به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، تنش‌ها در منطقه دریای مدیترانه خصوصا بین دو کشور یونان و ترکیه تقریبا طی هفته‌ها و ماه‌های اخیر روند صعودی به خود گرفته و کشف منابع گازی در شرق این دریا و در عین حال دخالت ترکیه در لیبی باعث شده تا یونان به عنوان خط اول مقابله با ترک ها، برنامه سنگینی در حوزه ارتقاء توان رزمی کلید بزند. در این میان خرید تعدادی جنگنده رافال از فرانسه در کنار بحث مدرن سازی قوای سطحی نیروی دریایی این کشور از جمله مهم‌ترین پروژه‌های این کشور به حساب می‌آید.
اما در کنار موارد فوق، پروژه اصلی در حوزه دریایی مربوط به خرید ۴ ناو محافظ جدید و همچنین به روز رسانی و ارتقاء ۴ فروند ناو محافظ کلاس هایدرا موجود در خدمت نیروی دریایی ارتش این کشور است که برآورد هزینه کل این پروژه در حال حاضر ۵ میلیارد یورو است که برای کشوری با وضعیت اقتصادی یونان، سنگین و باعث بروز فشار اقتصادی بیشتر بر دولت و مردم این کشور خواهد شد.
در عین حال یک مسئله مهم که بخش دیگری از این قرارداد بزرگ را پوشش می‌دهد، ارائه دادن یک پیشنهاد برای پر کردن خلاء در زمان ارتقاء شناور‌های کلاس هایدرا تا آماده شدن آن‌ها و ورود به خدمت شناور‌های جدید است که هر کدام از طرفین حاضر در این رقابت پیشنهاد‌هایی را در این بخش به دولت یونان ارائه کرده اند. پیش از پرداختن به جزییات این رقابت سنگین باید به این مسئله اشاره کرد که تمامی حاضرین در این رقابت، با شرط قابل توجه خریدار یعنی تولید شناور‌ها در خاک یونان، انتقال دانش و فناوری به این کشور و همچنین به کارگیری نیرو‌های محلی در پروسه ساخت در این قرارداد موافقت کرده اند. در ابتدا یک نگاه فشرده به وضعیت فعلی نیروی دریایی یونان خواهیم داشت.
نیروی دریایی یونان از جمله بازیگران منطقه مدیترانه است که با وجود عضویت در پیمان ناتو بزرگترین تهدید خود را عضو دیگر این پیمان یعنی ترکیه می‌بیند. اصلی‌ترین شناور‌های سطحی نیروی دریایی یونان، ساخت آلمان و هلند هستند. ۴ فروند ناو محافظ کلاس Hydra و ۹ فروند ناو محفاظ کلاس Elli ساخت هلند اصلی‌ترین شناور‌های سطحی نیروی دریایی یونان هستند. تعداد ناوچه سبک موشک انداز فرانسوی نیز در خدمت نیروی دریایی یونان موجود است. این کشور همچنین از جمله دارندگان هاورکرافت‌های کلاس Zubr ساخت شوروی سابق است که از اوکراین و روسیه تهیه شده و یکی از بزرگترین شناور‌ها در کلاس خود بوده و توان تحرک آبی خاکی خوبی را به یونانی‌ها می‌دهد.
یکی از ناو‌های محافظ کلاس Hydra نیروی دریایی یونان
ناو‌های محافظ یونانی عمدتا با تسلیحات آمریکایی یعنی موشک‌های ضد کشتی سری هارپون و موشک‌های پدافندی سری ESSM مجهز شدند. یونانی‌ها زیر سامانه‌های ناو‌های محافظ Elli را ارتقاء داده و برای ارتقا کلاس هایدرا یک طرح جدید در نظر گرفته شده است. آن‌ها در ارتقاء کلاس هایدرا به دنبال نصب یک سامانه مدیریت رزمی جدید، سامانه‌های جمع آوری و به اشتراک گذاری اطلاعات لینک ۱۶ و ۲۲، سیستم هشدار دهنده لیزری و نصب سیستم‌های کنترل از راه دور مجهز به توپ‌های ۲۰ یا ۳۰ میلی متری هستند.
