علائم پنهان و آشکار آلرژی را بشناسید

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، پاییز در راه است و مشکل برخی افراد، علائم آلرژیکی است که در این فصل با آن روبه‌رو می‌شوند. آلرژی می‌تواند علائمی ایجاد کند که شاید به سختی بتوانید آن‌ها را به آلرژی ربط داد:

گوش درد معمولا به دلیل عفونت گوش ایجاد می‌شود اما آلرژی‌های فصلی نیز ممکن است علت گوش درد باشند.

وقتی بدن نسبت به گرده یا دیگر آلرژن‌ها به عنوان یک ماده مضر واکنش نشان می‌دهد، سیستم ایمنی هیستامین ترشح می‌کند که می‌تواند باعث شود غشا مخاطی حفره‌های بینی و گوش ملتهب شوند. این التهاب ممکن است جلوی تخلیه‌ی مایعات یا موکوس را گرفته و این گرفتگی باعث گوش درد شود.

حملات آسم: همان آلرژن‌هایی که باعث آبریزش چشم در برخی از افراد می‌شوند ممکن است باعث حمله آسم در عده‌ای دیگر شوند.

بدن چیزی را که در واقع بی‌خطر است (مانند گرده درخت) به عنوان یک باکتری مضر تلقی می‌کند و برای محافظت از خودش، سیستم ایمنی هیستامین ترشح می‌نماید که منجر به علائم آلرژیک می‌شود؛ اما در برخی از افراد، هیستامین بر ریه‌ها و راه‌های هوایی نیز اثر گذاشته و علائم آسم ایجاد می‌کند.

عفونت‌ از علائم معمول آلرژی‌ها نیست اما ممکن است در برخی افراد اینگونه باشد، خصوصا در کسانی که در حال حاضر دچار نقص سیستم ایمنی هستند.

آلرژی‌ها می‌توانند منجر به گرفتگی شوند که نتیجه‌ی آن تجمع مایعات در سینوس‌هاست. بنابراین ریسک عفونت در سینوس‌ها و گوش‌ها بیشتر می‌شود.

حلقه‌ های تیره پای چشم‌ ها معمولا ناشی از خستگی زیاد یا کمبود خواب مزمن‌اند. اما این تیرگی می‌تواند علامتی از آلرژی هم باشد که به آن شینر آلرژیک می‌گویند. آلرژن‌ها موجب التهابی می‌شوند که به رگ‌های ظریف پای چشم‌ها نیز می‌رسد. گرفتگی رگ‌های ریز در زیر پوست نازک پای چشم‌ها باعث ظاهر شدن حلقه‌های تیره در این قسمت خواهد شد.

آلرژن‌هایی که مخاط بینی را تحریک می‌کنند ممکن است موجب از دست رفتن موقت حس بویایی شوند. البته این علامت چندان شایعی از تب یونجه نیست، مگر اینکه آلرژی بسیار شدید باشد. سرماخوردگی، عفونت‌های سینوسی یا پایین بودن کیفیت هوای تنفسی نیز می‌تواند سبب از دست رفتن موقت حس بویایی شود.

وقتی گرده گل یا غبار یا دیگر ذراتی را که به آن آلرژی دارید تنفس می‌کنید، سینوس‌ها ملتهب می‌شوند زیرا سعی دارند آلرژن‌ها را دفع کنند. بنابراین وقتی شما آلرژی دارید، سینوس‌هایتان ملتهب می‌شوند و ممکن است حفره‌های سینوس مسدود شوند.

یکی از شایع‌ترین علامت‌های آلرژی، رینیت است. رینیت، التهابی در بافت مرطوب غشا حفره بینی است که باعث تورم و گرفتگی در داخل بینی می‌شود. غشای متورمی که به آلرژن‌هایی مانند گرده‌ها واکنش نشان می‌دهد، اغلب دلیل اصلی بالا کشیدن‌های زیاد و شدید بینی است.

بینی مانند فیلتری برای بدن است و عطسه نیز واکنشی است که بدن از آن برای بیرون راندن ذرات ریزی که سوراخ‌های بینی را مسدود می‌کنند استفاده می‌کند. وقتی ذرات ریزی مانند گرده و گرد و غبار یا هر چیزی که به آن آلرژی دارید، غشا بینی را تحریک می‌کنند، احساس قلقلک مانند ناخوشایندی ایجاد می‌‌نمایند و در نتیجه عطسه می‌کنید.

