به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،فرزاد ادیبی هنرمند گرافیست درباره «علم چتری» چنین توضیح می‌دهد: این یک عَلَم است. علمى که به جاى تیغه چتر دارد و به جاى عریض بودن، طویل است. ساختار آن به تناسب کوچه‌ها و معابر تنگ شهرسازى قدیمى، طورى طراحى شده که در معابر سال‌هاى دور که ارتفاع خانه‌ها حداکثر به دو طبقه مى‌رسیده از دور دیده مى‌شده که دسته ى عزادارى فلان محله در کدام مسیر است.
او اضافه می‌کند: نکته قابل توجه در این علم، ساختار رفیع آن است که تداعى معمارى و هنر گوتیک را براى بیننده دارد. حسى معنوى که تو را از زمین به آسمان مى‌برد.
علم سه چتری محله سرچاى سنقر، عکس از: مهدی حاجیان
این گرافیست می‌گوید: در کودکى‌هایم وقتى با این نوع علم مواجه مى‌شدم، این حس فرا زمینى و رفعت را مى‌گرفتم. شاید آن زمان که خردسال بودم، این علم بسیار عظیم و بلند به نظر مى‌آمد و یا واقعاً چنین بوده است و امروزه علم‌ها را کوتاه‌تر مى‌سازند.
ادیبی دربار علم چتری تصریح می‌کند: شنیده بودم که غیر از علم سه چترى، پنج چترى هم درست مى‌کرد‌ه‌اند. این نوع از علم را فقط در سنقر استان کرمانشاه دیده‌ام. ممکن است در جاهاى دیگرى هم باشد اما من خبر ندارم. آیین‌هاى عاشورا در سنقر سرشار از هنر نمایش است: اسبى بى‌سوار با زنانى در پى‌اش که آرام به زبان کُردى مویه مى کنند، طبل‌هاى بزرگ و کرنا و ...
ظهر عاشورا، محله سرچاى سنقر، عکس از: حمید عزیزی خانقاهی
این هنرمند گرافیست اضافه می‌کند: ظهر عاشورا که امام حسین و یارانش شهید مى‌شوند، معمولا علم‌هاى دیگر را به حاشیه مسیر مى‌برند و این علم‌هاى چترى راخوابانده، بر دوش خود حمل مى‌کنند که تداعى تابوتى بلند را دارد. این صحنه بسیار نمایشى و تاثیرگذار است، مخصوصاً وقتى این جلوه‌ها و نمادها از افق دید حذف مى‌شوند و خلأ تصویرى ایجاد شده، خبر از واقعه مى‌دهد.
به گفته این هنرمند، در هنرهاى تجسمى خطوط ایستاده تداعى زندگى و خطوط افقى نشانى مرگ است و سکوت. پیشینیان همه این مفاهیم نهفته را به تجربه دریافته بودند.
ادیبی در خاتمه می‌گوید: در سال ١٣٧٢ به سفارش مجله شعر با برداشتى از این علم، یک تصویرسازى انجام دادم.
منبع:فارس
انتهای پیام/