به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شهرکرد، در استان چهارمحال و بختیاری در مجموع ۲۸۰ کیلومتر بزرگراه وجود دارد و نزدیک به ۱۴۰ کیلومتر آن در دست احداث است و خیرین جاده ساز استان نیز دست به کار شدند تا با آزاد سازی اراضی و بهسازی مسیر در کاهش خطرات جادهای گام دیگری را بردارند.
امروزه حوادث رانندگی به عنوان دومین علت مرگ و میر در جوامع بشری به شمار می‌رود. آمار بالای این حوادث در کشور قابل انکار نیست؛ تصادفات جادهای منجر به فوت، در محور‌های مواصلاتی حادثه‌خیز اتفاق می‌افتد و بخش اعظمی از این تصادفات به‌علت بی‌احتیاطی رانندگان است، اما نباید نقش جاده‌های نا ایمن را در افزایش تلفات حوادث جادهای نادیده بگیریم.
تاریخچه
نخستین تصادف رانندگی منجر به مرگ در ایران در سال ۱۳۰۵ میان یک اتومبیل و درشکه حامل درویش خان، نوازنده مشهور تار در خیابان سپه تهران اتفاق افتاد. در دنیا نخستین انسانی که در یک حادثه رانندگی جان خود را از دست داد یک خانم انگلیسی بود. بریجیت درسکول ۴۴ ساله برای اولین بار در دنیا در یک سانحه رانندگی جان خود را از دست داد. او روز هفدهم اوت سال ۱۸۹۶ بر اثر تصادف فوت کرد.
عواملی، چون نوشیدنی الکلی، مصرف دارو‌های خواب‌آور، دخانیات، خواب آلود بودن، خوردن و آشامیدن در حین رانندگی همین طور دید چشم می‌تواند همیشه مشکل ساز باشد.
تصادف‌های رانندگی همواره می‌تواند علت‌های گوناگونی، چون خرابی سیستم ترمز، فرسوده بودن خودرو، کم نور بودن چراغ‌ها و.. داشته باشد.
گاهی هم عوامل محیطی مثل آب و هوا یا خرابی جاده زمینه‌ساز بروز حادثه می‌شود؛ ولی در بسیاری از زمینه‌ها همواره اشتباه‌های انسانی از نخستین علل تصادفات به شمار می‌آید.
بیشتر بخوانید
تصادف دو خودرو در سه حالت تصادف از عقب، تصادف از بغل و تصادف از رو به رو رخ می دهد.
عادات مختلفی در رانندگان بر افزایش تصادفات در ایران مؤثر است:
رانندگی با چراغ خاموش در شب، صحبت و توجه به همراه در هنگام رانندگی، خوردن و نوشیدن در هنگام رانندگی، عدم رعایت فاصله ایمنی و توجه نکردن به سرعت، حرکات نمایشی در هنگام رانندگی، بی‌توجهی به علائم راهنمایی ورانندگی، صحبت با تلفن همراه در هنگام رانندگی، وجود نقص فنی در خودرو و بی‌توجهی به آن، جر و بحث سرنشینان خودرو و خوردن شربت یا قرص‌های مسکن و خواب‌آور.
با ایجاد مشکل در هر کدام از این عوامل آمار تصادفات زیاد شده و با رفع مشکل آمار تصادفات کاهش پیدا می‌کند. در سال‌های اخیر با آموزش و بهبود جاده‌ها و رفع نواقص خودرو‌ها آمار تصادفات به خوبی کاهش پیدا کرده است.
بیشتر تصادفات رانندگی در نتیجه بی دقتی و بی‌توجهی و سهل انگاری راننده صورت می‌گیرد که ضایعات جبران ناپذیری به وجود می‌آورد.
تعداد زیادی از تصادفات ناشی از انحراف به چپ و انحراف به راست خودرو‌ها است و رانندگان این نوع خودرو بدون توجه به اینکه ممکن است خودرویی از جهت راست و چپ می‌آید به یکباره بدون زدن چراغ راهنما فرمان را می‌چرخانند.
