حالا فکر کنید به جای ۳ میلیون ازدواج در سال ۱۴۰۰، یک دهم این رقم یعنی ۳۰۰ هزار ازدواج صورت بگیرد این یک رقم کاملا منطقی است به طوری که در کشور سالیانه به طور میانگین حدود ۴۵۰ هزار ازدواج صورت می‌گیرد. در صورت ۳۰۰ هزار ازدواج در سال ۱۴۰۰ باید چیزی معادل ۱۵۰ هزار میلیارد تومان وام پرداخت شود این رقم برای یک کشور با ثبات اقتصادی می تواند رقم منطقی باشد.
این اعتقاد از سوی بسیاری از پژوهشگران حوزه بودجه، وجود دارد که باید برای بیان طرحی ابتدا منابع آن و محل هزینه کرد آن مشخص شود. اما در این طرح منابع مالی و محل تامین مالی آن مشخص نشده است.
کسری بودجه ایران یعنی درآمد دولت منهای خرج دولت در سال ۱۴۰۰ حدود ۳۱۹ هزار میلیارد تومان خواهد بود با این وجود قطعاً این برنامه در بودجه ۱۴۰۰ پیش بینی نشده است و اگر برنامه را به بودجه سال آینده اضافه کنیم حدود ۱۵۰ هزار میلیارد تومان به کسری بودجه اضافه خواهد شد!
به نظر می رسد برآوردهای اقتصادی آن هم در شرایط فعلی کشور با چنین کسری بودجه به افزایش کسری بودجه دولت‌ها عمق می‌دهد و کسری بودجه در ادامه به تورم تبدیل می‌شود.
هر دولتی در ایران برای تامین کسری بودجه خود دست به دامن موارد زیر می‌شود:
۱. فروش نفت
۲. فروش اوراق بدهی و شرکت‌های دولتی در بورس
۳. چاپ پول توسط بانک مرکزی
با تامین کسری بودجه از مسیر اول و همچنین مسیر سوم تورم سر و کله اش پیدا می‌شود البته مسیر دوم تورم زا نیست، اما تبعات زیادی دارد. تامین کسری بودجه از مسیر دوم نیازمند این است که دولت در بازار بورس دخالت کند و مثل سالی که گذشت آن را با اختلال‌های زیاد مواجه کند، اما در نهایت درآمد کسب کرد.
اقداماتی مانند افزایش وام ازدواج، افزایش حقوق بازنشستگان، افزایش حقوق کارکنان دولت و... همه با هم به کسری بیشتر بودجه منجر می‌شوند. دولت برای جبران این موضوع در سخت‌ترین حالت ممکن به بانک مرکزی می‌گوید تا پول چاپ کند چاپ پول به معنای تورم است نام این فرآیند در اقتصاد مالیات تورمی نام دارد یعنی اینکه دولت بدون اینکه متوجه باشد، در حال تامین کسری بودجه است. در واقع دولت با کم کردن ارزش پول در حساب‌های مردم، از مردم پول قرض می‌گیرد.
انتهای پیام/
رئیس جمهور آینده سه وزیر مقتدر و کاربلد در وزارت خانه های صمت ، کشاورزی و اقتصاد معرفی کنه تا با شکوفایی تولید و کشاورزی ، وضعیت معیشت مردم ترمیم بشه