در بخش زیر سطحی یونانی‌ها ناوگانی از زیردریایی‌های ساخت آلمان دارند که شامل ۷ فروند زیردریایی تایپ ۲۰۹ از گونه‌های مختلف این سری و ۴ فروند زیردریایی تایپ ۲۱۴ است که مدل صادراتی تایپ ۲۱۲ بوده و از جمله زیردریایی‌های مدرن دیزل الکترونیکی محسوب می‌شود. این زیردریایی‌ها عمدتا از پرتابگر‌های ۵۳۳ میلی متری اژدر و موشک‌های ضد کشتی هارپون برخوردار هستند. با این مقدمه به سراغ هر کدام از پیشنهاد‌های جدید به نیروی دریایی یونان خواهیم رفت. باید به این مسئله اشاره کرد که مشخصات و مختصات اعلام شده در خصوص این شناور‌ها در کنار بحث انواع سامانه‌هایی که در ادامه به آن اشاره می‌شود ممکن است در آینده و با توجه به مذاکرات و نیازمندی‌های طرف سفارش دهنده دچار تغییرات شود.
بیشتر بخوانید
انگلیس‌ها به دنبال تکرار موفقیت‌های اخیر در حوزه دریایی
صنایع نظامی انگلیس در چند سال اخیر موفق شده سفارش‌های صادراتی بیشتری را خصوصا بر پایه طرح ناو‌های محافظ تایپ ۲۶ به دست بیاورد. پیشنهاد انگلیسی‌ها برای نیروی دریایی یونان در حقیقت بر پایه طرحی موسوم به Arrowhead ۱۴۰ است که پایه طراحی ناو‌های محافظ تایپ ۳۱ نیروی دریایی انگلیس در آینده را تشکیل خواهد داد و توسط شرکت انگلیسی Babcock توسعه پیدا کرده است.
مشخصات کلی شناور پیشنهاد شده به یونانی‌ها بر این اساس است: وزن بیش از ۶ هزار تن در وضعیت بارگیری کامل، طول در حدود ۱۳۸ متر، عرض ۱۹ متر و سرعت نهایی آن در حدود ۵۱ کیلومتر بر ساعت خواهد بود. این شناور با حرکت در سرعت ۲۷ کیلومتر بر ساعت بر برد انتقالی ۱۶ هزار کیلومتر برسد. در بحث خدمه این شناور‌ها معمولا دارای ۱۰۰ نفر پرسنل خواهند بود. در حوزه پیشران معمولا از ترکیب ۴ موتور دیزلی برای ناو‌های این کلاس پیشنهاد شده است.
در حوزه سیستم‌های الکترونیکی و اپتیکی عمدتا از محصولات شرکت چند ملیتی اروپایی Thales برای تجهیز این ناو استفاده خواهد شد. رادار اصلی از مدل آرایه فازی فعال ۴ بعدی مدل NS ۱۱۰ استفاده خواهد شد. سامانه‌های جنگ الکترونیک، پشتیبانی از اقدامات الکترونیک (ESM)، رادار‌های مستقل جستجوی سطحی و هوایی در کنار سیستم‌های اپتیکی در نظر گرفته شده است. یک سیستم سونار ثابت در درون بدنه کشتی و در بخش جلویی و یک سیستم سونار کشنده که موقعیت قرارگیری آن در انتهای شناور است توان شناسایی زیر سطحی این ناو را تشکیل می‌دهد. این مجموعه نیز ساخت شرکت Thales خواهد بود.
