حجت الاسلام و المسلمین دکتر احمد بصیری پژوهشگر و کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در ابتداء به اهمیت دهه کرامت و علت نامگذاری آن اشاره کرد و گفت: دهه کرامت، ایامی مبارکی است که ابتدا با میلاد کریمه اهل بیت، حضرت معصومه (س) آغاز و انتهایش با میلاد، علی ابن موسی الرضا (ع) به پایان می‌رسد. نوع نگاه و برخورد این خواهر و برادر به نحوی است که وقتی امام رضا (ع) را به توس تبعید می‌کنند، خواهر تاب نمی‌آورد و برای دیدار برادر و در حقیقت امام خویش به ایران سفر می‌کند که البته این دیدار میسر نمی‌شود.
بیشتر بخوانید
وی افزود: اگر به زندگی حضرت معصومه (س) و امام رضا (ع) بنگریم، مشاهده می‌کنیم که خداوند ایشان را زمینه ساز آموزه‌های معنوی و الهی قرار داده به عبارتی این دو خواهر و برادر حلقه وصل انسان‌های وامانده و متحیر در عالم خاک به عالم بالا هستند و آنجا که قلب انسان دچار خستگی و افسردگی می‌شود در ارتباط با این دو گوهر ناب به تعادل می‌رسد.
این کارشناس مذهبی در پاسخ به این سوال که امام رضا (ع) چه مقدار در ایحاد فرهنگ در جامعه ایرانی تاثیرگذار بود، گفت: فرهنگ ملی و دینی ما ایرانیان از یکدیگر جدا و قابل تفکیک نیست، از آنجا که فرهنگ سرچشمه و ریشه پیشرفت جامعه است و جامعه‌ای که مبتنی بر فرهنگ باشد به توسعه پایدار دست پیدا می‌کند، امام رضا (ع) نیز وجود مقدسشان تاثیر بسزایی در رشد فرهنگ جامعه ایرانی داشت.
حجت الاسلام بصیری ادامه داد: با ورود امام رضا (ع) به ایران ایشان به عنوان یک لنگر و ستونی که باعث ایجاد تعادل در ایران بود، شناخته می‌شدند، به گونه‌ای که از دورترین نقطه ایران تا توس ایشان کعبه آمال، قبله‌گاه و محل راز نیاز خودشان می‌دانستند و این امام همام را تجلی هنر ملی و دینی ما می‌دانند.
وی اظهار کرد: نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد روایات و کلمات قصار امام رضا (ع) در مسیر مرو است. هنگامی که در نیشابور حدیث سلسله الذهب را نقل کردند در حقیقت خواستار بیان دو حقیقت بزرگ بودند که اگر برملا نمی‌شد حکمت‌های حضرت حق در قالب قرآن تحقق پیدا نمی‌کرد و آن دو نکته رابطه توحید با امامت است، به این معنا که توحید زمانی دژ مستحکمی است که پذیرش ولایت امیرالمومنین و اولادش که امام رضا (ع) خویش را جزو آن شروط می‌داند، پذیرفته شود در حقیقت‌ای کلام نوع نگاه امام رضا (ع) را نشان می‌دهد که بقا و استمرار جامعه را منوط به قبول این دو اصل می‌داند.
این کارشناس مذهبی در پایان گفت: نقش مهم دیگری که امام رضا (ع) در ایران ایفاء کرد، ایجاد مجالس علمی بود. مجالسی که آثار علمی و دینی همراه با مباحث ملی ایرانیان را در خود بروز می‌دهد تا جایی که ایرانی‌ها، هنگامی که در مقابل بنی عباس قرار می‌گیرند اعراب را از ایران بیرون می‌اندازند، ولی اسلام را نگه می‌دارد؛ به این معنا که ایرانی‌ها ذاتا آزادی خواه هستند و این خصیصه را در خانه اهل بیت (ع) دیدند و از آنان یاد گرفتند. در نهایت امام رضا (ع) با نوع نگرش و تفکری که در مباحث ما ایجاد کردند مباحث فرهنگی و دینی ایرانیان را در همان مجالس علمی به منصه ظهور و بروز رساندند.
در ادامه شما می‌توانید صحبت‌های حجت الاسلام دکتر احمد بصیری را مشاهده کنید:
انتهای پیام/
بسم الله الرحمن الرحیم
يَا أَبَا الْحَسَنِ يَا عَلِىَّ بْنَ مُوسىٰ، أَيُّهَا الرِّضا، يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، يَا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلىٰ خَلْقِهِ، يَا سَيِّدَنا وَمَوْلانا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ إِلَى اللّٰهِ وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَيْ حَاجَاتِنا، يَا وَجِيهاً عِنْدَ اللّٰهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّٰهِ؛
ای ابا الحسن، ای علی بن موسی، ای رضا، ای فرزند فرستاده خدا، ای حجّت خدا بر بندگان، ای آقا و مولای ما، به تو روی آوردیم و تو را واسطه قرار دادیم و به‌سوی خدا به تو متوسل شدیم و تو را پیش روی حاجاتمان نهادیم، ای آبرومند نزد خدا، برای ما نزد خدا شفاعت کن؛