سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

گفتگو با دختری که رکورد پرش طول کشور را بعد از ۴۵ سال جابجا کرد؛

فیلم لحظه رکوردشکنی ام ثبت نشد

پدیده دو و میدانی اصفهان گفت: بعد از شکستن رکورد ۴۵ ساله به خودباوری رسیدم که می‌توانم رکورد‌های بیشتری ثبت کنم و در آسیا و جهان مطرح بشوم.

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان، ریحانه مبینی پدیده دوومیدانی استان اصفهان که در رشته پرش طول فعالیت می‌کند یکی از پرچم‌داران آینده ورزشی اصفهان است که توانسته در مسابقات جایزه‌بزرگ رکورد پرش طول را پس از ۴۵سال جابه‌جا کند، رکورد قبلی ۶.۱۴متر بود که  توانست با ثبت پرش ۶.۱۷متر آن را بشکند و هفته گذشته نیز در مشهد با بهبود این رکورد مجددا با ۶.۲۶متر آن را به‌نام خود ارتقا بخشید. برای آشنایی بیشتر با او گفت‌وگویی داشتیم.

چرا به دوومیدانی و رشته پرش طول روی آوردی؟

از بچگی اهل دویدن، ورزش‌کردن و بسیار فعال بودم، به زنگ‌های ورزش در مدرسه بسیار علاقه داشتم.

چگونه به‌صورت حرفه‌ای وارد این رشته شدی؟

استعدادم در همان مدرسه شناسایی شد و برای مسابقات شهرستانی آران‌وبیدگل انتخاب شدم و توانستم مقام کسب کنم. پس از آن در رقابت‌های استانی شرکت کردم و توانستم مقام کسب کنم و بدین‌ترتیب شناخته‌تر شدم.

چرا رشته پرش طول را انتخاب کردی؟

استعداد خاصی در پرش طول داشتم و حتی بدون تمرین در مسابقات کشوری اول شدم، فکر می‌کنم برای این رشته ساخته شده‌ام، همین توانایی‌ام باعث دوچندان‌شدن انگیزه‌ام برای ادامه راه شد.

حامیان تو در این عرصه چه کسانی بودند؟

از ابتدا پدر و مادرم مشوق اصلی‌ام بودند، مکان‌هایی برای تمرینِ من آماده می‌کردند تا راحت‌تر ورزش کنم، از ۱۱ سالگی نیز یک مربی داشتم که تا به‌اینجا همراه من است و کمک کردند تا به این مرحله برسم.

پس از اینکه ورزش را انتخاب کردی، با مخالفت‌هایی روبروی شدی؟

اوایل خیلی‌ها به من می‌گفتند دختر نباید ورزش کند، ما یک شهر مذهبی داریم، باید به‌دنبال دانش بروی؛ اما من هردو را پیش گرفتم و واقعا ورزش مانعی برای پیشرفت نیست؛ حتی هرکسی باید آن را به جزئی جدایی‌ناپذیر از زندگی‌اش تبدیل کند.

از شکستن رکورد پرش طول ایران پس از ۴۵ سال بگو؟

سال گذشته توانستم پس از ۴۵سال رکورد بشکنم، این اتفاق بسیارخوبی برای من و کل خانواده دوومیدانی شد؛ این طولانی‌ترین رکوردی بود که شکسته نشده بود. بعد از شکستن آن رکورد به خودباوری رسیدم که می‌توانم رکورد‌های بیشتری ثبت کنم و در آسیا و جهان مطرح بشوم. آن لحظه شیرین‌ترین و خاص‌ترین اتفاق دوران ورزشی‌ام تا اینجا بوده است.

این رکورد را خودت دوباره پس از ۷ماه ارتقا دادی، به شکستن رکورد عادت کردی؟

بیشتر و منسجم‌تر تمرین می‌کنم و نتیجه تلاش‌هایم باعث شد مجددا در مسابقه هفته گذشته در مشهد آن رکورد را ارتقا بدهم.

به‌دنبال شکستن رکورد‌های دیگر و همچنین رسیدن به المپیک هستی؟
فعلا سعی می‌کنم در هر مرحله‌ای از مسابقات رکورد قبلی خودم را بشکنم و با خودم رقابت می‌کنم. درحال حاضر قهرمانی آسیا بیشتر از شکستن رکورد مدنظرم است. المپیک آخرین هدف هر ورزشکاری است و به آن هم فکر می‌کنم؛ اما تمرکز من برروی مسابقات آسیایی سال آینده است.