در حوزه تسلیحاتی ۸ تیر موشک کروز ضد کشتی (احتمالا از مدل هارپون ۲ ساخت آمریکا یا NSM ساخت نروژ) در کنار ۳۲ سلول پرتاب عمودی مارک ۴۱ برای حمل و شلیک ترکیبی از موشک‌ها مثل سری پدافند استاندارد ۲، ESSM و موشک‌های ضد زیردریایی سری ASROC پیشنهاد خواهد شد. سامانه دفاع نزدیک RAM، یک قبضه توپ بوفورس ۴۰ میلی متری مارک ۴ در کنار یک قبضه توپ اصلی ۷۶ یا ۱۲۷ میلی متری ساخت شرکت لئوناردوایتالیا با قابلیت شلیک مهمات هدایت شونده به همراه پرتاب گر‌های اژدر ۳۲۴ میلی متری ترکیب تسلیحاتی خواهد بود که به نظر کارشناسان امر به این یونانی‌ها در این طرح ارائه می‌شود. قابلیت حمل یک بالگرد متوسط، حمل و پرتاب پرنده بدون سرنشین و همچنین قایق‌های تندرو مخصوص نیرو‌های ویژه نیز از دیگر توانایی‌های این ناو اعلام شده است.
در حوزه بحث پیشنهاد برای راه حل میان مدت، مسئولین شرکت انگلیسی Babcock اعلام کرده اند که گفتگو‌های سطح بالایی بین دولت‌های انگلیس و یونان و این شرکت در حال حاضر جریان دارد، اما جزییاتی از این طرح ارائه نکرده اند. در بحث ارتقاء ناو‌های محافظ کلاس هایدرا نیز این شرکت اعلام کرده است که یک بسته ارتقاء را با کمک کمپانی Thales در نظر دارند که بخش اصلی آن نصب سیستم کنترل رزمی TACTICOS ساخت این شرکت بر روی این ناو‌ها خواهد بود.
یانکی‌ها به دنبال یک مشتری جدید بعد از عربستان سعودی
آمریکایی‌ها در سال‌های اخیر در حوزه فروش زیر سیستم‌های مورد نیاز برای انواع شناور‌های سطحی و زیر سطحی موفقیت‌های زیادی داشتند، ولی وقتی به بحث فروش یک شناور کامل برسیم مشاهده می‌شود که بنا به دلایل فراوان، شرکت‌های آمریکایی موفقیت خاصی در این بین نداشته اند. در حال حاضر شاید بتوان گفت پروژه پر حاشیه LCS از معدود دارایی‌های آمریکا در این بخش است و شرکت لاکهید مارتین با ارتقاء این طرح و ارائه نسلی از شناور‌ها موسوم به MMSC در این رقابت برای تامین نیاز یونان شرکت کرده است.
عربستان سعودی قبل از این ۴ فروند از شناور‌های سری MMSC را سفارش داده است. طرح شرکت لاکهید مارتین به نوعی و تا حد زیادی شبیه به همان گزینه انتخابی توسط عربستان سعودی است. طول شناور در حدود ۱۱۸ متر، عرض آن ۱۷.۶ متر و وزن در حالت بارگیری کامل ۴۳۰۰ تن خواهد بود. سرعت نهایی این شناور ۵۵ کیلومتر در ساعت است و در صورت حرکت با سرعت ۱۸ کیلومتر در ساعت می‌تواند به برد انتقالی ۹۲۰۰ کیلومتر برسد. در بخش راداری و سامانه‌های الکترونیکی این شناور‌ها به سیستم مدیریت رزمی ۲۱ COMBATSS مجهز خواهند بود که مشتق شده از سامانه معروف ایجیس نیروی دریایی آمریکاست و از رادار‌های آرایه فازی فعال مدل TRS-۴ D ساخت شرکت ایرباس بهره خواهد برد. حوزه سونار بخش چالش برانگیز این شناور‌ها محسوب می‌شود. سیستم ارتباط ماهواره ای، آنتن انتقال داده از نوع لینک ۲۲ در کنار سامانه‌های شناسایی اپتیکی و جنگ الکترونیکی از دیگر سیستم‌های نصب شده روی این ناو است.
این ناو‌ها مجهز به یک سیستم متحرک سونار ساخت شرکت Thales هستند، اما فاقد سیستم سونار نصب شده در داخل بدنه هستند. شرکت لاکهید اعتقاد دارند که ترکیب این سیستم با بالگرد‌های ضد زیردریایی سی هاوک می‌تواند سطح بالایی از توانایی ضد زیردریایی را برای این شناور‌ها ایجاد کند، اما در نبود سونار نصب شده در بدنه این ناو توانایی جستجوی ۲۴ ساعته اطراف خود خصوصا در وضعیت غیر فعال را از دست خواهد داد. این بخش مربوط به سونار، با توجه به توان بالای زیر سطحی نیروی دریایی ترکیه به نظر کارشناسان مهم‌ترین مشکل برای طرح شرکت لاکهید مارتین در این رقابت خواهد بود.
