او بیان کرد: هر شهرستان امکانات و نیروی انسانی محدودی دارد و امکانات روستایی در سطح شهرستان شامل راه‌های روستایی، راه‌های اصلی و فرعی پراکنده هستند و تمرکزی را در جاده‌های کشور از راهداران نمی‌بینیم؛ بنابراین اغلب، بسیاری از اقدامات راهداری با تاخیر انجام می‌شود و انجام برخی اقدامات به سال بعد موکول می‌شود.
بیشتر بخوانید
این مقام مسئول افزود: در این طرح هدف ما این بوده، امکانات و نیروی انسانی چند شهرستان با هم تجمیع شوند و مجموعه‌ای از اقدامات به صورت گروهی انجام شوند. به عنوان نمونه، قبل از انجام این کار یک گروه ممیزی نیاز‌های این طرح را بررسی می‌کند و بازدیدی انجام می‌دهد و سپس یک برنامه زمانی برای این طرح در جاده تهیه می‌شود.
اکبری گفت: براساس این برنامه زمانبندی گروهی از راهداران که مربوط به چندین شهرستان هستند و گروهی از ماشین آلات به صورت گسیل شده در این محور کار خود را آغاز می‌کنند و مجموعه‌ای از کار‌ها را به صورت گروهی انجام می‌دهند. کار‌هایی که باید انجام شوند شامل، درزگیری، لکه گیری و اصلاح افتادگی شانه راه، اصلاح شیب شریانی راه، تعویض تابلو‌های اطلاعاتی که آسیب دیده، شست و شو و تعویض حفاظ‌های ایمنی در جاده‌ها هستند.
او افزود: به همین ترتیب این گروه با هم پیشروی می‌کنند و ظرف ۲۰ روز الی یک ماه می‌توانند یک کریدور را از یک استان به چند استان مجاور خاتمه دهند؛ و این کار از اوایل اردیبهشت ماه آغاز شده و تا پایان مرداد نیز ادامه دارد.
معاون راهداری و حمل و نقل جاده‌ای کشور در پاسخ به این پرسش که، طرح راهداری قرار است در چند فاز انجام شود؟، بیان کرد: این طرح در تمام استان‌ها آغاز شده است و ۱۲ هزار راهدار و ۹ هزار ماشین آلات در این طرح در نظر گرفته شده‌اند. کریدور‌های اصلی شامل، تهران به مشهد، تهران به بندرعباس، بازرگان به بندر امام، بندر امام به چابهار، چابهار به مشهد، تهران به بوشهر، تهران به خسروی، هستند و در فاز اول آن از اردیبهشت شروع شده و فاز دوم مربوط به بزرگراه‌هایی است که به این کریدور‌ها متصل می‌شوند و از ترافیک بالایی برخوردار هستند.
او گفت: فاز سوم، راه‌های اصلی که به این کریدور‌ها وصل می‌شوند مجموعه آن‌ها ۳۵ هزار کیلومتر است.
اکبری در پاسخ به این پرسش که، نقاط حادثه خیز در طرح راهداری محوری از چه جایگاهی برخوردار است؟، اظهار کرد: مجموعه اقداماتی که در این طرح انجام می‌شوند از جمله، احداث روشنایی در نقاط خطر، خط کشی، نصب حفاظ ایمنی از جاده در این طرح منجر به اصلاح نقاط حادثه خیز می‌شوند.
او ادامه داد: نقاط حادثه خیز براساس آمار تصادفات در چند سال اخیر شناسایی شدند و باید طرح‌های مهندسی راه در این نقاط مطالعه و تهیه شوند.
این مقام مسئول بیان کرد: ۵۰۰ طرح بر روی نقطه حادثه خیز در سراسر کشور در حال اجرا است و در سال گذشته ۵۰۰ نقطه حادثه خیز در کشور اصلاح شده که با فرماندهی پلیس راه کشور پیگیری شد.
او چرایی اجرای این طرح را این گونه شرح داد: با هدف افزایش سرعت و کیفیت خدمات راهداری در جاده‌ها و رفع نواقص جزئی جاده‌ها زیبایی جاده‌ها این طرح اجرا می‌شود.
اکبری در پایان در خصوص هوشمندسازی جاده‌ها گفت: هوشمند سازی جاده‌ها مربوط به بخشی است که تجهیزات هوشمند حمل و نقل جاده‌ها نصب می‌شود؛ مثل، دوربین‌های حد سرعت، دوربین‌های ثبت تخلف، تردد شمار‌ها و همین طور سایر سیستم‌های بستر آی تی که البته این موضوع هم در بخش دیگر سازمان در قالب پروژه ملی دیگری انجام می‌شود.
انتهای پیام/