برای این منظور کافی است نگاهی به بسته های تشویقی که دیگر کشورهای جهان به منظور فرزندآوری و مبارزه با خطر سالخوردگی در جامعه خود اتخاذ کرده اند، بیندازیم. به طور مثال؛ در کشورهای روسیه و فرانسه تمهیداتی برای این منظور قائل شده اند که از آن جمله می توان به حمایت های مالی و معاف از پرداخت مالیات تا سقف معین و حقوق و مزایا اشاره کرد تا جایی که دولت روسیه برای تولد فرزند سوم، خانه ای را به والدین نوزاد هدیه کرده و مادر دارای بیش از دو فرزند نیز کمک هزینه قابل توجهی را دریافت می کند و حمایت های مالی به صورت سبد کالا و پرداخت وجه های نقدی به خانواده ها از دیگر موارد حمایتی هستند و با وجود تمامی این تشویق ها، جریمه های مالیاتی نیز برای خانواده های بدون فرزند اتخاذ شده است و این موضوع فقط شامل این کشور نمی شود چرا که مادران فرانسوی نیز در صورت بچه دار شدن می توانند از مرخصی های ۱۶ هفته ای با حقوق و مزایای کامل که از قبل از تولد فرزندانشان شروع می شود، بهره مند شوند و دولت این کشور نیز تمامی هزینه های تحصیل فرزندان خانواده ها از پیش دبستان تا دانشگاه را متقبل می شود که این موارد جدای از سبد کالا و دیگر موارد حمایتی است.
سوال اینجاست که در کشور ما تا چه حدی به سیاست ها و طرح های تشویقی فرزندآوری جامه عمل پوشانده شده است و تا چه اندازه این موضوع مهم در سال های اخیر، در دستور کار دولت ها و نهادهای مربوطه قرار گرفته است؟!
بیشتر بخوانید
صالح قاسمی کارشناس جمعیت‌شناسی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان در رابطه با کاهش فرزندآوری در کشور اظهار کرد: کاهش فرزندآوری و نرخ باروری در جهان طی یک قرن اخیر در حال وقوع بوده است و این کاهش به دلیل موانعی اسا که پیش روی فرزندآوری قرار گرفته است.
وی بیان کرد: این موانع، دو دسته جدی هستند که بخشی از این موانع، اقتصادی و رفاهی و بخشی دیگر موانع فرهنگی، نوع نگرش و سبک زندگی هستند و کشور ما هم از این ساختار مستثنی نبوده چراکه کاهش فرزندآوری در کشور ما نیز اتفاق افتاده است.
این کارشناس جمعیت شناسی مطرح کرد: طی دهه‌های ۵۰ و ۶۰ و در نهایت دهه ۷۰، اوج کاهش فرزندآوری با سرعت زیاد اتفاق افتاد به نحوی که از حدود ۶ فرزند به ازای هر زن در دهه ۶۰ تا سه دهه بعد یعنی در دهه ۹۰، این میزان به حدود ۱.۶ فرزند به ازای هر زن رسید و سرعت کاهش نرخ باروری در جهان را به نام ایران ثبت کردیم.
قاسمی گفت: جهان برای مقابله با بحران کاهش فرزندآوری دقیقا ناظر بر اوضاع اقتصادی و فرهنگی دو راهبرد دارد که هر دو راهبرد ناظر بر این مسائل هستند. یعنی راهبرد اقتصادی و راهبرد‌های فرهنگی که راهبرد اقتصادی یعنی اعطای مشوق‌های اقتصادی و مالی برای رفع موانع اقتصادی خانواده‌هایی که قصد فرزندآوری دارند و راهبرد فرهنگی هم که به معنای ارزش‌گذاری اجتماعی برای فرزندآوری است یعنی تغییر نوع نگرش و سبک زندگی به فرزندآوری است.
وی ادامه داد: به هر حال، سبک زندگی است که ما را به سمت اصالت رفاه فرد، اصالت لذت، اصالت تنهایی و فردگرایی افراطی برده است و این‌ها ناظر به سبک زندگی هستند که در موضوع راهبرد فرهنگی تعریف می‌شوند.
این کارشناس جمعیت‌شناسی تاکید کرد: از اوایل دهه ۹۰، رهبر معظم انقلاب و کارشناسان دلسوز کشور نیز هشدار‌هایی برای این منظور دادند و آمار‌هایی را منتشر کردند، اما متأسفانه مورد توجه جدی بسیاری از نهاد‌ها قرار نگرفت.
قاسمی افزود:در سال های اخیر بود که سیاست‌های کلی جمعیت ابلاغ شد و باوجود این که چند روز دیگر هفتمین سالروز سیاست‌های کلی جمعیت است اما طی این ۷ سال گذشته از ابلاغ سیاست‌ها، آن طور که باید به این موضوع پرداخته نشده است و حتی در مواردی، مصوباتی مخالف با سیاست‌های کلی جمعیت وجود داشته است.