در این شناور جدید یک قبضه توپ ۵۷ یا ۷۶ میلی متری در جلوی ناو نصب می‌شود که بسته به سفارش مشتری توان حمل و شلیک مهمات هوشمند را نیز خواهند داشت. ۸ پرتابگر عمودی مارک ۴۱ بر روی این شناور نصب خواهد شد که احتمالا از آن‌ها برای نصب موشک‌های پدافندی سری ESSM یا استاندارد ۲ استفاده خواهد شد. در هر پرتابگر توان نصب ۴ موشک از نوع ESSM قرار دارد که مجموع موشک‌های مورد نظر را به عدد ۳۲ می‌رساند. یک پرتابگر موشک‌های پدافند کوتاه برد SeaRAM به همراه ۸ موشک ضد کشتی هارپون یا NSM از دیگر تسلیحات نصب شده بر روی این شناور خواهد بود. پرتابگر‌های اژدر و توان حمل یک فروند بالگرد سی هاوک نیز از دیگر توانایی‌های این شناور است.
آمریکایی‌ها در خصوص ارتقاء شناور‌های کلاس هایدرا و گزینه موقت برای نیروی دریایی یونان صحبت خاصی را مطرح نکرده و صرفا به در نظر داشتن گزینه‌هایی توسط شرکت لاکهید مارتین در این میان اشاره کرده اند.
ژرمن‌ها به دنبال حفظ بازار در یونان
دیگر کشور حاضر در این رقابت آلمانی‌ها هستند. باید به این مسئله اشاره کرد که شناور‌های کلاس هایدرا که در حال حاضر توان اصلی نیروی دریایی یونان را در حوزه رزم سطحی شامل می‌شوند ساخت آلمان هستند. با علم به این مسئله آلمان‌ها طرحی بر اساس پروژه A-۲۰۰ خود را به یونانی‌ها پیشنهاد داده اند.
طرح مورد نظر بر اساس پروژه MEKO ۲۰۰ است که از زیر مجموعه‌های قدیمی‌تر آن همان ناو‌های کلاس هایدرا هستند. پیشرفته‌ترین گزینه در این سری را می‌توان مدل A-۲۰۰ AN به حساب آورد که برای نیروی دریایی الجزایر ساخته شده است. منابع خبری اعتقاد دارند آنچه توسط آلمانی‌ها به یونان پیشنهاد داده شده در اصل بر اساس همین طرح است. این ناو دارای وزن ۳۸۰۰ تن، طول ۱۲۱ متر و عرض ۱۶.۳ متر است. تعداد خدمه آن ۱۲۰ نفر بوده و از سیستم پیشران ترکیبی موتور دیزل و توربین گازی بهره می‌برد. این ناو‌ها می‌توانند به سرعت نهایی ۵۳ کیلومتر در ساعت رسیده و برد انتقالی نهایی این شناور با سرعت ۲۹ کیلومتر در ساعت در حدود ۱۳ هزار کیلومتر است.
سیستم‌های راداری الکترونیکی این شناور عمدتا ساخت شرکت SAAB سوئد است. رادار اصلی شناور از سری Sea Giraffe AMB است که از نوع سه بعدی و آرایه فازی فعال است. مجموعه راداری و اپتیکی کنترل آتش CEROS ۲۰۰ باز هم از شرکت سوئدی SAAB از دیگر سامانه‌های نصب شده بر روی این شناور است. سیستم سونار نصب شده در بدنه این شناور نیز از مدل ASO ساخت شرکت آلمانی ATLAS ELEKTRONIK است. در حوزه تسلیحاتی شاهد حجم سنگینی از موشک‌های ضد کشتی هستیم. برای این شناور‌ها توان حمل ۱۶ فروند موشک ضد کشتی RBS-۱۵ Mk ۳ در نظر گرفته شده است. اما سایر تسلیحات این ناو عبارت است از دو قبضه توپ ۳۰ میلی متری، یک قبضه توپ ۱۲۷ میلی متری، ۳۲ فروند موشک سطح به هوای هدایت فروسرخ مدل Umkhonto-IR و دو پرتابگر برای اژدر‌های مدل MU-۹۰. موشک‌های کروز ضد کشتی این ناو ساخت سوئد و موشک‌های پدافندی آن ساخت آفریقای جنوبی هستند. توپ اصلی ۱۲۷ آن نیز ساخت ایتالیا بوده و توان حمل و شلیک مهمات هدایت شونده را دارد. این شناور‌ها توان حمل تا دو فروند بالگرد مدل Super Lynx ۳۰۰ را نیز دارند.
