به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، مجتبی شاهسونی استاد دانشگاه، کارشناس رسانه و فضای مجازی و محمدرضا احمدی کارشناس رسانهای و امنیت دیجیتال درباره خانواده در یکی از برنامههایی رادیویی گفت: متأسفانه امنیت روانی خانوادهها به دلیل استفادهی نادرست از فضای مجازی کاهش مییابد.
احمدی بیان کرد: خانوادهی دیجیتالی، خانوادهای است که از ابزارهای دیجیتال مانند اپلیکیشنهای نقلوانتقال پول و ابزارهای مرتبط به فضای مجازی در زندگی روزمره خود استفاده میکند و بسیار موفق بوده است.
شاهسونی تصریح کرد: قبل از اینکه برنده و یا بازنده بودن خانوادهها در حوزهی دیجیتال صحبت شود ابتدا باید میزان نفوذ و تأثیرگذاری فضای مجازی بر خانوادهها و اثرات سلبی و ایجابی آن بر خانوادهها را بررسی کرد.
شاهسون درباره چگونگی همراهی با فرزندان به مدیریت یک فضای امن در فضای مجازی گفت: سرانهی استفاده از فضای مجازی در کشور نشان میدهد بخش اعظم مصرف در اوقات فراغت است که این ضعف مدیریت خانواده است. خانوادهها باید بدانند که حضور فرزند در فضای مجازی به چه میزان مفید و نیاز است.
وی ادامه داد: برای مدیریت باید یک نیازسنجی صورت گیرد تا مشخص شود خانوادهها تا چه میزان نیازمند فضای مجازی هستند. تأثیرات ایجابی فضای مجازی شامل سرعت بخشیدن بهوقت و سریعتر انجامدادن امور است.
کارشناس رسانه و فضای مجازی افزود: فضای مجازی یک شمشیر دو لبه است. نظریه تافلر که عنوان میکند رسانهها و فضای مجازی باعث گسست و انزوا در خانواده و جامعه میشود، مورد قبول نیست، چون کرونا و قرنطینه ثابت کرد اگر از این فضا بهدرستی استفاده شود صمیمیت بیشتر میشود.
احمدی درباره نظارت و کنترل فرزندان در فضای مجازی گفت: در نسل گذشته، قبل از حضور فضای مجازی، خانوادهها نسبت به رفتوآمدها، کنترل فرزندان از جهت دوست گرفتن، رفتارهای بین دوستان حساسیت داشتند و این خود یک امنیت اجتماعی را ایجاد میکرد.
وی ادامه داد: این حساسیت باید در فضای مجازی خیلی بالاتر باشد چرا که فضای مجازی محدودیتهای کوچه، محله و رفتوآمدهای فضای حقیقی را ندارد و کنترل و نظارت باید وجود داشته باشد.
کارشناس رسانهای و امنیت دیجیتال افزود: روشهای گوناگونی برای مراقبت وجود دارد، اما جلوگیری و محدودکردن پاسخگو نیست. خانواده دههی ۷۰، نسل انتقالی است که از فضای حقیقی به فضای مجازی ورود یافته است.
احمدی تاکید کرد: متأسفانه برای این نسل در حوزهی سواد رسانهای و امنیت دیجیتال کاری صورت نگرفته و آموزش وجود نداشته است. بخش دانشگاهی و بخش اجتماعی سلبی برخورد میکنند، ازاینرو خانوادهها سرگردان میمانند.
احمدی برای حفظ تعادل در بهرهوری مفید از فضای مجازی گفت: یکی از آسیبهای فضای مجازی این است که تا دیروقت درگیر آن هستیم و استفادهی بهینه از آن نداریم.
کارشناس رسانهای و امنیت دیجیتال مطرح کرد: متأسفانه امنیت روانی خانوادهها به دلیل استفادهی نادرست از فضای مجازی کاهش مییابد. آثار منفی مانند شکاک شدن همسران نسبت به هم، خانواده به فرزند و بالعکس به وجود میآورد.
وی تاکید کرد: اگر خانواده سواد رسانهای درستی داشته باشد، از نظر امنیت روانی مختل نمیشود و بهراحتی از این فضا استفاده میکند. روشهای سلبی مانند محدودکردن فرزندان، تا سنین خاصی جوابگو است، اما با تسلط بر سواد رسانهای میتوان کنترل را در هر سنی به بهترین شکل انجام داد. سواد رسانهای این است که بدانیم برای چه وارد این فضا میشویم و چگونه از مضرات آن دور باشیم.
احمدی تصریح کرد: فضای مجازی در راستای سیستم مغز و عصبی ما فعالیت میکند. بهترین توصیه این است که فرزند در اولین سنی که میتواند این فضا را بشناسد. باتوجهبه سن و نوع طبیعت او، محدودیتها و اشکالات این فضا را در سنین مختلف گوشزد کرد البته نه به طور مستقیم بلکه باتوجهبه روشهایی که در دنیا وجود دارد.
شاهسون عنوان کرد: ۵۶ سال پیش در سال ۱۹۶۵ اولینبار سواد رسانهای قبل از ورود فضای مجازی و همهگیری آن مطرح شده است. اما در کشور مابعد از مدتها که فضای مجازی وجود دارد و بهخاطر بیماری کرونا استفاده از آن افزایشیافته است، سواد رسانهای مطرح شده است.
کارشناس رسانه و فضای مجازی سواد رسانهای را به رژیم غذایی شبیه دانست و گفت: چرا که مصرف رسانهای هم مانند مواد غذایی حساس است. ازاینرو باید سواد رسانهای در آموزشوپرورش در قالب یک درس آموزش داده شود. متأسفانه امنیت روانی خانوادهها به دلیل استفادهی نادرست از فضای مجازی کاهش مییابد.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/