وی تصریح کرد: از آنجایی که دولت لایحه‌ای مربوط به جمعیت را ارائه نکرد، خود مجلس، ابتکار عمل به خرج داد و یک طرح ارائه داد؛ طرحی که در مجلس نهم و دهم تحت عنوان طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده در جریان بود، ولی هیچگاه مصوب نشد چون دولت و سازمان برنامه و بودجه هیچگاه همراهی نکردند.
این کارشناس جمعیت‌شناسی گفت: در مجلس یازدهم، این طرح تحت عنوان طرح جوانی جمعیت و حمایت از خانواده با جدیت زیاد پیگیری شد و در کمیسیون مشترک با ذیل اصل ۸۵ قانون اساسی در اسفند سال ۱۳۹۹ مصوب شد که این قانون در صدد همین ۲ راهبرد اصلی است یعنی ۱- رفع موانع اقتصادی خانواده‌ها که این کار با اعطای مشوق‌های مالی اقتصادی پیگیری شده و ۲- فرهنگسازی و اصلاح نگرش عمومی نسبت به فرزندآوری است و در واقع به دنبال ارزش‌گذاری برای فرزندآوری است.
قاسمی تاکید کرد: این طرح با ۷۴ ماده به شورای نگهبان ارسال شد و شورای نگهبان نیز اشکالاتی را به این طرح وارد کرد و این اشکالات وارده در دو تا سه دسته قرار می‌گیرند که این نوع از اشکالات برای طرح‌هایی که در مجلس مطرح میشود مرسوم و متداول است و چیز عجیبی نیست.
وی بیان کرد: دسته اول اشکالات، اشکالات نگارشی و متنی است که با یک ویرایش متنی و حقوقی در متن این طرح قابل اصلاح است و دسته دوم اشکالات، ابهامی است. یعنی بعضی از مواد، ابهاماتی در خود داشتند که شورای نگهبان خواسته است تا مجلس این ابهامات را برطرف کند و بدنبال آن، ابهاماتی هم که ممکن است در اجرای این قانون، مشکل ایجاد کنند، برطرف شوند و دسته سوم نیز اشکالات محتوایی هستند که به بعضی از بند‌ها به صورت کارشناسی وارد شده است.
این کارشناس جمعیت‌شناسی ادامه داد: من فکر میکنم مجلس در مقطع زمانی بسیار مهمی قرار دارد و حتما باید کار ناتمام خود را به پایان برساند و این مقطع زمانی مهم را فرصت و غنیمت بشمارد تا جایی که به سرعت باید این اشکالات مورد نظر شورای نگهبان برطرف شود و طرح به تصویب شورای نگهبان هم برسد و به قانون تبدیل شود تا در آینده نسبت به موضوع جمعیت احساس وظیفه شود و سیاست‌های کلی جمعیت که همه نیرو‌های کشور موظف هستند اجرا کنند در دستور کار قرار گیرد و این طرح اجرایی شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: به این ترتیب، ما هم باید مطابق با کشورهای دیگر و تجربه این کشورها هر دوی این راهبرد‌های اقتصادی و فرهنگی را در نظر داشته باشیم که در این طرح به شکل مناسب و قابل قبولی دیده شده است.
بیشتر بخوانید
گزارش از فاطمه میرزایی
انتهای پیام/
ضمناً نباید "خود" را روزی دهنده‌ی کودک بدانیم ...
متشکرم بابت درج پیام این کمترین.
این که واقعا جوان ها ازدواج دیگه جرات نمیکنن چه دلایل اقتصادی و مهریه و طلاق و غیره دیگه بماند.....
وقتی من نتوانم واسه خودم گوشت و لبنیات بخرم چرا فرزند آوری کنیم؟
فقط واسه ما یک سرافکندگی و غم و ناراحتی داره چرا که پرپر شدن آروزهای بچه هامون رو میبینیم و در آینده با بیکاریشون هم ما و هم اونا زجر میکشن
زمین دادن شما انگار لقمه رو دور سر پیچوندن هست
الکی دارین فقط وقت و بودجه رو تلف میکنید
مسوولین وعده دادن ملت هم وعده بدهند باشه بچه داریم میشیم ایشالله ماشالله
پس چرا پولدارها اکثرا ازدواج نکردن؟
پس چرا پولدارها اکثرا یک فرزند دارن؟
زندگی خرج داره از روز اول باید تحت نظرماما باشه هزینه درمان میدونی چقدر هست سونوگرافی انواع و اقسام دارو برای مادر حامله تا زایمان
خب بعد از تولد مسکن: شغل مناسب : هزینه های جاری زندگی : اموزش :درمان :رفاهیات زندگی : تحصیلات ایا همچین کسی رو داریم همه اینا رو ضمانت کنه.