در حال حاضر اطلاعات خاصی در خصوص برنامه ارائه شده توسط آلمان‌ها برای راه حل موقتی نیروی دریایی یونان و همچنین پروژه ارتقاء ناو‌های کلاس هایدرا در دسترس نیست.
ماتادور‌ها با یک پکیج سنگین به میدان وارد شدند
اسپانیایی‌ها در پروژه مورد نظر یونانی‌ها با محوریت شرکت Navantia و با دو طرح وارد میدان شدند. طرح اصلی برای ناو محافظ جدید یونانی‌ها بر اساس پروژه F ۱۱۰ این شرکت است که یک طرح جدید به حساب آمده و نیروی دریایی اسپانیا به تازگی این شناور‌ها را سفارش داده و در بازه زمانی بین ۲۰۲۶ تا ۲۰۳۱ این ۵ ناو تحویل نیروی دریایی اسپانیا خواهد شد. البته با توجه به بحث تولید در داخل یونان و مسائل مربوط به انتقال فناوری مشخص خط تولید در اسپانیا نیاز به تغییر نخواهد داشت.
شناور مورد نظر وزنی در حدود ۶۱۰۰ تن داشته، طول آن ۱۴۵ و عرض آن نیز در حدود ۱۸ متر است. تعداد خدمه این شناور ۱۵۰ نفر است. سیستم پیشران این ناو بر اساس ترکیبی از توربین‌های گازی و موتور دیزل فعالیت خواهد کرد و می‌تواند به سرعت نهایی ۴۸ کیلومتر بر ساعت برسد و در زمان حرکت با سرعت ۲۷ کیلومتر در ساعت برد انتقالی آن به حدود ۷۶۰۰ کیلومتر می‌رسد. قلب سیستم الکترونیکی و راداری این شناور سامانه AN/SPY-۷ (V) ۱ ساخت آمریکا و سیستم کنترل رزمی SCOMBA ساخت اسپانیا است. رادار مورد نظر این کشتی در باند اس فعالیت کرده و از نوع آرایه فازی فعال و سه بعدی است. یک سیستم سونار در درون بدنه شناور ساخت تالس و یک سیستم سونار با قابلیت کشیده شدن توسط ناو برای بحث شناسایی زیر سطحی و جنگ ضد زیردریایی در نظر گرفته شده است.
در حوزه تسلیحاتی این شناور با ۸ تیر موشک کروز ضد کشتی هارپون، ۱۶ پرتابگر عمودی مارک ۴۱ برای حمل و شلیک موشک‌های پدافندی سری استاندارد ۲ و ESSM بلوک ۲، پرتابگر‌های اژدر ۳۲۴ میلی متری استاندارد ناتو، یک قبضه توپ ۱۲۷ میلی متری و دو قبضه توپ ۳۰ میلی مجهز شده است. این شناور توان پذیرش یک فروند بالگرد مثل سری سی هاوک یا NH-۹۰ را نیز دارد.
