به گزارش خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از معضلات بزرگ کلانشهر‌ها به خصوص تهران که همیشه با آن مواجه بودیم و گویی تمامی ندارد، دست فروشی در خیابان‌ها است. معضلی که با وجود طولانی بودن عمر آن مدیریت شهری هنوز بعد از سالها چاره‌ای برای آن نیافته و همچنان به قوت خود پا برجاست.
در برخی خیابان‌های اصلی و مرکزی شهر میزان دست فروشی بیشتر از مناطق دیگر است و همین امر منجر به چند برابر شدن میزان ترافیک و سختی تردد عابران می‌شود که نیرو‌های حریم بان شهرداری برای رفع سد معبر اقدام به جمع آوری بساط دست فروشان می‌کنند. اما در این میان نمی‌توان به دست فروشان خرده گرفت. چرا که با رکود اقتصادی و نداشتن سرمایه کافی برای ایجاد شغل مناسب، بیشتر افراد برای امرار معاش خود اقدام به دست فروشی و کسب درآمد از کف خیابان‌ها می کنند.
بسیاری از دست فروشان از قشر آسیب دیده جامعه هستند و در میان آن‌ها کسانی وجود دارند که شغل خود را از دست داده اند، شغلی که شاید خیلی مناسب‌تر از دست فروشی بوده است، ولی دیگر نه سرمایه‌ای برای دوباره سرپا شدن مانده و نه جانی برای ادامه راه است. در میان آن‌ها حتی جوانان تحصیل کرده‌ای هم هستند که به خاطر پیدا نکردن شغل مناسب به دست فروشی پناه آورده و چه بسا به فروش کتاب‌های درسی و دانشگاهی خود می‌پردازند.
اما بسیاری از دست فروشان هم افرادی هستند که از روستا‌ها و یا شهرستان‌ها به امید به دست آوردن شغل و زندگی ایده آل به تهران مهاجرت کرده اند و با پیدا نکردن شغلی که به دنبال آن بودند برای امرار معاش مجبور به دست فروشی شده اند.
خیابان انقلاب یکی از همان خیابان‌های شلوغ مرکز شهر است که وقتی پا به آن می‌گذاریم در گوشه و کنار آن چهره‌ی آشنای افرادی را می‌بینیم که سالیان سال است در این نقاط بساط پهن کرده اند و به جای مغازه چند متری از زمینی در پیاده راه را به خود اختصاص داده اند.
خیابان انقلاب یکی از همان خیابان‌هایی است که شاید ما هم به حضور دست فروشان عادت کرده ایم. اما نمی توان نادیده گرفت که با بالا گرفتن مشکلات اقتصادی، تعداد این دست فروشان بیشتر می‌شود و دیگر چیزی به عنوان حریم شهروندی در پیاده راه‌ها باقی نمی‌ماند وبار‌ها هم شاهد این قضیه بودیم که حریم بان‌های شهرداری چه برخورد تندی با آن‌ها داشته اند.
گاهی حرف از مراعات با این قشر به میان می‌آید. اما حقیقتا معنای مراعات چیست؟ باید علاوه بر مراعات، فکری کرد که چگونه به حل مشکلشان کمک کنیم؛ که چگونه دست یاری به سویشان بگیریم تا هر روز استرس جمع شدن بساطشان توسط حریم بانان شهرداری را نداشته باشند.
چندی پیش فرهادی شهردار منطقه ۶ تهران تصمیم گرفت تا برای سر و سامان دادن به اوضاع دست فروشان و کم کردن مشکل سد معبر در محدوده منطقه ۶ و حوالی خیابان انقلاب، فضایی را در خیابان برادران مظفر برای دست فروشان فراهم کند.
شهردار منطقه ۶ در بهمن ماه سال۱۳۹۹ در گفت و گویی با باشگاه خبرنگاران جوان گفته بود: ما درحال آماده سازی فضایی در خیابان برادران مظفر برای ساماندهی شرایط این عزیزان هستیم و قرار بر این است که یک راسته‌ی کتاب فروشی در کوچه نکویی که در منطقه ۶ و ۱۱ قرار دارد ایجاد شود تا برای این امر یک مجموعه ۱۵۰ نفری را فضا سازی کنیم و اکنون در حال انجام امور اجرایی و سپس بهره برداری از آن هستیم.
اما بعد این گفتگو بود که دیگر خبری از این فضا و اقدامات انجام شده نبود و همه چیز چندین ماه به طور معلق مانده بود؛ که در نهایت با پیگیری‌های باشگاه خبرنگاران جوان، تورج فرهادی شهردار منطقه ۶ تهران در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: طی یک تفاهمی با فرهنگستان هنر قرار بر این شد که تمام امور خیابان برادران مظفر را به فرهنگستان هنر بسپاریم تا جذب سرمایه گذار کنند و خیابان برادران مظفر را بر اساس طرحی که به توافق دو طرف رسیده بود راه اندازی کنند.
وی افزود:اما متاسفانه فرایند‌های اداری به ما تحمیل کرد که خودمان به تنهایی همه کار‌ها را انجام دهیم و فعلا در حال گذراندن مراحل اداری هستیم تا بتوانیم برای جذب سرمایه گذار فراخوان دهیم که پروژه تکمیل شود و خیابان برادران مظفر، راسته‌ای برای دست فروشان شود.
فرهادی گفت: ما منتظر سرمایه گذار هستیم تا بتوانیم پروژه برادران مظفر را به اتمام برسانیم و اوضاع دست فروشان را بهبود دهیم.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ در کشوری مثل ایران که فراوانی ثروت و منابع انسانی دارد، انتظار ما این نیست که فضای شهری را برای امرار معاش به دست فروشان اختصاص دهند. این راه حل می‌تواند، نقش یک تسکین دهنده موقت را برای باز شدن معبر‌ها داشته باشد، ولی باید به فکر درمان باشیم، که درمان اصلی ایجاد شغل مناسب است تا کرامت انسانی افراد جامعه حفظ شود و امیدواریم روزی برسد که همه شغل مناسبی داشته باشند تا مجبور نباشند برای امرار معاش به دست فروشی مشغول شوند.
بیشتربخوانید
انتهای پیام/
مثلا راسته یک خیابون رو کلا دکه شیک و خوش رنگ بدید بهشون تاهم حریم پیاده رو اشغال نشه وهم وسایل اینها آسیب نبینه بابت دکه شون 10 درصد از درآمدشون رو بپردازن