به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شهرکرد، در بین مناسبت‌های مختلف دسته‌ای از روز‌ها و یادبود‌ها وجود دارند که به مدافعان سلامت اختصاص دارند. کسانی که عمر و زندگی خود را صرف روشی برای رهایی بشر از رنج بیماری می‌کنند. این دلیلی است که به پزشکان و کلیه کسانی که در این راه فعالیت دارند بگوییم که به یاد آن‌ها هستیم.
اهمیت این مسئله به اندازه‌ای است که نمی‌توان از آن چشم پوشی کرد. البته بشر به هیچ عنوان از این مهم چشم پوشی نکرده است، بلکه با قرار دادن روز‌های متفاوتی برای بزرگداشت حرفه‌های مختلف این زمینه، بر اهمیت این دسته از مشاغل و فعالیت‌ها بیشتر تاکید کرده است. روز داروساز یکی از مهم‌ترین این روز‌ها و یادبود‌ها است، که ما قرار است در این خبر به آن بپردازیم.
داروسازی را می‌توان یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین فعالیت‌های درمانی دانست که بشر برای بقا و حفظ جان و سلامتی خود به آن وابسته بوده است. شاید بتوان قدمت داروسازی را مقارن با قدمت زندگی بشر دانست.
بیشتر بخوانید
داروسازی چیزی نیست که کسی به آن نیاز نداشته باشد؛ و امروزه با شرایط پیش آمده فعلی و گسترش ویروس کرونا، نیاز به این مهم بیش از پیش مورد توجه همگان قرار گرفته است.
روز داروسازی یادآور این اصل است که این فعالیت تا چه اندازه می‌تواند باعث بهبود زندگی بشر و شرایط آن باشد. هدف از نامگذاری روزی به نام داروسازان، جلب توجه عموم مردم نسبت به وظیفه سنگین داروسازان و نقش آن‌ها در حوزه سلامت عمومی جامعه است.
در ایران، پنجم شهریورماه، روز بزرگداشت محمدبن زکریای رازی به عنوان روز داروساز نامگذاری شده است. زکریای رازی کتاب‌های متعددی در زمینه داروسازی نوشته که از آن جمله می‌توان به «قرابادین» اشاره کرد؛ این کتاب درخصوص داروهای ترکیبی است که برای بیماری‌های مختلف کاربرد داشته و در آن، دارو‌ها بر پایه نوع بیماری تنظیم شده اند.
استفاده از دارو به قبل از تاریخ مکتوب می‌رسد «تسکین درد زخم‌های بدن از طریق قرار دادن عضو در آب سرد و یا استفاده از برگ تازه درختان و یا گل آلود کردن عضو» از هنگام تهیه و جمع آوری مواد داریی، دانش داروسازی آغاز شد و به این ترتیب در اثر بروز بیماری‌های مختلف و غریزه بقا در طول اعصار متمادی داروهای مختلف کشف شدند.
در قرن هفتم قبل از میلاد ASKLEPIOS به عنوان بزرگ‌ترین خدایان تندرستی مورد اعتقاد یونانیان بود و در آن زمان بیمار می‌بایست دست یا عصای آسک لپیوس و یا زبان مار مقدس را می‌بوسید تا مورد رحمت خدا قرار می‌گرفت عصای آسک لپیوس و مار مقدس که دور آن حلقه زده بود به عنوان نشانه رسمی پزشکی در دنیا شناخته شد.
در سمت راست آسک لپیوس دخترش HYGIA می‌ایستاد که در دستش یک جام از شربت شفا بخش برای بیمار قرار داشت و مار مقدس نیز بر بازویش حلقه زده بود از آن پس جام و مار نیز به عنوان نشانه دارو سازی در جهان شناخته شد.
جالب است بدانید، اولین داروخانه با داروهای گیاهی در سال ۱۲۲۷ شمسی در ایران تأسیس شد.
تعداد زیادی لوح و طومار و آثار دارو پزشکی کشف و تفسیر شده است که قدمت آن‌ها به سه هزار سال قبل از میلاد مسیح می‌رسد.
ایرانیان باستان جزء اولین کسانی بودند که دارو را می‌شناختند در زند اوستا قسمتی به نام وندیدا به امور درمان اختصاص دارد. اوستا دو نسخه داشت یک نسخه آن در تخت جمشید در آتش سوزان اسکندر از بین رفت، ولی دیگری که در آتشکده آذر گشسب نگهداری می‌شد به دست یونانیان افتاد و دانشمندانی نظیرجالینوس از آن بهره گرفتند.
CLAUDIUS GALEN که ما او را جالینوس «GALENUS» می‌نامیم در سال ۱۳۱ میلادی به دنیا آمد ۴۰۰ تالیف داشته که بیشتر آن‌ها از بین رفته است وی با مخلوط کردن مواد، فراورده‌های دارویی می‌ساخت و به بیماران تجویز می‌کرد.
امروزه به احترام او داروهایی را که به صورت ترکیبی ساخته می‌شود داروهای جالینوسی می‌گویند.
در سال ۱۲۲۹ شمسی جهت پیشرفت علوم به همّت امیرکبیر دارالفنون تأسیس شد که در قسمت پزشکی یک معلم داروساز ایتالیائی داشت در سال ۱۲۹۷ کلاس طب جدا شد و مدرسه عالی طب نام گرفت و در سال ۱۳۰۱ مدرسه دواسازی تاسیس گردید، در سال ۱۳۱۱ دوره داروسازی پنج سال بود و دانشجویان به جز ساعات درس باید در یکی از داروخـانه‌های تحت نظر یک داروسـاز مجرب و معروف مشغول آمـوزش عملیات داروسازی می‌شدند.
در سال ۱۳۱۳ که دانشگاه تهران تاسیس گردید مدرسه دواسازی به دانشکده تبدیل گردید. اولین داروخانه با داروهای گیاهی در سال ۱۲۲۷ شمسی در مریض خانه دولتی که توسط امیرکبیر تأسیس شد دایر گردید و اولین داروخانه به سبک جدید توسط شوربن آلمانی معلم داروسازی دارالفنون در خیابان ناصر خسرو تاسیس شد از نخستین ایرانیانی که داروخانه تاسیس کردند آقای دکتر هوشنگ نظامی بودند که داروخانه نظامی را در خیابان چراغ برق افتتاح کردند.
رساله میلیون‌ها نفر در بسیاری از کشور‌ها تحت تاثیر ویروس‌هایی مانند آنفلوآنزا قرار می‌گیرند و در حال حاضر ویروس کووید-۱۹ نیز به این مورد افزوده‌شده است.
درحالی‌که بسیاری از افراد در خانه‌های خود مشغول انجام‌وظیفه هستند تا از ابتلا به عفونت ویروسی جلوگیری شود، داروسازان و سایر متخصصان بهداشت در سراسر جهان در تلاش هستند تا به مدیریت و جلوگیری از شیوع کووید-۱۹ کمک کنند.
نقش داروسازان طی این سال‌ها تغییر کرده است و اکنون به‌عنوان یک عضو یکپارچه گروه مراقبت‌های بهداشتی خدمت می‌کنند. آن‌ها به‌طور مستقیم در مراقبت از بیمار نقش دارند و معمولا در بهبودی بیمار نقش اساسی ایفا می‌کنند.
علاوه بر این، نقش آنان واسطه‌ای بین پزشک معالج و بیمار است؛ داروسازان با نظارت بر سلامتی و پیشرفت بیماران، می‌توانند از ایمنی و اثربخشی استفاده از دارو اطمینان حاصل کنند.
گزارش از عرفانه نعمتیان
انتهای پیام/ع