ضرر‌های ناشی از تصادفات رقم بسیار زیادی را تشکیل می‌دهد. در هر تصادف و یا حادثه جدا از ضرر‌های روانی، ضرر‌های مالی، چون هزینه‌های بیمارستانی و هزینه‌های کفن و دفن و دیه و در مورد خودرو هزینه‌های صافکاری، رنگ و تعمیرات به راننده یا خانواد‌ها تحمیل می‌شود.
در سال این ارقام مبالغ زیادی خواهدبود. بر آورد مالی مجلس ایران در سال ۱۳۹۵ گویای این است که تصادفات رانندگی خسارتی معادل هفت درصد تولید ناخالص داخلی در ایران به بار می‌آورد.
این روز‌ها بازار اخبار ناگوار حوادث رانندگی در سطح محور‌های مواصلاتی کشور داغ‌تر از گذشته است. واژگونی چند اتوبوس در هفته گذشته و جان باختن و مصدوم شدن تعدادی از هموطنان در این حوادث موجب آزردگی خاطر همگان شد.
تراژدی مرگ با سوانح رانندگی سال هاست کام مردم چهارمحال و بختیاری را تلخ می‌کند، این قصه انگار پایانی ندارد و خانواده‌های بیشتری را در این استان به ماتم می‌نشاند به گونه‌ای که در مدت کمتر از هفت روز حدود ۲۰ نفر در سوانح جادهای جان خود را از دست دادند.
وجود گره‌های ترافیکی درون شهری، کمبود زیر ساخت‌های جادهای و خطا‌های انسانی از چالش‌هایی است که متخصصان به عنوان دلایل اصلی سوانح رانندگی در استان ذکر می‌کنند.
برخی از محور‌های مواصلاتی در چهارمحال و بختیاری به علت حجم بالای تصادفات و تلفات جانی و مالی ناشی از این حوادث، جاده مرگ نام گرفته‌اند و روزانه اخبار متعددی از وقوع حوادث رانندگی در این محور‌ها به گوش می‌رسد و بار‌ها از سوی مسئولان وعده ایمن‌سازی و چهار خطه شدن این محور‌ها داده شده است.
حمید ربیعی معاون مهندسی ساخت اداره کل راه و شهرسازی چهارمحال و بختیاری گفت: در مجموع ۲۸۰ کیلومتر بزرگراه در استان وجود دارد و نزدیک به ۱۴۰ کیلومتر آن در دست احداث است.
او افزود: محور شهرکرد و بروجن به لردگان و محور شهرکرد به شلمزار جزو محور‌های پُر ترافیک در چهارمحال و بختیاری به شمار می‌رود که این محور‌ها نیازمند چهار خطه شدن هستند.
ربیعی اضافه کرد: عملیات اجرایی محور شهرکرد و بروجن به لردگان در آینده‌ای نزدیک به پایان خواهد رسید.
محور‌های شهرکرد و بروجن به لردگان، شهرکرد به شلمزار، کنارگذر شمالی شهرکرد، محور اردل به گورمیزه، تونل کره‌بس و تونل زره از جمله مهمترین پروژه‌های راه‌سازی در چهارمحال و بختیاری است که در سفر مسئولان کشوری به استان بار‌ها قول اتمام آن‌ها در کمتر از یک سال داده شده ولی تا کنون افتتاح نشده و به بهره برداری نرسیده است.
به‌گفته مسئولان علت اصلی تصادفات رانندگی، بی‌توجهی رانندگان به قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی است، اما باید به این نکته توجه کرد که اگر تصادف در محور‌های مواصلاتی ایمن رخ دهد، بدون شک تلفات جانی این‌گونه حوادث نیز کاهش پیدا خواهد کرد.
تراکمه رئیس اداره نظارت اداره کل راه و شهرسازی چهارمحال و بختیاری گفت: محور شهرکرد به شلمزار به طول ۱۴ کیلومتر، در دو مناقصه و دو مرحله در دست اجرا است و تا پایان تیرماه امسال هشت کیلومتر از آن به بهره برداری خواهد رسید.
او افزود: جهت احداث قطعه دوم، پنج کیلومتر از اراضی کشاورزی محور شهرکرد به شلمزار در دست آزادسازی است.
