رحیم بایزیدی مدیر گروه روابط بین الملل پژوهشکده تحقیقات راهبردی و کارشناس مسائل بین الملل در گفت‌وگو با خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره تحرک دیپلماتیک ایران در سازمان ملل با توجه به سخنرانی رئیس جمهور کشورمان در مجمع عمومی سازمان ملل و سفر امیرعبداللهیان وزیر خارجه کشورمان به نیویورک، اظهار کرد: اجلاس هفتاد و ششم مجمع عمومی سازمان ملل، اولین حضور دولت سیزدهم در اجلاس سالانه مجمع عمومی است و این مسئله از چند نظر می‌تواند حائز اهمیت باشد، یکی از دلایل اهمیت این اجلاس، اعلام صریح مواضع دولت جدید ایران است.
وی افزود: این اجلاس توسط طیف گسترده‌ای از رسانه‌های ملی و بین المللی پوشش داده می‌شود و بیان مواضع رسمی ایران در این اجلاس می‌تواند انعکاس گسترده‌ای در سطح جهان داشته باشد. مسئله مهم بعدی، فرصت‌هایی است که برای مذاکره وزرای خارجه فراهم می‌شود. به عنوان مثال انجام دیدار با ۴۵ وزیر خارجه در یک مدت زمان کوتاه، تنها در چارچوب اجلاس‌ها و نشست‌هایی همچون اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل فراهم می‌شود.
بایزیدی در ادامه درباره اهمیت شرکت ایران در مجمع عمومی سازمان ملل، گفت: مسئله مهم دیگر، مشخص نبودن سرنوشت مذاکرات احیاء برجام است. بسیاری از قدرت‌های خارجی عضو و غیر عضو در برجام، اجلاس پیش رو را به عنوان فرصتی برای احیاء برجام در نظر می‌گیرند؛ لذا پیش بینی می‌شود اعضای باقیمانده در برجام همچون کشور‌های اروپایی از ایران درخواست کنند تا فرایند بازگشت به برجام را تسریع کند.
مدیر گروه روابط بین الملل پژوهشکده تحقیقات راهبردی درباره زمان از سرگیری مذاکرات احیاء برجام، اظهار کرد: بحث احیاء برجام به احتمال زیاد یکی از جدی‌ترین موضوعاتی خواهد بود که مورد بحث قرار خواهد گرفت. با توجه به برنامه فشرده وزیر امور خارجه، احتمالا بحث از سرگیری مذاکرات نیز از طرف سایر کشور‌ها مطرح شود. البته باید این مسئله را در ذهن داشت که یکی از شعار‌ها و اهداف دولت جدید اولویت زدایی از مسئله برجام در منظومه نظام مسائل سیاست خارجی کشور است.
وی افزود: دولت سیزدهم در طول یک ماه و نیم اخیر توانسته تا حدودی این مسئله را به سایر اعضای برجام نشان دهد که بحث احیاء برجام از اولویت چندانی برخوردار نیست. این سیاست به نوعی می‌تواند موقعیت ایران در مذاکرات احتمالی احیاء برجام را تقویت کند، علاوه بر این چند عامل دیگر نیز باعث شده اند تا موضع ایران در مذاکرات احتمالی برجام تقویت شود. یکی از مهم‌ترین این مسائل، عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای است.
بایزیدی ادامه داد:گرچه چارچوب همکاری‌های سازمان شانگهای بسیار محدودتر از سازمان‌هایی از قبیل ناتو، اتحادیه اروپا و حتی آ. سه. آن است، اما عضویت در این سازمان می‌تواند فرصت‌های اقتصادی و سیاسی جدیدی را در اختیار ایران بگذارد به نحوی که مثلا مقابله با تحریم ها، سهل‌تر باشد. این مسئله می‌تواند موضع ایران در مذاکرات پیش رو را تقویت کند و به نوعی تداعی‌کننده بی نیازی ایران از احیاء برجام باشد.
کارشناس مسائل بین الملل تاکید کرد: مسئله مهم دیگر، وقفه طولانی مدتی بود که به دلیل تغییر دولت ایران، در مذاکرات احیاء برجام به وجود آمد. این وقفه نسبتا طولانی مدت باعث شد تا برنامه هسته‌ای ایران همچنان به فعالیت‌های خود ادامه داده و میزان ذخایر اورانیوم غنی شده، به بالاترین حد خود در طول چند سال اخیر برسد تا جایی که حتی مقامات آمریکایی به این مسئله اشاره کردند که ممکن است ایران به مرحله‌ای از تکامل برنامه هسته‌ای برسد که عملا غیرقابل بازگشت باشد؛ به این معنی که بازگشت به برجام سودی برای سایر اعضا و به خصوص آمریکا نداشته باشد.
وی با اشاره به اهداف سفر وزیر خارجه کشورمان به نیویورک، تصریح کرد: یکی از مهم‌ترین اهداف سفر، پیگیری سیاست‌های دولت جدید ایران در تقویت دیپلماسی اقتصادی است. برنامه فشرده وزارت امور خارجه، بیانگر تمایل ایران به حفظ ارتباط مبتنی بر حسن نیت و احترام متقابل با سایر کشور‌های جهان است. دولت سیزدهم می‌تواند از اجلاس هفتاد و ششم مجمع عمومی سازمان ملل در راستای ارتقاء روابط سیاسی و اقتصادی با جهان استفاده کند.
بایزیدی ادامه داد: مسئله دیگری که به نظر حائز اهمیت است، بحث احیاء برجام است. با وجود مواضع صریح ایران در مورد لغو تحریم‌های اعمال شده توسط آمریکا پس از خروج از برجام، این کشور حاضر نشده که به این مطالبه مشروع، پاسخ دهد و در مقابل، تلاش می‌کند تا ایران را مسئول عدم موفقیت احتمالی در مذاکرات احیاء برجام معرفی کند، بنابراین این اجلاس فرصتی است تا ایران نشان دهد که مسئولیت هرگونه شکست احتمالی در احیاء برجام بر عهده آمریکا است.
کارشناس مسائل بین الملل با بیان اینکه اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل فرصت مناسبی است تا کشور‌ها از آن در راستای اعلام مواضع و سیاست‌های خود استفاده کنند، تصریح کرد: حتی انقلابی‌ترین و چپ‌ترین چهره‌های تاریخ صد سال اخیر، از قبیل چه‌گوارا نیز از اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل برای اعلام سیاست جهانی خود استفاده کرده‌اند، بنابراین این اجلاس فرصتی است تا سران کشور‌های جهان و ایران، مواضع خود را در قبال مسائل مهم جهانی اعلام کنند.
انتهای پیام/