در حوزه تامین نیاز میان مدت نیروی دریایی یونان، اسپانیایی‌ها با طرح ناو محافظ سبک ۳ هزار تنی ALFA ۳۰۰۰ به میدان آمده اند. این طرح در حقیقت بر اساس کلاس Avante توسعه پیدا کرده که در حال حاضر هم در نیروی دریایی ونزوئلا وارد خدمت شده و هم عربستان سعودی تعدادی از آن را سفارش داده که در اسپانیا در حال ساخت است. طرف اسپانیایی اعلام کرده که دو فروند از این ناو‌ها در مدت ۳۵ ماه در داخل یونان ساخته خواهد شد. در خصوص بحث ارتقاء ناو‌های کلاس هایدرای یونان نیز اسپانیایی‌ها ترکیبی از سامانه‌های به کار رفته در ناو‌های طرح اف ۱۱۰ و پروژه آلفا ۳۰۰۰ را برای نصب بر روی این شناور‌ها پیشنهاد کردند.
هلندی‌ها با یک طرح موفق به دنبال بازار جدید
یکی از طرح‌های تقریبا موفق این روز‌های جهان در حوزه شناور‌های رزمی سبک مربوط به کشور هلند و ناو‌های پروژه SIGMA هستند که در سال‌های اخیر به مکزیک، اندونزی و مراکش فروخته شده اند. این سری از شناور‌ها در اندازه‌های مختلف در نقش ناوچه‌های موشک انداز و ناو‌های محافظ قابل ارائه است. آنچه شرکت هلندی Damen در این پروژه به یونان ارائه کرده SIGMA ۱۱۵۱۵ نام دارد. این کلاس پیشنهادی به یونانی‌ها وزنی در حدود ۴۴۰۰ تن وزن، ۱۱۹ متر طول و ۱۵.۵ متر عرض دارد. سیستم پیشران این شناور هنوز به صورت دقیق مشخص نشده، اما احتمالا از موتور‌های دیزل دریایی برای آن استفاده شود. سرعت نهایی این شناور ۵۵ کیلومتر بر ساعت و برد انتقالی آن با سرعت ۲۵ کیلومتر در ساعت چیزی در حدود ۹۲۰۰ کیلومتر است.
شرکت تالس طیف کامل سامانه‌های الکترونیکی و اپتیکی و سونار این شناور را تامین می‌کند. رادار اصلی شناور مدل NS ۱۱۰ پیشنهاد شده است در حالی که یک سیستم سونار در داخل بدنه و یک سیستم دنبال با قابلیت آزاد شدن و رفتن به عمق آب نیز در انتهای شناور تعبیه شده است. سامانه‌های ارتباطی و اشتراک اطلاعات لینک ۱۶ یا لینک ۲۲، سیستم جنگال عقرب ساخت شرکت تالس، سامانه ارتباطات ماهواره‌ای و سامانه‌های پشتیبانی اقدامات الکترونیک بر روی این ناو نصب شده است. در بخش تسلیحاتی ۸ تیر موشک کروز ضد کشتی هارپون یا NSM، ۱۶ سلول پرتاب موشک عمودی مارک ۴۱ برای پرتاب موشک‌های سری استاندارد ۲ یا ESSM، سیستم دفاع نزدیک SeaRAM، یک قبضه توپ ۲۰ و یک قبضه توپ ۷۶ میلی متری در کنار پرتابگر‌های اژدر ۳ تایی مارک ۳۲ با کالیبر ۳۲۴ میلی متری است. روی این شناور توان پذیرش یک بالگرد متوسط دریایی و یک پهپاد نیز وجود دارد.
در حوزه راه حل موقت برای نیروی دریایی یونان، طرف هلندی اعلام کرده که می‌تواند دو فروند ناو محافظ قدیمی از کلاس Karel Doorman که در خدمت نیروی دریایی هلند است را در کنار دو فروند ناو از طرح سبک SIGMA ۱۰۵۱۴ ارائه کند. در عین حال شرکت Damen اعلام کرده که در کنار شعبه هلندی شرکت تالس مطالعات گسترده‌ای را در خصوص شناور‌های کلاس هایدرا انجام داده و می‌تواند گزینه‌های مناسبی را برای ارتقاء این ناو‌ها ارائه بدهد.
