به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از ancient، طی قرون گذشته، بقایای بیش از ۵۰۰ مرد، زن و کودک در حین فعالیت‌های برداشت ذغال سنگ نارس در شمال غربی اروپا کشف شد. هیچ کس به طور قطعی نمی‌داند که این افراد چه کسانی بودند و چگونه در باتلاق به سر می‌بردند. شواهد پزشکی قانونی نشان می‌دهد بسیاری از قربانیان علائم واضح مرگ خشونت آمیز را نشان می‌دهند. اما چه کسی آن‌ها را کشت و چرا؟ پس از هزاران سال، آیا می‌توانیم بفهمیم واقعاً چه اتفاقی افتاده است؟
جسد "Bocksten Man" در یک تپه زار در بوکستن سوئد در سال ۱۹۳۶ میلادی کشف شد. به طرز شگفت انگیزی، لباس و مو‌های بلند و مجعدش به دلیل آب گرفتگی باتلاق به خوبی حفظ شده بود. با توجه به تازگی جسد مرد Bocksten در ابتدا گمان می‌رفت که قتل جدید است و در همین زمینه با پلیس محلی تماس گرفته شد.
مرد بوکستن به موزه واربرگ منتقل شد و در آنجا مطالعات نشان داد که وی در قرن ۱۴ بعد از میلاد زندگی می‌کرده است. با مطالعه دندان‌ها و بدن وی مشخص شد که وی به احتمال زیاد بین ۲۵ تا ۳۵ سال سن داشته است. پس از بررسی لباس و سایر ویژگی‌های او، آن‌ها متوجه شدند که بدن چندین قرن قدمت دارد.
لباس مرد Bocksten یکی از بهترین لباس‌های نگهداری شده در نوع خود از قرون وسطی در اروپا محسوب می‌شد. شامل یک تونیک، عبا، شلنگ پشمی و کفش‌های چرمی بود. علاوه بر این، دو کمربند چرمی و دو چاقو نیز بر روی خود داشت. این نشان می‌دهد که او به طبقات بالای جامعه قرون وسطایی تعلق داشت. سه ضربه از سلاح بلانت یا چکش، به جمجمه او آسیب رسانده است. یک ضربه به فک پایینی، یک ضربه دیگر در نزدیکی گوش راست و آخرین ضربه را به عقب بر روی سرش وارد کرده اند.
در سال ۱۹۳۶ میلادی، دهقانان او را کشتند و در باتلاق دفن کردند. سپس گفته شد که آن مرد به زندگی بازگشته و در حال تسخیر مردم شهر است. برای جلوگیری از این امر، او را در جایی محکم بستند و جن گیری متوقف شد. نظریه دیگر این است که Bocksten Man ممکن است قربانی سیاست‌های خطرناک شده باشد.
آیا او در واقع سیمون گودموندی، رئیس اسقف لینکوپینگ بود که با گروهی کار می‌کرد که تلاش کردند تا کاترین وادستنا قدیس شود؟ سوابق می‌گوید که گودموندی از منطقه دیدن کرد (جایی که گفته می‌شود یکی از معجزات کاترین در آنجا اتفاق افتاده است) و گمان می‌رود که او به دستور رقیب کشته شده است تا خود آن‌ها پست ریاست اسقف را بر عهده بگیرند.
از بین بسیاری از بقایای باستانی یافت شده در مرداب و باتلاق، یکی از گیج کننده‌ترین آن‌ها مربوط به "مرد گروابال" است. کارشناسان بر این باورند که جسد Grauballe Man در سال ۱۹۵۲ بعد از میلاد در مردابی در یوتلند دانمارک کشف شد و گلوی او در قرن سوم قبل از میلاد دچار شکاف شده است.
جسد این مرد در ۲۶ آوریل ۱۹۵۲ توسط تیمی از تراشکاران دانمارکی در باتلاق Nebelgard Fen، در نزدیکی روستای Grauballe کشف شد. او برهنه بود و صورت وحشتناکی داشت. در ابتدا، مردم شهر معتقد بودند که این همان مسیحی سرخ است. با این حال، مردم شهر با یک باستان شناس آماتور محلی، اولریک بالسف، و همچنین دکتر روستا تماس گرفتند. پروفسور پیتر گلوب نیز به عنوان ناظر حضور پیدا کرد.
تصور می‌شد که او هنگام مرگ حدود ۳۰ سال سن داشته است. اندازه او پنج پا، هفت اینچ (۱.۷ متر) بود. او چاقویی روی چانه اش داشت و مو‌هایی که هنوز به سرش چسبیده بودند حدود ۵ اینچ (۵ سانتی متر) طول داشت. رنگ قرمز او به احتمال زیاد در نتیجه غوطه ور شدن در باتلاق بوده است.