تراکمه اضافه کرد: امسال محدوده بین خراجی تا شلمزار و سه راهی شمس آباد تکمیل خواهد شد.
نخستین عامل مرگ و میر در ایران بیماری قلبی، دومین عامل بیماری تنفسی و سومین عامل تصادفات جادهای است البته مهمترین عامل تأثیرگذار در بروز حوادث رانندگی و جادهای، عامل انسانی است که این عامل ۷۵ درصد در ایجاد حوادث رانندگی در جاده‌های استان تأثیرگذار است.
سرهنگ روح الله بیادار رئیس اداره عملیات پلیس راه چهارمحال و بختیاری در این خصوص گفت: قریب به یک دهه است که با توجه به آمار بالای تصادفات در جاده شهرکرد به شلمزار، این محور به عنوان یک محور بحرانی، دارای تصادف و حادثه خیز معرفی شده است.
او افزود: روزانه ۱۵ هزار وسیله نقلیه از این محور عبور می‌کند.
بیادار اضافه کرد: وضعیت نامناسب راه‌ها و جاده‌ها یکی از مهمترین علت‌های ایجاد حوادث جادهای به شمار می‌رود.
او اظهار داشت: بخش قابل توجهی از تصادفات در استان در نقاط حادثه خیز و به سبب نقص جادهای و بیشتر در معابر کم عرض بوده است.
بیادار ادامه داد: برای کاهش میزان تصادفات درچهارمحال و بختیاری، چهار خطه کردن جاده‌ها و جداکننده‌های فیزیکی بسیار مؤثر خواهد بود.
چند وقت دیگر تب وتاب اخبار کرونا و تلفات ناشی از این ویروس به پایان می‌رسد، اما باید پرسید که تلفات ناشی از سوانح رانندگی نیز به پایان خواهد رسید؟! آیا مردم مانند جدی گرفتن ویروس کرونا، رعایت نکات ایمنی در حین رانندگی را نیز جدی می‌گیرند یا خیر؟
به طور میانگین در ایران روزانه ۴۸ نفر بر اثر سوانح رانندگی جان باخته و حدود سه هزار و سه نفر مصدوم می‌شوند. بر اساس آمار اعلام شده توسط سازمان پزشکی قانونی کشور، در ۱۰ ماه گذشته، ۱۴ هزار و ۸۰۰ نفر در تصادفات رانندگی جان خود را از دست دادند و ۳۰۷ هزار و ۳۳۳ نفر نیز مصدوم شدند.
طبق این آمار به طور مثال در استان فارس در ۱۰ ماه ابتدای سال ۹۸، یک هزار و ۱۰۴ نفر، در استان تهران یک هزار و ۷۹ نفر در استان خراسان رضوی و یک هزار و ۲۵ نفر در سوانح رانندگی به کام مرگ رفته‌اند.
باید به طور قطع گفت آمار تکان دهنده جان‌باختگان سوانح رانندگی هیچ گاه به آن اندازه برای مردم ترسناک نبوده در صورتی که، شیوع ویروس کرونا با تلفات بسیارکمتر، واهمه‌شدیدی بین مردم ایجاد کرده است البته این نکته حائز اهمیت است که برای کاهش شیوع این بیماری و به صفر رساندن تلفات ناشی از آن نیز تدابیر بهداشتی لازم باید جدی گرفته شود.
خیرین چهارمحال و بختیاری دست به کار شدند تا با آزاد سازی اراضی و بهسازی مسیر در کاهش خطرات جادهای گام دیگری را بردارند.
سلیمی خیر جاده ساز شهرستان بن گفت: آزادسازی اراضی از اول جاده شهرستان بن آغاز شده است و در حال حاضر در کیلومتر ۱۰ این جاده هستیم و پس از طی کردن یک هزار و ۷۰۰ کیلومتر دیگر به آسفالت خواهیم رسید.
او افزود: خیرین دیگر روزانه ۱۳ ساعت کار می‌کنند و تا به حال بیش از ۲۰ میلیارد تومان برای ساخت این جاده‌های خیرساز هزینه است.
