به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، تربیت فرزند یکی از دغدغه های مهم والدین است و اغلب این پرسش که تربیت و نگهداری از کدام جنس (دختر و یا پسر) برای والدین سخت تر خواهد بود، همواره یکی از چالشی‌ترین بحث های ممکن است و برای پاسخ به آن باید فاکتورهای متفاوتی را مد نظر داشت.
تربیت فرزند پسر با تربیت فرزند دختر تفاوت هایی دارد که والدین باید به آنها توجه کنند. به گونه ای که پسرها نسبت به دخترها ممکن است شیطنت بیشتری داشته باشند و کارهای مخاطره آمیزی انجام دهند.
لذا والدین در تربیت فرزند پسر بایستی فضای کافی و فرصت مناسب را جهت بازی برای آن فراهم کنند البته با در نظر داشتن مراقبت‌های لازم و در کشف دنیای پیرامون، او را یاری نمایند.
همچنین والدین باید بدانند از آن جایی که تمایل پسران با دختران فرق می کند، در برخی مسائل هم تفاوت دارند و نه باید فراموش کرد که پسران،نحوه رفتار با جنس مخالف را از مادر خود آموخته و دختران نیز از پدر یاد می گیرند. از همین روی اگر پدرها از طبیعت وجودی دختر کوچک خود آگاه نباشند و مطابق میل خود با او رفتار کنند باعث ایجاد فاصله میان خود و دخترشان می شوند.
معمولا دختران نیاز دارند که صحبت هایشان شنیده شود نه اینکه بدون شنیدن احساس های شان، از ابتدا راه حل ارائه شود. درباره ی پسران نیز مادران با مشکل مواجه می شوند زیرا آنها نیز اگر کوچک هم باشند دوست دارند تا خودشان مشکل های شان را حل کنند.
جواد عینی پور روانشناس در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان درباره نحوه تربیت فرزند پسر و دختر، اظهار کرد: والدین علاوه بر اینکه نباید میان فرزندان خود هیچ تفاوتی قائل شوند، بلکه به نوع جنسیت آنها در نوع رفتار و تربیت باید توجه کنند.
بیشتر بخوانید
ووی با بیان مبحثی تحت عنوان خلق‌وخو در روانشناسی، ادامه داد: خلق‌وخوی فرزند پسر با فرزند دختر از همان اوایل تولد فرق دارد و هر کدام از آنها رفتار‌هایی وابسته به نوع جنسیت‌شان از خود نشان می‌دهند.
این روانشناس با اشاره به اینکه فرزند پسر پر تحرک است و بازیگوشی بیشتری دارد و برعکس فرزند دختر آرام‌تر است و کمتر بازیگوشی می‌کند، افزود: همین تفاوت‌های رفتاری دختر و پسر، خانواده را نباید دچار اشتباه در نوع رفتار کند و موجب سرزنش فرزند شود مثل «کاش تو دختر می‌شدی یا کاش تو پسر می‌شدی».
عینی پور تصریح کرد: والدین باید درک بهتری از رفتار‌های فرزندان خود متناسب با نوع جنسیت آنان داشته باشند و با فرزند پسر خود رفتار‌های پسرانه و با فرزند دختر رفتار‌های دخترانه داشته باشند، چرا که این برخورد عدالت را برقرار می‌کند.
این روانشناس با بیان اینکه خانواده ها باید پسر یا دختر را همان چیزی که هست دوست داشته باشند، گفت: این برخورد در هویت یابی جنسی فرزند تأثیر گذاشته و چیزی را که خداوند پسر یا دختر آفریده موجب می‌شود در آینده از ویژگی‌های رفتاری آن کاسته شود.
عینی پور گفت: پسران و دختران همان پدران و مادران آینده هستند و خانواده با رفتار مناسب سعی در شکل گیری درست هویت جنسی دارند.
انتهای پیام/