دستان مرد صاف بود و ظاهراً به کار دستی عادت نداشت. در واقع انگشتان او به قدری حفظ شده بودند که دانشمندان توانستند اثر انگشت او را بگیرند! آخرین وعده غذایی او فرنی ذرت بود، شامل دانه‌ها، گیاهان و علف‌های بهاری. علاوه بر این و مهمتر معده او آثار قارچ‌های سمی به نام قارچ ergot را نشان داد.
از همه جالب‌تر تجزیه و تحلیل پزشکی قانونی بود. احتمال خودکشی وجود نداشت. او همچنین چهار مهره کمر خود را از دست داده بود. در ابتدا، دانشمندان تصور می‌کردند که او مورد ضرب و شتم قرار گرفته است، زیرا جمجمه و استخوان درشت نی راست او شکسته بود. با این حال، مشخص شد که این جراحات پس از مرگ رخ داده است. شاید تحت فشار باتلاق، یا شاید به طور تصادفی توسط مردم محلی که او را پیدا کرده اند.
یک نظریه معتقد است که این فرد جنایتکار بوده است. به گفته مورخ رومی معاصر تاسیتوس، قبایل شمال بسیار سخت گیر بودند و مرتباً متخلفان قانون را به قتل می‌رساندند. قبایل شمالی نیز درگیر جنگ‌های مکرر با یکدیگر بودند که منجر به نظریه دیگری شد مبنی بر اینکه گروابال من اسیر جنگ بود (چنین افرادی نیز به طور معمول کشته می‌شدند).
برخی از کارشناسان معتقدند که Grauballe Man یک قربانی بود. دستانش صاف است و نشان می‌دهد که او هرگز کار سخت و فیزیکی انجام نداده است. شاید او برای مقاصد مقدس مقدر شده بود. نظریه دیگری وجود دارد که قارچ ارگوت موجود در معده او متهم اصلی است. با این حال، این قارچ نیز توسط یونانیان باستان در مراسم اسرار Eleusinian مصرف می‌شود.
باتلاق‌های ایرلند راز تاریک دیگری را در سال ۲۰۰۳ میلادی آشکار کردند:. بدنی که، با ظاهر دقیق و برجسته خود مردم را متحیر کرد. بقایای این بدن که مربوط به ۲۳۰۰ سال پیش است شامل یک سر، گردن، بازو‌ها، تنه و بالای شکم است. تخمین زده می‌شود که سن او ۲۴ تا ۴۰ سال بوده است. بینی اش به هم خورده بود و دندان هایش کج شده بود. منافذ پوست او هنوز نمایان بود و کارشناسان به این نتیجه رسیده اند که رژیم غذایی وی بیشتر شامل میوه‌ها و سبزیجات است.
یکی از متمایزترین ویژگی‌های مرد کلونیکاوان مو‌های او بود. قسمت جلوی موهایش تراشیده شده بود و خط موی بلندتری روی پیشانی او قرار می‌گرفت. مو‌های باقیمانده او چندین اینچ طول داشت و به صورت پیچیده‌ای به جلو و سپس به عقب کشیده شده بود که "موهاک باستانی" نامیده می‌شد. اعتقاد بر این است که مرد کلونیکاوان در ارتفاع ۵ فوت، دو اینچ (۱.۵۷ متر) این مدل مو را انتخاب کرد تا خود را بلندتر نشان دهد. دانشمندان حتی یک شکل باستانی از ژل مو را در مو‌های او کشف کردند که از روغن گیاهی و رزین کاج ساخته شده بود. وجود این ژل مو نشان می‌دهد که او در طول زندگی خود ثروتمند بوده است.
اسرارآمیزترین جنبه مرد کلونیکاوان نحوه مرگ او است. برخی معتقدند که او پادشاهی بود که به طور رسمی قربانی شد. جراحات وارده بر بدن وی حکایت از مرگ بسیار مهیب دارد که احتمالاً نتیجه شکنجه بوده است. شواهدی از سه ضربه قوی به سر او وجود دارد، تا جایی که جمجمه او شکافته شد.
وی همچنین از ناحیه بینی و قفسه سینه مورد اصابت ضربه قرار گرفته است. نوک سینه‌های او بریده شده بود، که به طور خاص اعتقاد بر این است که نشانه پادشاهی ناموفق است. در ایرلند باستان، مکیدن نوک سینه‌های پادشاه نشانه تسلیم بود. هدف از بین بردن نوک سینه‌ها این بود که مردی نتواند پادشاهی کند.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/