عباسی خیر جاده ساز شهرستان بن نیز گفت: برای رضای خدا مشغول به کار هستیم و تا یک ماه آینده این مسیر به بهره برداری خواهد رسید.
اکبری مسئول پروژه و خیر جاده ساز شهرستان بن اظهار داشت: جاده بن به باباپیراحمد به طول ۱۲ کیلومتر است که هشت کیلومتر آن آماده آسفالت است.
به‌طورکلی هر تصادفی که صورت می‌گیرد بر اثر چهار عامل انسان، جاده، وسیله نقلیه و محیط است. بر مبنای آمار سازمان بهداشت جهانی who در خصوص تصادفات جادهای در سال ۲۰۱۸، تعداد سالانه تلفات رانندگی در جاده‌ها یک میلیون و ۳۵ هزار نفر بوده به طوری‌که هر ۲۴ ثانیه یک نفر در جاده‌های جهان جان خود را از دست می‌دهد.
مرگ و میر ناشی از تصادفات جادهای به عنوان یکی از عوامل شایع مرگ در بسیاری از مناطق به ویژه کشور‌های درحال توسعه در گروه‌های سنی پنج تا ۲۴ سال بیشترین آمار را دارد.
کشور‌های کم درآمد و متوسط، کمتر از نیمی از وسایل نقلیه جهان را در اختیار دارند. با این وجود، آن‌ها بیش از ۹۰ درصد از کل مرگ و میر‌های رانندگی را در بر می‌گیرند. از فاکتور‌های مهم حوادث، شبکه‌های جادهای آن کشور‌ها و همچنین کمبود منابع برای اجرای قوانین ایمنی در جاده‌ها و کمک‌های پزشکی است.
کشور‌هایی که کمترین میزان مرگ و میر ناشی از تصادفات جادهای را دارند، عمدتاً کشور‌هایی با درآمد بالا هستند که منابع لازم را برای حفظ جاده‌های خود در سطح استاندارد بالا و اجرای قوانین در استفاده ازجاده‌ها دارند.
براساس این گزارش کشور‌های سنمارینو، مالدیو، ایالات فدرال میکرونزی، سوئیس و نروژ در رتبه‌های یک تا پنج، یعنی کمترین میزان تلفات جادهای را به خود نسبت داده و کشور‌های جمهوری دومنیکن، زیم باوه، برو نئی، سنتل و سیاولی بریا به ترتیب در رتبه‌های ۱۷۱ تا ۱۷۵ قرار داشته و بیشترین میزان تلفات را به خود نسبت داده‌اند.
سالانه ۸۰۰ هزار تصادف در ایران روی می‌دهد که از حیث آمار در مرگبارترین حوادث جادهای، ایران رتبه اول را در جهان دارد. سهم تصادفات راکبین موتور سیکلت در راه‌های کشور به ۱۸.۵ درصد است.
طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، ایران در سطح بالایی از میزان مرگ و میر ناشی از حوادث ترافیکی قرار دارد. ارزیابی روند و بررسی وضعیت مرگ و میر می‌تواند اطلاعات مفیدی را برای سیاستگذاران در جهت اقدامات پیشگیرانه و کاهش تلفات ناشی از این حوادث فراهم کند.
به طور متوسط به ازای هر صد هزار نفر، ۱.۲۴ نفر در دوره مطالعه در حوادث رانندگی کشته شده اند. بین تعداد مرگ و میر ناشی از تصادفات جادهای در مردان در مقایسه با زنان اختلاف معنی داری وجود دارد به طوری که بیش از ۷۷ درصد قربانیان مردان بودند و بیش از ۶۷ درصد مرگ و میر در جاده‌های برون شهری برای بانوان اتفاق افتاده بود.
استان‌های سمنان، مرکزی و کرمان بیشترین میزان مرگ و میر و استان‌های تهران، البرز و اردبیل کمترین میزان مرگ و میر ناشی از حوادث را در این دوره ۱۰ ساله داشته اند.
برپایه آمارسالانه ۱۹ هزار نفر در حوادث رانندگی در راه‌های کشور جان خود را از دست می‌دهند و بیش از ۳۰۰ هزار نفر مصدوم می‌شوند.
