رضا حمیدی کارشناس مسائل فرهنگی و ادبی و دبیر وقت همایش بزرگ ذکر جمیل سعدی، در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به اینکه بی تردید می‌توان بوستان و گلستان سعدی را دایرة المعارف بزرگ اخلاقی دانست، گفت: نکته‌های نغز و ظرایف اخلاقی در جامه حکایت و داستان با کلام ساده و روان بیان شده است.
بیشتر بخوانید
وی افزود: زبان یا شعر، همان زبانی است که در فهم عام مردم بنشیند و مردم و مخاطبان آن را بپذیرند. فردوسی و سعدی هم به گذشته فرهنگی ایران زمین اشراف داشتند و هم انسان‌هایی خردورز بودند. از سوی دیگر مردم آثارشان را پذیرفتند و زبانشان به زبان محاوره نزدیک است.
دبیر وقت همایش بزرگ ذکر جمیل سعدی ادامه داد: امروز پس از قرن‌ها به همان اسلوب سخن گفتن سعدی صحبت می‌کنیم. این درحالی است که انگلیسی زبان‌های امروز نمی‌توانند زبان شکسپیر را بفهمند برای همین باید دوباره آن را ترجمه کرد. کسی نمی‌تواند از سخن سعدی تقلید کند. هر شاعری که پس از او آمد نتوانست از اسلوب این شاعر تقلید کند.
حمیدی با اشاره به نامگذاری اول اردیبهشت به نام روز بزرگداشت سعدی اظهار کرد: زمان بسیار مناسبی برای انتخاب روز بزرگداشت سعدی انتخاب شد. به دلیل اینکه این شاعر نگارش گلستان سعدی را اول اردیبهشت ماه در شیراز آغاز کرد. درست زمانی که عطر و بوی گل‌ها و نارنج در شیراز می‌پیچد و نگارش آن اواخر خرداد ماه ۶۵۶ تمام شد. برای شناخت حافظ باید ابتدا سعدی را شناخت. اگر با این شاعر آشنایی نداشته باشیم امکان ندارد بتوانیم حافظ را بشناسیم.
کارشناس مسائل فرهنگی و ادبی بیان کرد: هدف سعدی از خلق کتاب‌های «گلستان» و «بوستان» تنها خلق اثر ادبی نبود؛ بلکه می‌خواست بهره‌های زیادی که از قرآن، نهج البلاغه و احادیث نبوی برده بود با زبانی شیرین و ساده برای مردم زمانه اش و آیندگان بیان کند و آن‌ها را با پند و ارزهایش به راه صواب راهنمایی کند.
وی اظهار کرد: با بررسی مجموعه غزلیات آثار سعدی به روشنی می‌بینیم که جرعه‌ای از شراب عشق نوشید و سرتاسر کلام او وصل، وصف جمال و دلدادگی است. بدون توجه و عنایت انسان کامل که مظهر جمال و جلال خداست، محال است کسی به این درجه از کمال برسد.
کارشناس مسائل فرهنگی و ادبی ادامه داد: در تقویم کشور ما روز‌هایی به نام سعدی، حافظ، فردوسی، خیام، عطار، شهریار نامگذاری شده است. با توجه به فرهنگ و ادب غنی ایران، اگر همه ۳۶۵ روز سال را ما به نام چندین ادیب شهیر هم نامگذاری کنیم، باز ظرفیت‌های فراوان دیگری برای پرداختن به شأن والای بزرگان علم و ادب و هنر کشورمان وجود دارد.
انتهای پیام/