به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بعضی از اختراعات، تاثیرات عمیق و قابل‌توجهی در دنیا می‌گذارد و به شکلی می‌توان از پدیده انقلاب فناوری صحبت کرد. برای مثال، ابداع ماشین‌بخار که به انقلاب صنعتی منجر شد یا تحول بزرگی را که با اختراع ماشین چاپ به وجود آمد، می‌توان از این دست تأثیرات قلمداد کرد.
در این بین، بعد از انقلاب صنعتی، در دهه ۱۷۰۰ م، دنیا به نوعی با نیاز‌های جدیدی روبه رو شد و انسان‌ها ناگزیر از تولید وسایل تازه، برای رفع احتیاجات خود شدند؛ یکی از این اختراعات، تولید غذای کنسرو شده بود که می‌توانست خوراکی‌ها را برای مدت طولانی نگهداری و به راحتی نیز، قابل حمل کند. ماجرای اختراع کنسرو هم، ماجرایی شنیدنی است.
ناپلئون بناپارت سودای لشکرکشی به سراسر جهان را داشت؛ اوایل قرن نوزدهم اعلام کرد: به کسی که بتواند برای نگهداری موادغذایی برای ارتش و نیروی دریایی راه و روشی را ابداع کند، ۱۲ هزار فرانک پاداش می‌دهد. «نیکولاس اپرت» برای نخستین‌بار این کار را برای ناپلئون انجام داد؛ منتها برخلاف روش‌های امروزی، او غذای کنسرو شده را درون شیشه نگهداری می‌کرد و با این اختراع برنده جایزه ناپلئون شد. اما خب، شیشه به علت وضعیتی که داشت، حمل و نقل را با محدودیت روبه‌رو می‌کرد و نمی‌توانست برای همیشه کارایی داشته باشد. «پیتر دوراند» که یک تاجر انگلیسی بود، در سال ۱۸۱۰ قوطی حلبی را ابداع کرد و زمینه ساز تحولی در صنعت غذایی شد.
سه‌سال بعد، «جان هال» و «برایان دورکین»، اولین کارخانه تولید کنسرو تجاری را در انگلیس افتتاح کردند. در نهایت و در سال ۱۸۴۶، «هنری ایوانز» ماشینی اختراع کرد که می‌توانست ۶۰ قوطی حلبی در ساعت تولید کند که نسبت به نرخ‌های قبلی تولید قوطی که تنها شش عدد در هر ساعت بود، افزایش قابل توجهی را نشان می‌داد.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/