در سال ۱۴۰۰، معاینات ناشی از حوادث رانندگی ۱۲ درصد و فوتی‌های ناشی از حوادث رانندگی در چهارمحال و بختیاری افزایش ۸۰ درصدی داشته است.
در هنگام وقوع تصادف ۴۳.۳ درصد از افراد راننده وسیله نقلیه، ۲۰.۸ درصد عابرپیاده و ۳۵ درصد سرنشین یا ترک وسیله‌ی نقلیه هستند و این آمار نشان می‌دهد که تصادفات جادهای عامل مهم مرگ و میر در ایران است.
سوانح رانندگی یکی از دلایل اصلی مرگ و میر جوانان است و بخش اعظم قربانیان حوادث رانندگی را نیرو‌های سازنده و فعال جامعه تشکیل می‌دهند. بدون شک از دست دادن نیروی انسانی فعال که عامل اصلی توسعه هر جامعه‌ای هستند، عوارض و خسارت‌های مالی، اقتصادی و اجتماعی وسیعی را متوجه جامعه خواهدکرد.
پیامد‌های ناشی از این حوادث نیز یکی از عمده‌ترین عوامل ناخوشی در جامعه است و از ابعاد مختلفی می‌تواند برای خانواده‌ها و کل افراد جامعه مساله آفرین باشد. این حوادث نه‌تن‌ها به طور مستقیم آسیب جسمی به افراد وارد می‌کنند، بلکه به طور غیر مستقیم نیز بر روی عملکرد روانی و اجتماعی و کارکرد وی تاثیر دارند.
باید توجه داشت که صدمات جسمی با مراقبت‌های پزشکی و بازتوانی درمان می‌شوند؛ اما فشار‌های روانی و اجتماعی آن گاهی از چندین هفته یا ماه تا چندین سال و گاهی در سراسر عمر ادامه می‌یابند و وضعیت زندگی فردی، شغلی، اجتماعی و عاطفی را دچار اختلال می‌کند.
پژوهشگران، پیشنهاداتی را به منظورکاهش میزان بروز تصادفات جادهای و بهبود کیفیت زندگی قربانیان، پیشنهاد کردند:
سومین یکشنبه ماه نوامبر «روز ۱۷ نوامبر» از سوی سازمان ملل متحد به عنوان روز جهانی «یاد بود قربانیان حوادث جاده ای» نام گرفته است تا با مرور آلام خانواده‌های داغ‌دیده، بر عوامل کاهش تلفات ناشی از تصادفات تاکید شود که یکی از این موارد فرهنگ‌سازی است و در واقع آموزش می‌بایست از کودکی آغاز شود تا بتوانیم فرهنگ درست رانندگی و احترام به قوانین را در جامعه گسترش دهیم و شاهد کاستن از آمار تلفات ناشی از تصادفات باشیم.
پارسال، ۱۶ هزار و ۹۴۷ نفردرحوادث جادهای جان باختندکه در زمان وقوع تصادف ۴۳.۳ درصد ازا فراد راننده وسیله نقلیه، ۲۰.۸ درصد عابر پیاده و ۳۵ درصد سرنشین یا ترک وسیله‌ی نقلیه بوده‌اند.
با توجه به آمار‌های بین‌المللی، مرگ‌های جادهای ۲۵ درصد از کلِ مرگ‌های ناشی از جراحت‌ها به حساب می‌آیند. هر سال بیش از یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر در حوادث رانندگی جانِ خود را از دست می‌دهند. این رقم‌ها زمانی بحرانی‌تر به‌نظر می‌آید که متوجه شویم تعداد جوانان بین ۱۵ تا ۲۹ساله که هر سال به علت تصادفات کُشته می‌شوند، در مقایسه با مرگ بر اثر بیماری‌هایی مثل اچ‌ای وی، ایدز، مالاریا و سل بیشتر است.