سرفه نیز راه دیگری برای بدن است تا از شر ذرات خارجی و آلرژن‌ها از حلق و ریه خلاص شود. سرفه کردن، هوا را وادار می‌کند تا با فشار از ریه‌ها خارج شده و موادی را که به ریه متعلق نیستند بیرون براند. تنفس کردن گرده یا هر چیزی که به آن آلرژی دارید باعث می‌شود ریه‌ها واکنش شدید نشان بدهند و سرفه کنید تا این مواد خارج شوند.

بدن برای مرطوب نگه داشتن چشم‌ها و همچنین کمک به خارج کردن ذرات خارجی از آن‌ها اشک تولید می‌کند. اما گاهی بدن اشک بسیار زیادی تولید می‌کند و در نتیجه چشم‌ها دچار آبریزش می‌شوند که به آن اپی فورا می‌گویند. تولید زیاد از حد اشک می‌تواند ناشی از تحریک یا التهاب سطح چشم نیز باشد که به دلیل آلرژی به وجود آمده است.

خارش چشم‌ها اغلب به دلیل برخی از انواع آلرژی ایجاد می‌شود. یک ماده محرک که می‌تواند گرده، خاک یا موی حیوان باشد باعث می‌شود بدن در بافت‌های اطراف چشم‌ها هیستامین ترشح کند. در نتیجه خارش، قرمزی و تورم ایجاد می‌شود. قطره چشم معمولا درمانی برای التهاب چشم ناشی از آلرژی است که به آن ورم ملتحمه آلرژیک نیز می‌گویند.

کار بینی خیلی فراتر از عبور هوا برای تنفس است. این عضو مهم بدن، هوا را پیش از اینکه وارد ریه‌ها شود گرم می‌کند و رطوبت به آن می‌افزاید. بینی، ذرات خارجی را نیز گیر انداخته و اجازه نمی‌دهد وارد ریه‌ها شوند. آلرژی نسبت به مواد محیط‌های داخلی و خارجی مانند موی حیوان، گرده‌ها و یا حتی مایت‌های خانگی می‌تواند سبب التهاب در بینی شده و خارش ایجاد کند.

عفونت‌ از علائم معمول آلرژی‌ها نیست اما ممکن است در برخی افراد اینگونه باشد، خصوصا در کسانی که در حال حاضر دچار نقص سیستم ایمنی هستند. آلرژی‌ها می‌توانند منجر به گرفتگی شوند که نتیجه‌ی آن تجمع مایعات در سینوس‌هاست. بنابراین ریسک عفونت در سینوس‌ها و گوش‌ها بیشتر می‌شود

وقتی بینی شما با آلرژن‌ها تماس پیدا می‌کند، بدن موادی مانند هیستامین و لکوترین ترشح می‌کند. در نتیجه رگ‌های خونی متورم شده و گرفتگی در بینی ایجاد می‌شود، متعاقبا تولید موکوس افزایش یافته و گرفتگی بینی بیشتر می‌شود.

وقتی بدن با آلرژن‌هایی مانند گرده‌ها تماس پیدا می‌کند، هیستامین ترشح می‌نماید که ایجاد گرفتگی می‌کند. گرفتگی ممکن است باعث شود با دهان نفس بکشید و در نتیجه گلویتان خشک شود. موکوس می‌تواند پشت حلق تجمع کرده و تحریک و خارش در حلق ایجاد نماید و احساس خارش به شما بدهد.

ترشح بینی، موکوسی است که از حلق پایین می‌رود و از بینی خارج می‌شود و معمولا حاصل آلرژی‌ها یا سرماخوردگی است. نقش موکوس این است که باکتری‌ها، میکروب‌ها و آلرژن‌هایی که به ریه راه پیدا می‌کنند را گیر بیندازد.

آلرژن‌ها محرک‌هایی هستند که بدن فکر می‌کند باکتری‌های مضرند و در نتیجه با آبریزش بینی واکنش نشان می‌دهد تا این محرک‌ها به بیرون رانده شده و وارد ریه‌ها نشوند.

گاهی آلرژی‌ها باعث التهاب بافت مخاطی سینوس‌ها می‌شوند. این التهاب ممکن است سبب ترشح مایعاتی شود که جلوی تخلیه سینوس‌ها را می‌گیرند.

در نتیجه فشار در حفره‌های بینی افزایش یافته و منجر به سردرد می‌شود. کسی که دچار چنین حالتی شده ممکن است در اطراف چشم‌ها، گونه‌ها و پیشانی احساس فشار نیز بکند. سردردهای سینوسی ناشی از آلرژی‌ها چندان شایع نیستند و اغلب افرادی که سردردهای سینوسی دارند به میگرن مبتلا هستند که تشخیص داده نشده است.

منبع: تبیان

انتهای پیام/