دیده نشدن کارگران در تاریکی تونل ها و آوار مشکلات بر سرشان

به گزارش خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، وضعیت سلامت کارگران تا حد زیادی متاثر از شرایط کاری و نوع شغل آنان است و کار در معادن از جمله مشاغل تهدید کننده سلامتی کارگران محسوب می‌شود، این در حالی است که معمولاً وقتی می‌خواهند از سختی‌های یک شغل بگویند آن را بعد از کار در معدن بیان می‌کنند یعنی انگار همه پذیرفته اند که کار در معدن در میان مشاغل مختلف، از همه سخت‌تر است و کارکنان معدن هم به دلیل عوامل زیان آور این شغل با خطرات زیادی مواجه هستند.

صنعت معدن در اغلب کشور‌ها بالاترین نرخ مرگ و میر را به خود اختصاص داده است. آسیب دیدن یا کشته شدن در مراحل مختلف کار در معدن، گاز‌ها، گرد و غبار‌ها، مواد شیمیایی، صدا، گرما و چیز‌هایی از این قبیل می‌تواند موجب بیماری‌های مزمن و گاهی حوادث کشنده ناگهانی شود، البته در دهه اخیر، ظهور و توسعه ماشین آلات و تکنولوژی کار در معادن، تجهیزات، فرآیند‌ها و نیز آموزش کارکنان در موضوع ایمنی و بهداشت در محیط کار توسعه پیدا کرده است، اما در کشور ما رشد چشمگیری نداشته است.

معادن در دوران شیوع کرونا به شکل ویژه‌ای دچار مشکلات شده‌اند. محیط خاص و آسیب‌پذیر معدن شرایطی را فراهم کرده که معادن، محل مناسبی برای پخش و انتقال ویروس شوند. نبود تهویه مناسب در تونل‌ها و وسایل ایمنی نیز خطرات کار در معدن را برای کارگران بیشتر کرده است.

علی مظفری، دبیر شورای‌عالی حفاظت فنی و مدیرکل بازرسی کار نیز بیشترین معضلات در باب حوادث ناشی از کار معادن را که به روش سنتی و قدیمی استخراج می‌شوند، می‌داند.

مظفری ادامه می‌دهد؛ که این فرآیند از مخاطرات بسیاری برخوردار بوده و به دلیل ضعف کارفرمایان در به روزرسانی تجهیزات، محدودیت‌ها و شرایط اقتصادی همچنان به عنوان یکی از نقاط آسیب پذیر در حوزه حوادث مطرح است.

به گفته مظفری حدود ۷۰ درصد حوادث ناشی از کار منجر به فوت در بخش معدن مربوط به معادن ذغال سنگ است که به اصلاح ساختار‌های سنتی استخراج به روش‌های مدرن و مکانیزه نیاز است و باید از طریق سرمایه گذاری و به روز رسانی روش‌های استخراج این مشکلات مرتفع شوند.

حمیدرضا سیفی دبیرکل کانون کارفرمایان و نماینده کارفرمایان در شورای عالی کار در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره آمار و حوادث ناشی از کار در معدن، اظهار کرد: آمار ارائه شده اشتباه است و تا آنجایی که خبر دارم حوادث ناشی از کار مربوط به حوزه ساخت و ساز ساختمانی است.

دبیرکل کانون کارفرمایان با اشاره به اینکه آمار حوادث ناشی از کار در معدن زیاد نیست، ادامه داد: در حوزه ایمنی لباس و به کارگیری ابزارآلات کارفرمان هزینه نمی‌کنند یعنی کارفرما‌ها در ارائه قیمت‌ها در مناقصه‌ها هزینه ایمنی را در نظر نمی‌گیرند، چرا که آن را جزو حاشیه کار می‌دانند.

بیشتر بخوانید

• نحوه صحیح تسویه حساب کارفرمایان با کارگران

هادی ابوی، دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره حوادث ناشی از کار مربوط به معادن، اظهار کرد: شرایط کار در معدن و اکتشافات مربوط به آن قابل پیش‌بینی نیست و نمی‌توان سازوکار مشخصی را در ارتباط با کاهش سوانح و حوادث ناشی از آن مشخص کرد.

دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ادامه داد: تنها راه جلوگیری از حوادث ایمن‌سازی محیط‌کار، تهیه لباس و ابزارآلات مدرن و استمرار در نظارت بر نحوه انجام کار در معادن است. گا‌ها در معادن از ابزارآلات قدیمی و لباس‌های غیر استاندارد استفاده می‌شود و اگر کلاه، لباس سبک و کفش ایمن برای کارگر در نظر گرفته شود می‌توان از بسیاری از حوادث ناشی از کار در معدن جلوگیری کرد.

وی افزود: متاسفانه در بحث افزایش افزوده معادن، کارفرمایان و بهره برداران معادن خیلی خواستار هزینه کردن در بخش ایمن‌سازی و تهیه لباس‌های ایمن برای کارگران نیستند و نظارتی هم در این باره صورت نمی‌گیرد.

وی تصریح کرد: نظارت بر این روند بر عهده بازرسین وزارت تعاون است که باید استمرار لازم در بحث نظارت بر ایمنی را داشته باشند. در گذشته بالاغیه‌ای صورت گرفت مبنی بر حضور افسران ایمنی در مشاغل سخت که طرح آن ابطال و اجرایی نشد.

ابوی گفت: باید در بحث بکارگیری کارگران در معادن سازوکار‌های لازم در نظر گرفته شود. این امر مهم است تا کارگرانی که در معادن و مشاغل سخت بکارگیری می‌شوند آموزش‌های لازم را طی کنند، چرا که کار در معدن و حوادث ناشی از آن غیرقابل پیش‌بینی است و برای جلوگیری از آسیب و مرگ کارگران باید مانند مسئول‌های ایمنی هر واحد کاری دوره‌های امداد و نجات، برخورد با حوادث داخل کار در معدن و... را بگذرانند.

سخت و زیان آور بودن کار را کارگران شاغل در معادن بعد از مدتی کارکردن لمس می‌کنند و باتوجه به آزمایش ها و مطالعه‌های پژوهشی صورت گرفته میانگین نمره کیفیت زندگی کارگران معدن در همه ابعاد در مقایسه با میانگین جامعه سالم ایرانی کم‌تر است. به نظر می‌رسد به منظور بهبود کیفیت زندگی کارگران معدن به ویژه کارگرانی که سابقه بیشتری دارند، بایستی اقدامات مراقبتی و حمایتی لازم به عمل آید.

انتهای پیام/