به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روزنامه انگلیسی "Daily Mail"، متخصصان دانشگاه رایس در تگزاس ایالات متحده پیراهنی هوشمند را تولید کرده اند که در ماشین لباسشویی قابل شستشو است و می‌تواند بر سلامت قلب فرد استفاده کننده نظارت کند.
این تیم تحقیقاتی الیاف فوق نازک کربنی را که درست مانند نخ‌های پنبه هستند، با استفاده از یک چرخ خیاطی استاندارد به لباس‌های ورزشی معمولی تبدیل کرده اند.
الیاف تعبیه شده در پارچه همچنین می‌تواند برای تعبیه آنتن یا چراغ‌های LED استفاده شود و تغییرات جزئی در الیاف در انتها می‌تواند به لباس اجازه دهد تا علائم حیاتی، فعالیت قدرتی یا میزان تنفس را تحت نظر داشته باشد.
مهندس متئو پاسکواله از دانشگاه رایس می‌گوید: به دلیل ترکیب رسانایی، تماس خوب با پوست، زیست سازگاری و نرمی، رشته‌های نانولوله کربنی جزو طبیعی دستگاه‌های پوشیدنی هستند.
محققان توضیح دادند که این الیاف به اندازه سیم فلزی رساناست، اما قابل شستشو هم بوده و در هنگام حرکت بدن احتمال شکستن آن‌ها کمتر است. در آزمایش‌ها، پیراهن سیم بافی شده در جمع آوری داده‌ها بهتر از یک مانیتور استاندارد عمل کرد.
امواج الیافی را می‌توان به صورت زیگزاگ روی یک تکه پارچه کشسان دوخت تا یک الکترود تشکیل دهد و وسایل الکترونیکی مانند فرستنده‌های بلوتوث را برای انتقال داده به تلفن هوشمند متصل کند.
به گفته محققان، الگوی بخیه زیگزاگ به بافت اجازه می‌دهد تا بدون شکستن کشیده شود و ECGهای بدست آمده با نانوالکترود‌های فیبر کربن با سیگنال‌های بدست آمده از الکترود‌های تجاری قابل مقایسه بود. پیراهن نانولوله کربنی وقتی با مانیتور‌های الکترود تجاری مقایسه می‌شود، ECGهای کمی بهتری می‌دهد.
به گفته دانشمندان، تنها شرط این است که پیراهنی که الیاف روی آن دوخته شده است روی سینه محکم و راحت باشد و این بدان معناست که هر پیراهنی گشاد که هنگام دویدن متورم شود، کار نمی‌کند.
تا زمانی که خیلی شل نباشد، الگوی زیگزاگ الیاف را می‌توان طوری در نظر گرفت که احتمال کشیدگی پیراهن یا پارچه‌های دیگر چقدر است.
این تیم، که مطالعه آن‌ها در مجله انجمن شیمی آمریکا منتشر شد، اکنون با موسسه قلب تگزاس همکاری می‌کند تا نحوه تماس با پوست را به حداکثر برساند.
لورن تیلور، دانشجوی کارشناسی ارشد در دانشگاه رایس، اظهار کرد: در مطالعات آینده، ما روی استفاده از تکه‌های متراکم رشته‌های نانولوله کربنی تمرکز خواهیم کرد، بنابراین سطح بیشتری برای تماس با پوست وجود دارد.
این پروژه ناشی از کار در آزمایشگاه مهندس شیمی ماتئو پاسکواله در دانشکده مهندسی براون در رود آیلند است که فیبر‌های نانولوله کربنی را در سال ۲۰۱۳ معرفی کرد؛ اما رشته‌های اصلی نانولوله، با عرض حدود ۲۲ میکرون، بسیار نازک بودند تا یک چرخ خیاطی بتواند آن‌ها را اداره کند.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/