راستی سال 88 یا 89 قرار شد به هر نوزاد متولد شده یک میلیون (معادل 1000 دلار ان سال ) حساب باز کنند و بدهند چی شد تکلیف اینو روشن کنید
برا همه کارهات اینطوری هستی؟؟؟؟
خوب که پولدار شدی خونه،شغل عالی،ماشین و......
حالا تازه میگی بچه میخوام چیکار کنم؟؟؟
آخه همشون میگن یکی نبود دست ما رو بگیره اینطور نشیم.
بهانه زیاد هست ولی عمل یه حرف هست.
چه از لحاظ مادی و مهتر از اون فرهنگی
تو رو خدا به فکر باشید
من آدم بد بینی نیستم ولی وقتی اوضاع جامعه را اینجوری می بینم قلبم درد می گیرد که چرا باید بجای اینکه به سوی کمالات انسانی سوق پیدا کنیم این طوریه.
متاسفانه داره جای ارزشهای والای انسانی را میگیره و ما همچنان نظاره گر هستیم.
بچه خرج داره
از پوشک و شیر خشک گران بگیر
تا مدرسه و خرج پوشاک و بهداشت و درمان
هر وقت دلار به 1000 تومن پرایدو 5 میلیون و بنزینو 100 شد میشه اونوقت فکر بچه کرد.
یا خودت میخوای؟؟؟؟
خانواده ات هم اینا رو داشتن تو رو به دنیا اوردن؟؟؟؟؟
همه جای دنیا نشون داده که سر ریز امکانات هم روی سر یه بچه اون رو آینده دار نمیکنه.
اول.فرهنگ واصلاح جمعیت
دوم .افزایش جمعیت برچه مبنای صورت میگردد
سوم.تقذیه سالم درجمعیت بالا
چهار.محورهای اصلی از برخورد داری ازجمعمیت
پنجم.سبک زندگی
دوما اینهایی که گفتی مربوبط به تولد نوزاد هست
برای رفا و اسایش و درمان و اموزش و شغل و مسکن همین نوزادنی که برای تولدتشون اظهار نظر میکنید چه تمهیداتی در نظر گرفتید
سال 88 یا 89 بود برای تولد هر کودک مبلغ 1 میلیون تومان (چیزی در حدود 1000 دلار )در نظر گرفته شد که داده نشد چرا ؟
این وعده وعیده ها هم مثل همون
وعده سر خرمن ندید .شماها دلتون خوشه.همه چیزتون مهیاس از خونه های لوکس ماشینهای گرون قیمت حقوقهای کلان
ما مستاجر ها با این وضع مملکت و گرونی و صاحب خانه های بی وجدان با کرایه های بالا مگه میشه بچه دار شد.
آخه این چ وضعییه
نیروی قوی یه خانواده هر مشکلی رو باید حل کنه تا به بچه ها منتقل نشه،یه مدلی که حتی کسی از بیرون هم این نیرو رو ببینه و جرات نکنه تا به فرزندت نداشتن رو تلقین کنه،وقتی برای بزرگای یه خانواده انواع وسایل رفاهی و سرگرمی و آموزشی مهم باشه،برا بچه دغدغه میشه،ولی اگر یاد بگیره که اینا اینقدرها نیست،اون با هاش کنار میاد،
اونایی هم که گفتین همه چیزشون مهیاست باز هم از بچه فراری هستن خاطر جمع باش.....
کارداشته باشم همون ماه اول زن میگیرم.
با چند نفر هم فکر و هم تخصص یه کار ی رو شروع کن،ولو از توی اتاقت،تا بهت نگن بیکار این توجیه خوبی نیست که کار نیست،آدم متخصص ولو شده تخصص ش رو تو خونه ها با پای پیاده ببره کاسبی میکنه.
با این همه هزینه من تو ۲تاش موندم کارمند هستم و با اسنپ هم کار میکنم نه فرزند میفهم چیه نه مزه ی بزرگ کردنش
فقط شدم مثل این مورچه های کارگر که شب و روز کار میکنن
هیچ لذتی نه بازی با بچه ها نه تفریح نه مسافرت نه گوشت و ماهی
نه خونه ....مسکن ملی ثبت نام کردم هر سه ماه ۵۵ میلیون باید بدم با حقوق ۳ الی ۴ میلیونی کارمند شرکتی دولتی
ما کار نداریم.هر روز مجبورم تو خیابونا و سایت ها دنبال کار بگردم.به خدا تاریکی پیدا کنم میشینم زار زار اشک میریزم.
خدارو شکر کن داری حرکت میکنی.ما نشستیم هر چی تلاشم میکنیم نمیتونیم بلند شیم
درصد خیلی کمی بیمه داده....
مقصر خودتون هستین تو این کرونا چرا باز،همه زوج ها اصرار به مراسم عروسی دارن،مثل یه مرد وایسا و بگو اینقدر سکه و این شکل عروسی،میخواد قبول کنه میخواد نکنه،دخترها میخوان مرد بالا سر شون باشه،خرج که خودشون هم میتونن کار کنن و در بیارن.