مجمع عمومی سازمان ملل به منظور نجات جان میلیون‌ها نفر سند دهه اقدام برای ایمنی جاده‌ها (۲۰۲۰ - ۲۰۱۱) را تهیه و معرفی کرده که این سند شامل پنج محور اصلی است مدیریت ایمنی جاده ها، بهبود ایمنی زیر ساخت‌های جادهای، وسایل نقلیه ایمن تر، بهبود رفتار افراد در جاده‌ها و بهبود اقدامات پس از تصادف است.
با وجود فرهنگ‌سازی گسترده در سال‌های اخیر هنوز هم آمار کشته شدگان در تصادفات جادهای بالاست به طور یک سالانه در جاده‌های کشورحدود ۱۷ هزار نفر کشته و ۲۵۰ هزار نفر دچار آسیب می‌شوند که حداقل ۱۰ درصد آن‌ها دچار معلولیت می‌شوند.
جامعه نیازمند اخلاق و رفتار و فرهنگ رانندگی است و به سبب ضعف در این خصوص سالانه مردم زیادی جان خود را از دست می‌دهند؛ کشته شدن در حوادث رانندگی تبعات زیادی را به همراه دارد.
در دو ماهه ابتدای امسال در چهارمحال و بختیاری، معاینات فوتی‌های ناشی از تصادفات رانندگی ۸۰ درصد و معاینات ناشی از حوادث رانندگی ۱۲ درصد افزایش یافت، البته معاینات اجساد حوادث کار۵۰ درصد کاهش داشت.
براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، ایران با برآورد نرخ ۲۰.۵ مرگ در هر یک صد هزار نفر جمعیت در رتبه ۱۱۳ از ۱۷۵ کشور قرار داشته که رتبه خوبی نبوده و نیازمند برنامه‌ریزی و همکاری دستگاه‌های اجرایی متولی در جهت کاهش این رتبه است. آسیب‌های ناشی از تصادفات جادهای در ایران نیز، یکی از پنج علت مهم مرگ و میر به شمار می‌رود؛ بنابراین در برنامه‌های توسعه کشور اهمیت این موضوع مورد توجه قرار گرفته و از دستگاه‌های مربوطه خواسته شده تا در جهت کاهش تلفات و حوادث جادهای اقدامات لازم صورت گیرد.
بر این اساس دولت مکلف است تا ساز و کار‌های لازم برای کاهش تلفات حوادث رانندگی را در دستور کار خود قرار دهد.
لازمه دستیابی به این هدف، داشتن آمار‌های صحیح و به هنگام است تا بر اساس این آمار‌ها وضعیت موجود بررسی و اقدامات لازم صورت گیرد.
تلفات و جراحت‌های ناشی از حوادث رانندگی همواره طی ۶۰ سال گذشته در تمامی کشور‌های جهان به خصوص کشور‌های توسعه یافته مورد توجه جدی قرار داشته است و بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی «WHO» همه ساله بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر در سوانح رانندگی کشته و بیش از ۵۰ میلیون نفر مصدوم می‌شوند. مطالعات این سازمان نشان می‌دهد تا سال ۲۰۲۰ تصادفات جادهای به سومین علل مرگ و میر و معلولیت در جامعه بشری تبدیل می‌گردد.
به همین خاطر از دیر باز کشور‌های توسعه یافته با توجه به نقش مستقیم هزینه‌های ناشی از تلفات رانندگی بر تولید ناخالص ملی و هزینه‌های مربوطه به بیمه و بهداشت و درمان درصدد کاهش تلفات و مصدومیت‌های ناشی از حوادث رانندگی برآمدند.
به طور مثال تلفات رانندگی کشور آلمان در اواسط دهه ۵۰ حدود ۱۴ هزار نفر بود که در سال ۱۹۷۰ به ۲۱ هزار نفر افزایش یافت. از همان زمان به بعد با تصویب قوانین مختلف از جمله اجباری شدن بستن کمربند و کلاه ایمنی تلفات رانندگی روند کاهشی را به خود دید.
