به گزارش گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، بر اساس آمار موجود، هر تهرانی به طور متوسط ۲۴۰ لیتر در شبانهروز آب مصرف میکند؛ در حالیکه متوسط کشوری این عدد ۲۰۰ لیتر است.
از سوی دیگر هماکنون سرانه آب هر نفر در کشور حدود یک هزار و ۶۰۰ مترمکعب است؛ در حالیکه این عدد برای تهرانیها تنها ۳۵۰ مترمکعب است و همین مسئله موجب شده است سرانه آب در تهران حدود یکپنجم متوسط کشور باشد.
همین امر باعث شده است استان تهران بعد از سیستان و بلوچستان دومین استان فقیر از نظر منابع آبی معرفی شود. جمعیت بالای و سرانه مصرف بالای آب این استان از دلایل کسب این رتبه ناخوشایند است.
در خردادماه امسال بود که رئیس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی ضمن تشریح آخرین وضعیت بارشها در کشور گفت: احتمال میرود که بارشها در پاییز ۱۴۰۰ دیرتر از زمان نرمال آغاز شود. از اینرو دوره خشکسالی طولانی خواهد بود.
طبق آخرین آمار رسمی وزارت نیرو در حال حاضر حجم ذخیره سدهای تامین کننده آب شرب تهران ۵۴۹ میلیون متر مکعب است که در مقایسه با ۸۹۱ میلیون متر مکعب روز مشابه سال گذشته با کسری مخزن و کسری ذخیره ۳۴۲ میلیون متر مکعبی مواجه هستیم. به بیان دیگر، کمبود آب تهران معادل ۱۱۰ روز مصرف تهرانیهاست.
در تازهترین این گزارشها عنوان شده است: ورودی آب از ابتدای سال آبی تا ۱۷ شهریورماه ۱۴۰۰ با کاهش ۴۰ درصدی مواجه بوده، یعنی در سال آبی جاری حدود یک میلیارد و ۳۱۰ میلیون مترمکعب ورودی آب ثبت شده که این میزان در مدت مشابه سال آبی گذشته دو میلیارد و ۱۸۸ میلیون متر مکعب بوده است.
سال آبی جاری (مهرماه ۱۳۹۹ تا آخر شهریورماه ۱۴۰۰) در حالی کمکم به روزهای پایانی خود میرسد که میزان بارشهای آن نسبت به دوره بلندمدت با کاهش بیش از ۳۸ درصدی همراه است. شوربختانه همین میزان هم با درصد تبخیر بالایی مواجه است و موجب خارج شدن آب از دسترس میشود. در حالی که متوسط ظرفیت تبخیر سالانه در جهان ۷۰۰ میلیمتر است، این میزان در ایران۲ هزار و ۱۰۰ میلیمتر برآورده شده است؛ سه برابر متوسط تبخیر در دنیا!
آب شرط اصلی توسعه و پایداری هر شهر است و دستیابی به توسعه پایدار شهری مستلزم سیستم مدیریت شهری یکپارچه در سطوح مختلف سیاستگذاری، برنامهریزی، تصمیمسازی، تصمیمگیری و اجراست.
در چنین شرایطی، مسئله آب باید به دغدغه همه جامعه تبدیل شود و تنها با مشارکت مردم، مسئولان، نخبگان، دستگاههای اجرایی و ... است که میتوان تابآوری شهر را در برابر بحران آب بیشتر کرد.
بحران کمآبی در ایران و به تبع آن تهران به صورت تصادفی برطرف نمیشود و حل آن نیاز به همیاری و کنشگری تمامی نهادها و دستگاههای کلان کشور دارد.
انتهای پیام/