ایتالیا به دنبال ادامه فروش طرح موفق
ایتالیا به عنوان یکی از دو سازنده پروژه مشترک FREMM با این شناور‌ها در طرح یونانی‌ها برای فروش شناور وارد شده است. این کلاس از شناور‌ها در این سال‌ها موفقیت‌های خوب صادراتی را برای دو کشور فرانسه و ایتالیا ایجاد کرده و علاوه بر مصر و مراکش، ایالات متحده آمریکا نیز بر اساس طرح پیشنهادی ایتالیا قرار است تا نسل جدید ناو‌های محافظ خود را توسعه بدهد. شناور‌های ایتالیایی این کلاس ۶۹۰۰ تن وزن داشته و طول آن‌ها ۱۴۴ متر و همچنین عرض آن‌ها در حدود ۲۰ متر است. این شناور‌ها در مدل‌های چند ماموریتی ۱۹۹ نفر و در مدل‌های خاص جنگ ضد زیردریایی ۲۰۱ نفر خدمه دارند. سیستم پیشران مدل ایتالیایی از ترکیبی از موتور‌های دیزل الکتریکی و همچنین موتور‌های الکترونیکی است که بخش دیزل الکترونیک با همکاری بین ایتالیا و آمریکا و موتور‌های الکترونیکی نیز ساخت ایتالیا است و در کنار آن ۴ ژنراتور دیزل نیز وجود دارد.
برد این شناور‌ها در حدود ۱۲۳۰۰ کیلومتر با سرعت ۲۷ کیلومتر بر ساعت بوده و سرعت نهایی آن‌ها نیز ۵۵ کیلومتر بر ساعت است. رادار اصلی این شناور مدل Selex MFRA ساخت ایتالیا است که یک رادار آرایه فازی فعال در باند C است و توان شناسایی اهداف تا فاصله حدود ۴۰۰ کیلومتری و هدایت موشک به سمت آن‌ها را نیز دارد. رادار‌های کنترل آتش توپ و جستجوی سطحی این شناور هم ساخت ایتالیا است. سامانه پرتاب موشک عمودی Sylver ساخت فرانسه برای شلیک موشک‌های ضد هوایی Aster ۱۵ و Aster ۳۰ با برد‌های ۳۵ و ۱۲۰ کیلومتر در این کشتی نصب شده است. این شناور‌ها ۱۶ تیر از این دو نوع موشک حمل می‌کنند. ۴این موشک‌های ضد هوایی به صورت مشترک توسط ایتالیا و فرانسه توسعه پیدا کرده است. تیر موشک کروز ضد کشتی و حمله به اهداف زمینی Otomat با برد بیش از ۲۰۰ کیلومتر در مدل‌های چند منظوره این شناور نصب شده و در مدل‌های مخصوص جنگ ضد زیردریایی ۴ تیر موشک ضد زیردریایی MILAS نصب شده است.
در بحث توپ‌ها نیز در مدل‌های چند ماموریتی یک قبضه توپ ۱۲۷ میلی متری ساخت شرکت ایتالیایی Oto Melara به همراه یک توپ ۷۶ میلی متری ساخت همین شرکت نصب شده است. در مدل ۱۲۷ میلی متری از گلوله‌های هدایت شونده سری Vulcano استفاده می‌شود که می‌تواند اهداف را تا فاصله ۱۲۰ کیلومتر هدف قرار دهد. در مدل ضد زیردریایی نیز ۲ قبضه از توپ‌های ۷۶ میلی متری ساخت شرکت Oto Melara وجود دارد که می‌تواند گلوله‌های هوشمند را تا فاصله ۴۰ کیلومتری پرتاب کند. این شناور در مدل ایتالیایی توان حمل ۲ فروند بالگرد را نیز دارد. در بحث راه حل میان مدت برای نیروی دریایی یونان گفته شده است که ایتالیایی‌ها در اختیار قرار دادن دو فروند از ناو‌های محافظ قدیمی‌تر کلاس Maestrale یا دو فروند از ناو‌های FREMM را در نظر دارند. اطلاعات خاصی در خصوص طرح ایتالیا برای ارتقاء ناو‌های کلاس هایدرا در حال حاضر منتشر نشده است.
