاد یادت گرامی مرد میدانهای جنگ علیه ظلم و ستم