به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، پس از تشخیص ابتلای امام خمینی (س) به سرطان معده، جمعی از پزشکان (عدد تیم پزشکی به بیش از ۵۰ نفر می‌رسید) به همراه تعدادی از مسئولین کشوری، به بررسی خطرات بیماری ایشان، عمل جراحی و نیز بیهوشی امام خمینی پرداختند و در نهایت به این نتیجه رسیدند که انجام عمل جراحی برای حضرت امام خمینی ضروری است. پیشنهاد بسیاری از پزشکان این بود که تیمی از بهترین پزشکان خارجی برای مداوای امام به ایران بیایند یا خود حضرت امام برای درمان به خارج از کشور بروند، اما امام همواره با این پیشنهاد مخالفت می‌کردند.
خانم صدیقه مصطفوی دختر گرامی امام خمینی در رابطه با روزهای پیش از عمل جراحی در خاطراتشان این گونه از مخالفت امام به استفاده از پزشکان خارجی و یا سفر به خارج از کشور برای درمان یاد کرده اند:
«برای عمل جراحی پیشنهاد شده بود که چند دکتر معروف از خارج دعوت بشوند چرا که سرنوشت کشور و انقلاب مطرح است و نباید قضایا را ساده بگیریم، احمد آقا می‌گفت: امام برای اطبای خودمان احترام و حیثیت زیادی قائل است و اگر این مساله اتفاق بیفتد اجازه حضور به خارجی‌ها نمی‌دهد و ایشان بسیار ناراحت خواهند شد.»
در خاطرات دکتر سید حسن عارفی نیز به این نگاه حضرت امام اشاره شده است. دکتر عارفی در بخشی از کتاب طبیب دلها، با بیان این جملات یادآور شده اند که امام در جریان بیماری در سال ۱۳۶۸ با مداوای بیماری به کمک پزشکان خارجی مخالف بودند:
«علی رغم آنکه عده معدودی از مسئولین و حتی بعضی از پزشکان قصد داشتند ایشان را جهت معاینه و معالجه به خارج از کشور اعزام نمایند و یا پزشکان خارجی را برای معالجه به داخل دعوت نمایند، آن حضرت با این امر موافقت نداشتند و معتقد بودند که هرآنچه در توان و قدرت پزشکان داخلی بوده انجام داده‌اند و همین امر برای من کفایت می‌کند.»
اعتقاد امام خمینی به بی نیازی از بیگانگان در زمینه پزشکی
پیش از این نیز حضرت امام در دوران بیماری عدم رضایت خود را نسبت به مسافرت به خارج از کشور جهت درمان اعلام کرده بودند.
یکی از خاطرات دکتر عزیزی در آن دوران مربوط به همین اعتماد امام به پزشکان ایرانی است. ایشان می‌گوید بعد از ترخیص امام در روزهای اول پزشکان معتبر ایرانی و خارجی در جلسه‌ای شرکت کردند، و اصرار داشتند که امام برای بررسی آنژیوگرافیک و عمل جراحی عروق قلب به خارج از کشور سفر کنند، وقتی این مطلب به اطلاع امام رسید ایشان دست راست خود را به نشانه امتناع بالا بردند، این تصمیم امام نشان از اطمینان قلبی او به کادر پزشکی کشور بود، و آموزش عملی ایستادگی و اتکا به خود تا رسیدن به بی نیازی از بیگانگان. (رجوع کنید به کتاب طبیب دلها)
برای آشنایی بیشتر با سایر خصوصیات اخلاقی حضرت امام مطالعه مقاله شخصیت امام خمینی (س) | ویژگی‌های فردی و عوامل مؤثر بر شکل گیری شخصیت که در جماران منتشر شده است به علاقه‌مندان پیشنهاد می‌شود.
گلایه امام خمینی از سفر برخی مسئولان به خارج از کشور برای درمان بیماری
نه تنها در هیچ سخن و رفتار و کرداری در طول حیات مبارک و به ویژه در دوران بیماری امام خمینی، بی اعتمادی به پزشکان داخلی دیده نمی‌شود، بلکه ایشان همیشه از عملکرد پزشکان ایرانی اظهار رضایت و تشکر داشتند. تا جایی که پیش از بیماری خود به مناسبتی با نگاهی گلایه آمیز بیان کردند که هنوز عده‌ای بیگانه از خود برای درمان‌های معمولی نیز ترجیح می‌دهند به خارج از کشور سفر کنند، ایشان به نحوی این موضوع را در وصیت نامه خود نیز انعکاس داده اند.
اعتماد کامل امام خمینی به پزشکان ایرانی
امام خمینی (س) در تمام مراحل بیماری مطیع امر طبیبان ایرانی بودند. زمانی که پزشکان انجام عمل جراحی را بهترین روش درمان بیماری امام خمینی (سرطان معده) دانستند، بیم از آن داشتند که امام با عمل جراحی مخالفت کنند.
منبع: جماران
انتهای پیام/
روح آن بزرگمرد تاریخ جهان اسلام شاد به برکت صلوات.
الهم عجل لولیک الفرج