بر اساس گزارش مرکز آمار فدرال آلمان، سال ۲۰۱۶ بالغ بر سه هزار و ۲۱۴ نفر جان خود را در حوادث رانندگی از دست دادند. اما چگونه این سیر نزولی تلفات رقم خورد و عوامل شتاب دهنده آن چه بود؟
درسال ۱۹۹۷ واژه zero vision «چشم انداز صفر» برای اولین بار در کشور سوئد مطرح و چارچوب‌های آن با هدف کاهش تلفات ناشی از حوادث رانندگی ارائه شد. سپس به خاطر نتایج خوبی که در کاهش بر جای گذاشت از سوی کشور‌های هلند، امریکا و در ادامه از سوی سایر کشور‌های توسعه یافته نیز در همان سال‌ها مورد استقبال قرار گرفت.
اما نکته قابل توجه، شعار اصلی چشم انداز صفر بود یعنی انسان‌ها می‌توانند اشتباهات را مرتکب شوند، اما این سیستم است که نباید شکست بخورد.
منظور از این جمله، این است که سیستم حمل و نقل باید برای سرعت بخشیدن به زندگی و سلامت انسان‌ها طراحی شود که عموما مبنی بر توسعه راه سازی در کشور نیست.
آموزش و فرهنگ سازی در این بین یکی از ابزار‌های مهم تحقق چشم انداز صفر محسوب می‌شود، زیرا می‌تواند به طور سیستماتیک بر رفتار فرد تاثیر گذار باشد.
در واقع «چشم انداز صفر» زمانی محقق می‌شود که نهاد‌هایی مانند دستگاه‌های دولتی، شهرداری و شور‌های شهر تحت امر یک واحد مورد حمایت قرار گیرند، برنامه‌ها ر اانجام دهند و در روش کار پیمانکاران نیز تاثیر گذار باشند.
ایمنی حمل و نقل جادهای که در بسیاری از کشور‌های جهان در اولیت برنامه‌های دولت‌ها قرار دارد و در لایه‌های میانی زندگی روزمره شهروندان در جریان است یک معنی دارد؛ تلفات ناشی از حوادث رانندگی فقط در صورتی قابل قبول خواهد بود که صفر باشد.
اگر از شهروندان سوال شود که «چه تعداد تلفات ناشی از حوادث رانندگی در طول مدت یک بازه زمانی می‌تواند قابل قبول باشد؟» ممکن است اعداد و ارقام مختلفی از سوی آن‌ها اعلام شود و حس خاصی به سوال نداشته باشند.
حالا سوال را به شکل دیگری مطرح کنیم «مرگ چه تعداد از اعضای خانواده شما در حوادث رانندگی قابل قبول است؟» به طور حتم پاسخی جز «صفر» نخواهید داد.
طبق آمار رسمی سازمان پزشکی قانونی در سال ۱۳۹۷، ۱۷ هزار و ۱۸۳ نفر در حوادث رانندگی «جادهای، شهری، روستایی و ...» جان خود را از دست دادند. به نظر می‌رسد این تراژدی حاصل پذیرش و ساده انگاری نسبت به مرگ هموطنان در سوانح رانندگی است.
اندکی درنگ کنیم، اگر ۱۷ هزار نفر از هموطنان شامل همسر، فرزندان و خویشاوندان بر اثر سانحه هوایی جان خود را از دست می‌دادند، این حوادث با حدود ۱۳۶ هواپیما با ظرفیت متوسط ۱۲۵ مسافر در هر هواپیما در سال رخ می‌داد.
بر اساس آمار سازمان پزشکی قانونی و پلیس راهنمایی و رانندگی طی دو ماهه اول امسال دو هزار و ۵۸۴ نفر در تصادفات رانندگی جان خودرا از دست داده اند و از متوسط تلفات روزانه ۲۵ تا ۴۱ نفرهشت تا ۹ نفر از آن‌ها کودک هستند.
از آنجا که اعتبارات دولتی برای ایجاد و بهسازی راه‌ها ناچیز است کمک و همدلی خیران می‌تواند راه‌های رسیدن به امنیت جادهای را هموار نماید.
۶۴ نقطه حادثه خیز در چهارمحال و بختیاری شناسایی شده است که آشکارسازی ۱۲ نقطه در دست اجرا است و مشارکت خیران جاده ساز می‌تواند امنیت را به جاده‌های استان برگرداند.
گزارش از عرفانه نعمتیان
انتهای پیام/ع