به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، شهرهای بزرگ در سراسر جهان دارای مجموعهای از ساختمانهای قدیمی هستند که ممکن است از لحاظ کارکرد انرژی و یا عملکرد، منسوخ شده باشند. در حالی که برخی افراد ممکن است این را فرصتی خوب برای تخریب سازههای ناکارآمد و ساخت مجدد آن بدانند. برخی دیگر ممکن است استدلال کنند که این فرصتی برای مقاوم سازی و نوسازی بنا است.
با بیش از ۵ میلیون نفر جمعیت و رشد مداوم، ملبورن استرالیا یکی از نمونههای عالی است که نشان میدهد اهمیت حفظ میراث معماری شهر لزوماً با تقاضای مسکن در تعارض نیست. مایکل روپر، مدیر طراحی شرکت معماری بر بازسازی این آپارتمان کوچک که به عنوان یک ساختمان میراث برجسته در ملبورن قرار گرفته است، نظارت کرد. این خانه همچنین خانه خود روپر است.
آپارتمان کوچک ۲۴۷ فوت مربعی (۲۳ متر مربع) ، توسط معمار استرالیایی Best Overend طراحی شده و قدمت آن به سال ۱۹۳۶ برمی گردد. این معمار تحت تأثیر مدرنیسم و مفهوم حداقل سطح قرار گرفته بود. مفهومی که در آن آپارتمانها به گونهای طراحی میشوند که حداکثر امکانات رفاهی در حداقل فضا با حداقل اجاره را فراهم میکنند. از نکات قابل توجه پلههای بتونی کنسول شده ساختمان بود که در زمان طراحی عجیب و منحصر به فرد به نظر میرسید.
در هر صورت، (روپر) میخواست تا حد ممکن، معماری داخل بنا را حفظ کند. او میگوید: وقتی که من به این خانه نقل مکان کردم، فضای انبار و ذخیره سازی بسیار کم بود. همچنین من میخواستم سازه این ساختمان حفظ شود؛ زیرا به خوبی طراحی شده بود. بنابراین چند تغییر جزئی در فضا ایجاد کردم؛ قفسههای کتاب، کمد لباس، تخت و هر وسیله اضافی، در دیوار ادغام شده اند.
روپر برای به دست آوردن فضای ذخیره سازی بیشتر، از متراکم کردن فضاها استفاده کرد. با افزودن عناصری مانند تخت خواب تاشو، قفسهها، کشوها و کمد باز، و سپس ادغام و متراکم کردن همه آنها به یک طرف، فضای اضافی بیشتری ایجاد میشود. سقف با ارتفاع ۹.۵ فوت (۲.۹ متر) در اینجا نیز به ایجاد فضای بزرگتر کمک میکند.
علاوه بر این، تمام بی نظمی کتابها و لباس، میتواند در پشت پرده طراحی شده پنهان شود. همچنین میتوان در هنگام شب، این پرده را در امتداد پنجرهها و درب بالکن کشید که فضای تاریکتر و دلپذیری را هنگام خواب ایجاد کند.
بیشتر بخوانید:
به لطف این طراحی هوشمند، این فضای باز بزرگ اکنون میتواند مانند یک فضای چند منظوره عمل کند، جایی که میتوان آن را به راحتی با استفاده از پایین آوردن تخت یا حرکت دادن مبلمان به کاربردهای مختلف تبدیل کرد. همانطور که روپر توضیح میدهد، در زمان طراحی یک فضای کوچک، اطمینان حاصل کنید که فضاها بیشتر از یک عملکرد را ارائه میدهند.
به عنوان مثال، هنگامی که روپر میخواهد دوستان خود را برای صرف شام دعوت کند، تنها کاری که باید انجام دهد این است که میز کار خود را مرتب کرده و آن را به وسط اتاق اصلی برای پذیرایی منتقل کند.
از دیگر ایدههای خوب این طرح میتوان به تبدیل درب قبلی آشپزخانه به یک پنجره باز اشاره کرد که قابلیتهای زیادی را به طرح افزوده است. قبل از شام، پنجره به میزبان اجازه میدهد که هنگام تهیه غذا با میهمانان ارتباط برقرار کند و در شب، یک طاقچه مناسب برای قراردادن کتاب یا لیوان آب است.
فراتر از فضای اصلی، آشپزخانه کوچک - که قبلاً در سال ۲ هزار توسط یکی از ساکنان قبلی بازسازی شده بود و حمام نسبتا بزرگ که عمدتا دست نخورده باقی مانده، که نشان میدهد. این تعمیرات اساسی خاص فقط نیازهای مطلوب را اصلاح کرده است. چیزی که همه ما باید در هنگام شروع هر پروژه بازسازی آن را در نظر بگیریم.
روپر در نهایت بیان میکند: جمعیت در حال افزایش است ... ما باید به این فکر کنیم که چگونه از کمترین فضا، بیشترین استفاده را ببریم. باید به این فکر کنیم که چگونه میتوانیم آنچه را که قبلا به دست آورده ایم، دوباره استفاده کنیم. این درست نیست که دائما ساختمانها را تخریب کرده و ساختمان جدید میسازیم.
منبع: treehugger
انتهای پیام/