الگوی ورزشی‌ات چه‌کسی است؟

مارینا بخ یکی از قهرمانان جهان است با بهترین رکورد‌ها است و الگوی ورزشی من در رشته پرش طول هستند، البته الگوی من آن فرد ایده‌آلی‌است که در ذهنم ساخته‌ام و تلاش می‌کنم هرروز به آن نزدیک‌تر بشوم.

دلت می‌خواهد لژیونر شوی؟
قطعا تجربه خیلی خوبی است، خانم فصیحی اینکار را انجام دادند و اگر من هم بتوانم این اتفاق را رقم بزنم حتما برایم فوق‌العاده خواهد بود.
شرایط تمرین شهرستان خیلی پیشرفته نیست و اگر بتوانم در یک مکان حرفه‌ای‌تر و با افرادی که از من خیلی بهتر هستند تمرین کنم انقلابی در من ایجاد خواهد شد.

فکر می‌کنی بتوانی به المپیک توکیو برسی؟
اگر بتوانم رکورد ۶متر و ۵۰سانتی‌متر را بزنم ممکن‌است بتوانم از طریق رنکینگ‌آسیا به المپیک برسم، در مسابقات جایزه‌بزرگ آینده شرکت خواهم کرد تا شاید از آن طریق به المپیک برسم.

ممکن است روزی با پرچم کشور دیگری مسابقه دهی؟
تا به‌حال به این موضوع فکر نکرده‌ام و چنین قصدی ندارم، ورزش قهرمانی خوشحال‌کردن اطرافیان است و فکر می‌کنم خارج از کشور حس افتخار وجود ندارد و دوست‌دارم برای کشور خودم افتخارآفرینی کنم.

اهداف بزرگت در این حرفه چیست؟
پله به پله می‌خواهم به اهدافم برسم، قهرمانی آسیا و جهان، سپس رسیدن به المپیک و کسب مقام در آنجا اهداف من در ورزش حرفه‌ای است.

چه مشکلاتی در این راه وجود دارد که می‌خواهی برطرف شوند؟
در مسابقاتی که شرکت می‌کنیم، و حتی رکورد می‌شکنیم هیچ فیلمی از ما ثبت نمی‌شود، این باعث می‌شود آن لحظه هیچ‌گاه ثبت نشود و طبیعتا تحلیلی برای آن اقدام‌ها صورت نمی‌گیرد. خانواده من هیچوقت مسابقاتم را ندیده‌اند و حتی مربی‌ام اجازه ورود و همراهی‌ام را به پیست مسابقات ندارد. اگر موقعیت انجام این اتفاق فراهم می‌شد خیلی خوب بود.

چه درخواستی از مدیران و مسئولین داری؟
ای‌کاش فدراسیون شرایطی را مهیا می‌کرد تا مسابقات دوومیدانی خصوصا برای بانوان، پوشش داده شود. اسپانسر‌ها قدم بگذارند و مسابقات ما از تلویزیون پخش شود تا دیگران نیز بیش از پیش جذب دوومیدانی شوند و این رشته برای همه مردم شناخته شود.

توصیه‌ات به کسانی که می‌خواهند وارد ورزش و رشته دوومیدانی شوند؟
نا امید نشوند، هر ورزشکاری مثل خودم دوران فراز و فرود زیادی داشته، زمانی‌که در اوج هستی نباید غرور بگیری و نباید به شرایطی که داری راضی باشی، باید صبر داشته باشی و با اتفاقات کنار بیایی تا بتوانی از آن‌ها عبور کنی و به درجات بالایی برسی.

 

گفتگو از علی کریمی

انتهای پیام/ی

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۶
در انتظار بررسی: ۰
ناشناس
۱۴:۲۴ ۲۳ فروردين ۱۴۰۰
به امید درخشش بیشتر
ناشناس
۱۴:۲۰ ۲۳ فروردين ۱۴۰۰
قهرمان
ناشناس
۱۳:۰۲ ۲۳ فروردين ۱۴۰۰
انشالله قهرمانی المپیک این دختر اصفهانی
ناشناس
۱۱:۵۵ ۲۳ فروردين ۱۴۰۰
قهرمان آینده
ناشناس
۱۱:۲۱ ۲۳ فروردين ۱۴۰۰
زنده باد
ناشناس
۱۱:۱۹ ۲۳ فروردين ۱۴۰۰
درود بر دختران ورزشکار، پرچمتون بالاس