پورموسوی: برای رئیس فدراسیون فوتبال و کمیته داوران متاسفم/ شک نکنید بازی را برای استقلال درآوردند

به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، سید سیروس پورموسوی، سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت آبادان پس از شکست تیمش مقابل استقلال اظهار داشت: بازی خوبی بود، اما به خاطر اشتباهات داوری از یک پیروزی خانگی محروم شدیم. در نیمه اول یک پنالتی ۱۰۰ درصد برای ما نگرفتند. خود داور به بازیکن ما گفت که آن صحنه پنالتی بود، اما نمی‌دانم چرا سوت نزد. متاسفانه در نیمه دوم با اخراج حسین بغلانی، بازی یک طرفه شد. طبیعی بود که استقلال بخواهد از شرایط استفاده کند. شرایط از دقیقه ۸۵ به بعد برابر شد، اما متاسفانه روی اشتباه ۲ بازیکن خودمان گل خوردیم.

او در ادامه گفت: متاسفانه مثل بازی با آلومینیوم اراک یک عده که در ورزشگاه بودند، به من توهین کردند. واقعا زشت است. من بچه خوزستان هستم. تنها مربی خوزستانی هستم که با بالاترین مدرک مربیگری در لیگ برتر مربیگری می‌کنم. از پیشکسوتان محترم عذرخواهی می‌کنم، اما باید به آن ۴ جوانی که به من فحش دادند بگویم که ۳۰ سال است که مربی هستم. جزو ۴ مربی خوزستانی هستم که بالاترین مدرک مربیگری را در فیفا دارند، نه فقط در AFC. وقتی بازیکن دقیقه ۹۴ اشتباه می‌کند، چرا من باید فحش بخورم؟ مگر ما بازیکن روی نیمکت داریم که باید به آن‌ها بازی می‌دادیم و ندادیم؟

پورموسوی افزود: از هواداران انتظار دارم که واقعیت‌ها را ببینند. تیم استقلال میلیچ، شجاعیان و رمضانی را وارد بازی می‌کند، من به شریعت زاده و زواری بازی می‌دهم. دست ما بسته است. نمی‌ترسم اگر می‌ترسیدم، فرار می‌کردم و می‌رفتم و هیچ کسی هم نمی‌توانست حرفی بزند. هفته ششم پیشنهاد داشتم، نیم فصل پیشنهاد داشتم و دوباره ۳ هفته پیش هم یک پیشنهاد دیگر به دستم رسید، اما به خاطر هوادارانی که ابتدای فصل پشت من ایستادند، ماندم. وظیفه من بود که بمانم. انصاف نیست که مانند این بازی از دقیقه ۱۰ فحش بخورم.

سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت آبادان گفت: بازیکن ۱۸ ساله مشغول گرم کردن است و وقتی این فحش‌ها را می‌شنود، استرس می‌گیرد و نمی‌تواند خوب بازی کند. گناه من در این بازی یا بازی‌های قبلی چه بود که باید فحش بخورم؟ تیم ما حمله می‌کند، به تیرک می‌زند و دروازه بان‌ها واکنش نشان می‌دهند. اگر تیم من حمله نمی‌کرد، خودم می‌گفتم که کارم ضعیف است. تا قبل از ۱۰ نفره شدن ما حمله کردیم و به محوطه جریمه رسیدیم. حسینی اواخر نیمه اول ۳، ۴ بار دروازه تیمش را نجات داد. من که کارم را به بهترین شکل انجام می‌دهم، چرا باید فحش بخورم؟

او در ادامه خاطرنشان کرد: ما در این بازی زبیدی، بیت سعید، زهیوی و ساکی را نداشتیم. دقیقه یک اهل شاخه در چنین بازی بزرگی مصدوم شد و بغلانی که جای او به زمین رفت، دقیقه ۵۰ اخراج شد. به خاطر این اتفاق من باید فحش بخورم؟

بیشتر بخوانید

• صنعت نفت صفر - استقلال یک/ شاگردان مجیدی به کورس قهرمانی بازگشتند

پورموسوی افزود: شک ندارم که این بازی را برای تیم استقلال درآورند. پای این حرفم می‌ایستم. فیلم‌های بازی موجود است. صحنه اخراج و پنالتی و خطا‌هایی که استقلال کرد و داور به آن‌ها توجهی نکرد، موجود است. برای رئیس فدراسیون فوتبال و کمیته داوران متاسفم. پای حرف‌هایی که می‌زنم، هستم. اگر من را احضار کنند جایی نمی‌روم، زیرا حرف هایم عین واقعیت است و هر کسی که فیلم بازی را ببیند، متوجه صحبت های من می‌شود. اگر من اشتباه می‌کنم، محروم کنند، اما اگر حق با من است عذرخواهی کنند. با عذرخواهی دردی از ما دوا نمی‌شود، اما حداقل کسانی که به ما فحش می‌دهند، متوجه می‌شوند دست‌هایی در کار است که ما را بازنده کنند.

سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت آبادان گفت: ۲۸ اسفند من در نشست خبری واقعیت‌ها را گفتم و از آن موقع اعضای دفتر و ستاد آن‌ها چند جوان را فرستادند که به من فحش بدهند. من ۷ هفته دیگر اینجا می ایستم. وقتی از این شهر بروم، مردم می‌فهمند که من خدمت کردم یا خیانت.

او افزود: اول فصل کسی نمی‌توانست از من ایراد بگیرد. آن موقع من آمدم، بازیکنان آمدند و باشگاه همت کرد و تیم را جمع کردیم. عده‌ای می‌گویند چرا اول فصل نتیجه می‌گرفتید که باید بگویم در نیم فصل اول همین تیم محدود ما سالم بود، اما اکنون بازیکن نداریم و چندین مصدوم روی دست ما است. ۲ بازیکن دیگر هم در این بازی مصدوم شدند. بازی بعدی هم شرایط همین است. ما بازیکن نمی‌توانیم بگیریم. پنجره نقل و انتقالاتی هم بسته است. در این شرایط باید بازیکنان جوان را بیاوریم.

پورموسوی عنوان کرد: من ۲ بار استعفا کرده ام. اگر عملکرد من بد بود، باشگاه من را کنار می‌گذاشت. من پای این تیم سوختم، اما اشکال ندارد. شک نکنید راهی که می‌روم درست است. قرار نیست من بروم گل بزنم یا دقیقه ۹۴ توپ را دفع کنم. من به عنوان مربی تیم را آماده کرده ام. وظیفه من این است که تیم را از لحاظ روانی و جسمی آماده کنم.

انتهای پیام/