فرانسه؛ امید‌های فراوان به فروش طرح جدید
اما در انتها به فرانسوی‌ها می‌رسیم که با طرحی به کلی جدید وارد میدان رقابت شده اند. پاریس بعد از فروش جنگنده‌های رافال به یونان در شرایط بهتری برای فروش ناو به این کشور قرار گرفته و در حال حاضر یک طرح کاملا جدید را به یونانی‌ها پیشنهاد داده است. طرح مورد نظر که Frégate de Défense et d'Intervention در زبان فرانسه نام دارد به صورت مخفف پروژه FDI شناخته می‌شود و طرح ناو محافظ آینده فرانسه است. ترجمه کلی این عبارت فرانسوی "ناو محافظ مدافع و مداخله گر" است. شرکت اصلی سازنده این ناو Naval Group فرانسوی است.
این ناو وزنی در حدود ۴۵۰۰ تن داشته و طول آن ۱۲۱ و عرض آن نیز ۱۷.۷ متر است. این شناور دارای سرعت نهایی ۵۰ کیلومتر بر ساعت است و برد انتقالی آن با سرعت ۲۷ کیلومتر بر ساعت در حدود ۹۲۶۰ کیلومتر بر ساعت است.
در حوزه سیستم‌های راداری و سونار این ناو از رادار باند اس مدل SeaFire ساخت تالس از نوع آرایه فازی فعال بهره خواهد برد و همین شرکت دو مدل سیستم سونار، یکی در داخل بدنه و یکی به صورت رها شونده را برای این ناو در نظر گرفته است. سیستم‌های اشتراک اطلاعات، ارتباط ماهواره ای، جنگال و جستجوی اپتیکی برای این ناو عمدتا توسط شرکت‌های فرانسوی تامین می‌شود. در حوزه تسلیحاتی سلاح اصلی این ناو ۸ تیر موشک کروز اگزوست بلوک ۳ سی خواهد بود. در این گونه یک سیستم پردازش گر دیجیتالی جدید تعریف شده است که قابلیت تشخیص بهتر اهداف را برای این موشک ممکن می‌کند. دو پرتاب گر عمودی ۸ تایی از مدل Sylver A ۵۰ برای شلیک موشک‌های پدافندی سری آستر ۱۵ و ۳۰، توپ دفاع نزدیک تک لول ۲۰ میلی متری، توپ اصلی ۷۶ میلی متری با قابلیت شلیک مهمات هوشمند به همراه پرتاب گر‌های اژدر‌های سری MU ۹۰ از جمله تسلیحات این شناور هستند. توان پذیرش یک بالگرد سرنشین دار در کلاس NH-۹۰ و یک بالگرد سبک و کوچک بدون سرنشین را نیز دارد.
در بحث راه حل میان مدت برای نیروی دریایی یونان به نظر می‌رسد فرانسوی‌ها به دنبال در اختیار قرار دادن ۲ فروند ناو محافظ لافایت بعد از یک مدرن سازی در نظر گرفته شده و صنایع دریایی و الکترونیکی این کشور نیز اعلام کرده اند بر اساس نیازمندی یونانی‌ها آماده ارتقاء ناو‌های کلاس هایدرا هستند.
آنچه در بالا به آن اشاره شد یک کلیت فشرده از یکی از برنامه‌های سنگین خرید دریایی در حال حاضر در جهان به حساب می‌آید. یونانی‌ها با وجود مشکلات اقتصادی به خاطر وضعیت رو به وخامت امنیتی خود افزایش بودجه نظامی و خرید‌های سنگین دفاعی را با نگاهی به وارد کردن فناوری و ایجاد نیروی کاری برای حجم بالای بیکاران کشور خود در نظر گرفته اند. با وضعیت فعلی به نظر می‌رسد همچنان منطقه شرق مدیترانه تا سال‌های بعد شاهد یک مسابقه تسلیحاتی سنگین بین کشور‌های حاضر در آن باشد و سران ناتو ترجیح می‌دهند به جای انکه به فکر مذاکره و آشتی میان این دو کشور باشند، سود خود را در فروش سلاح و عقد قرارداد‌های میلیارد دلاری تعریف کنند تا مشخص شود دوستی و آشتی با آن‌ها چقدر به نفع ملت‌ها و کشور‌های ضعیف‌تر است.
منبع:مشرق
انتهای پیام/