به گزارش خبرنگار دنیای ورزش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، المپیک به عنوان بزرگترین رویداد ورزشی جهان، محلی مناسب برای اعلام مواضع سیاسی کشورهای شرکت کننده است. با وجود تاکید شدید کمیته بین المللی المپیک بر تفکیک سیاست و ورزش از یکدیگر، واقعیت چیز دیگری است. سایه سیاست همیشه بر سر ورزش بوده و هرگاه لازم بوده از آن بهره برداری کرده است.
اکنون نیز در سال ۲۰۲۲ هستند کشورهایی که با بهانه گیریهای مختلف حاضر به حضور در این مسابقات نیستند؛ مانند کشور کره شمالی که اعلام کرده است در المپیک ۲۰۲۲ توکیو شرکت نخواهد کرد.
وزارت ورزش کره شمالی در بیانیهای اعلام کرد: کمیته المپیک کره شمالی تصمیم گرفته است در سی و دومین دوره از بازیهای المپیک شرکت نکند تا از بازیکنان برابر بحران بهداشت جهانی ناشی از شیوع کووید ۱۹ محافظت کند؛ اما تحلیلگران اعلام کردهاند که ممکن است عوامل دیگری نیز در این امر موثر بوده باشند.
به بهانه کناره گیری کره شمالی از بازیهای المپیک توکیو، نگاهی انداخته ایم به کشورهایی که از رقابتهای المپیک در سالهای گذشته کناره گیری کرده بودند.
۱. در سال ۱۹۲۸، زنان ورزشکار بریتانیا برای اعتراض به عملکرد فدراسیون بین المللی دو و میدانی از شرکت در بازیهای المپیک آمستردام خودداری کردند. اتفاقی که در زمان خودش و به دلیل حضور بانوان در این کناره گیری بسیار مهم و نادر بود.
۲. در المپیک زمستانی سال ۱۹۳۶، کشورهای اتریش و سوئیس از شرکت در رقابتهای اسکی خودداری کردند؛ چرا که ورزشکارانی که معلم اسکی نیز بودند، حرفهای تلقی شده و از حضور در بازیها محروم شده بودند.
۳. اولین بار که به دلایل سیاسی ورزشکاران کشورهای مختلف این مسابقات را تحریم کردند به سال ۱۹۵۶ باز میگردد. در آن سال کشورهای هلند، سوئیس و اسپانیا برای اعتراض به سرکوب شورشهای مردمی در مجارستان و کشورهای مصر، عراق، کامبوج و لبنان به خاطر بحران کانال سوئز، از اعزام ورزشکاران خود به بازیها چشم پوشیدند.
۴. در سال ۱۹۷۶، نوبت به کشورهای آفریقایی رسید که چند روزی پس از آغاز رقابتها، به ورزشکارانشان دستور بازگشت به وطن را دادند. در آن روزها، تیم راگبی زلاند نو، علی رغم تمامی تحریمهای بینالمللی علیه آفریقای جنوبی، دیداری با تیم ملی راگبی این کشور برگزار کرد. اتفاقی که مشکلات زیادی را برای آفریقاییها به ارمغان آورد. ۲۸ کشور آفریقایی برای اعتراض به ادامه حضور زلاند نو در رقابت ها، دست به تحریم بازیها زدند و ورزشکاران خود را به وطن فراخواندند.
۵. نخستین تحریم بزرگ در تاریخ بازیهای المپیک به سال ۱۹۸۰ میلادی باز میگردد. ایالات متحده آمریکا، آلمان و ۶۳ کشور غربی در اعتراض به اشغال افعانستان توسط ارتش اتحاد شوروی سابق، بازیهای المپیک ۱۹۸۰ مسکو را تحریم کردند و از اعزام ورزشکاران خود به این پیکارها خودداری کردند.
۶. ۴ سال بعد از مسابقات المپیک روسیه، اتحاد جماهیر شوروی و ۱۴ کشور عضو بلوک شرق درصدد انتقام برآمدند و به تحریم بازیهای المپیک ۱۹۸۴ لس آنجلس دست زدند و در این مسابقات شرکت نکردند و به نوعی پاسخ آمریکاییها را به نحوه خودشان دادند.
۷. آخرین بار در سال ۱۹۸۸ بود که بازیهای المپیک با تحریم رو به رو شد. پیکارهای آن دوره در سئول، پایتخت کره جنوبی برگزار میشد و کره شمالی از حضور در مسابقات خودداری کرد. کشورهای اتیوپی، کوبا و نیکاراگوئه نیز با کره شمالی همصدا شدند و در پی اعلام همبستگی خود با کره شمالی، ورزشکارانشان را به سئول نفرستادند.
۸. در سال ۲۰۰۸ نیز بحث تحریم بیست و نهمین دوره از بازیهای المپیک در پکن (چین) مطرح شد و دلایل مطرح شدن بحث تحریم این مسابقات در پکن، ناآرامیهای تبت و نیز مسئله نقض حقوق بشر در چین بوده است.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/