به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مدت‌هاست خودمان هم از مرور اتفاقات و اخبار ماه‌های گذشته تعجب می‌کنیم که یعنی ما همه این سختی‌ها را دیده‌ایم و شنیده‌ایم و آن‌ها را از سر گذرانده‌ایم و هنوز سرپا ایستاده‌ایم؟ خبر‌هایی که مدت‌هاست دست از سرمان برنمی‌دارند؛ از اپیدمی کرونا که هر روز منتظر پایانش هستیم تا خبرهای تلخ از دست دادن چهره‌هایی که روز‌های زیادی را در قاب تلویزیون، سینما یا در زمین فوتبال و ... با آن‌ها خاطره داشتیم.
اما بله، زندگی همین است و ادامه آن جز با امید ممکن نیست. همه ما امید داریم که سال جدید پیش رو، سالی سرشار از حال خوب و اتفاقات خوب برای همه‌مان باشد، اما چطور این امید را در تمام روز‌های سال در وجود خودمان زنده نگه داریم؟ چطور به شروع سالی با اعدادی متفاوت از همیشه، خوشبین باشیم؟
اگر خوشبینی تمایل به دیدن جنبه‌ای بهتر از یک شرایط و انتظار نتایجی مثبت از آن باشد، شاید شنیدن یا حتی درک‌کردنش کار ساده‌ای باشد، اما اجرای آن به‌مراتب سخت‌تر از فهمیدنش است. حالا سوال اصلی این است که چطور در روزگار امروز، به معنای واقعی خوشبین باشیم، جنبه‌های مثبت را ببینیم و امیدوار باقی بمانیم؟
این سوالی است که شاید بهتر است همین اول سالی جواب آن را بدانیم تا در نیمه‌های سال، دچار سردرگمی نشویم؛ سوالی که آن را با تعدادی روانشناس در میان گذاشتیم و هر کدام از راهکار‌هایی برای شکل‌گیری حال خوب و بعد هم حفظ و نگهداری آن در تمام روز‌های سال برایمان گفتند.
اخبار کم‌حجم
غرق در اخبار نباشید! قطعا در طول یک شبانه‌روز، اتفاقات خوشایند و ناخوشایند متفاوتی رخ داده است که شنیدنش می‌تواند حال شما را عوض کند؛ آن قدر که نسبت به آن رخداد واکنش‌های مختلفی نشان می‌دهید، اما برای آرامش روح و ذهن‌تان هم که شده است، مقدار دانسته‌هایتان از اخبار را نه حذف که کمی کمتر از گذشته کنید. حرص‌خوردن بر سر مسائل مختلف نه‌تن‌ها باعث بهبود نتیجه و برطرف‌شدن اوضاع نابسامان نمی‌شود بلکه آثار مخربی روی فرد می‌گذارد.
البته قرار نیست دور اخبار را خط قرمز بکشیم و از اتفاقات پیرامونمان بی‌خبر باشیم، اما می‌شود دایره دریافتی اخبارمان را محدود کنیم؛ مثلا صفحه‌های اطلاع‌رسانی در شبکه‌های اجتماعی را دنبال نکنیم و اخبار را تنها یک بار و آن هم از یک رسانه رسمی دنبال کنیم؛ شاید با چنین روشی و کم‌کردن حجم اخبار دریافتی، حالمان بهتر از همیشه و سرمان گرم کار خودمان باشد. اتفاقی که می‌تواند در زنده نگه‌داشتن انگیزه‌های زندگی‌تان تاثیر زیادی داشته باشد.
بیشتر بخوانید
مجازی‌های حقیقی
روانشناسانی مثل مریم افضلی معتقدند که اسمش فضای مجازی است، اما خیلی واقعی‌تر از آن چیزی که فکرش را می‌کنیم در زندگی‌مان تاثیر دارد. اتفاقات، آدم‌ها، حواشی و ... هر آن چیزی که در فضای مجازی مخصوصا شبکه‌های اجتماعی با آن برخورد داریم، می‌توانند آرامش خاطرمان را بر هم بزنند؛ آن قدر که ساعت‌ها و حتی روز‌ها ما را درگیر خودشان کنند.
بهتر است برای داشتن حالی خوب و امیدوار بودن در سال جدید، هر آن چیزی که در فضای مجازی بیشترین وقت را برایش سپری می‌کردید را بررسی کنید؛ آیا آن آدم، آن صفحه و آن محتوا شما را به روز‌های پیش رو امیدوار می‌کرد یا این که تنها با به اشتراک گذاشتن محتوایی بی‌اخلاق و غیر کاربردی، باعث دلسردی‌تان به جامعه، به کارتان، به خانواده‌تان و ... می‌شد؟ که اگر این طور است، قدم اول را محکم بردارید و آن را کنار بگذارید.
شک نکنید که محتوای فضای مجازی، به طور ناخواسته و ندانسته می‌تواند حال خوب سال جدیدتان را خدشه‌دار کند. پس گلچین‌شده رفتار کنید و اجازه ندهید هر محتوایی با تاثیرگذاری بالا، وارد روح و مغز و جانتان شود. ضمن این که خودتان هم می‌توانید منتشرکننده اخبار خوشایند و دلنشین در این فضا باشید؛ یعنی در شرایطی که بیشتر افراد حاضر در این فضا، به دنبال انعکاس ناکامی‌ها هستند، شما می‌توانید همرنگ جماعت نشوید و کمی متفاوت از دیگران عمل کنید و خوش‌خبر باشید. آن‌وقت هم باور خودتان به این دلخوشی‌های کوچک عمیق می‌شد و هم منعکس‌کننده حال خوب در یک جامعه کوچک هستید.
هدف‌گذاری
دوست دارید چطور زندگی کنید؟ چقدر برای رسیدن به زندگی ایده‌آل‌تان تلاش کرده‌اید؟ و چقدر به آن نزدیک شده‌اید؟ شروع سال جدید، وقت همین خیالپردازیهایی است که البته تبدیل‌شدنش به واقعیت خیلی هم دور از واقعیت نیست. اما ماجرا این است که روانشناسان خانواده می‌گویند حتی اگر به تمام آن‌ها هم نرسیم، قدم‌برداشتن در راه رسیدن به خواسته‌هایمان هم می‌تواند کمی از شیرینی هدف نهایی را به ما بچشاند. پس بهتر است هدف‌هایتان را بنویسید؛ هدف‌هایی که البته منصفانه باشد و کمی با واقعیت زندگی‌مان، تطابق داشته باشد.
برای هر کدام از آن‌ها راه‌های مختلفی از به نتیجه رسیدن را متصور بشویم و همه آن‌ها را در طول یک سال پیش رو امتحان کنیم. مشاوران خانواده معتقدند هدف‌داشتن و هدفمند زندگی کردن، یکی از اصلی‌ترین ارکان امیدواری و خوشبینی در زندگی است؛ این که هر روز با هدف مشخصی از خواب بیدار شویم، یعنی به دستاورد‌هایی که قرار است شامل حالمان بشود، خوشبین هستیم.
راه حل پیدا کنید
مرور تلخی‌ها مشکلی را حل نمی‌کند؛ پس در سال جدید و برای خوشبین بودن به روز‌های پیش رو، کمی افکار گذشته‌تان را تغییر دهید. یعنی چه؟ یعنی روانشناسان به اتفاق معتقدند که به جای تمرکز بر اشتباهات و مشکلات، راه حل برایش پیدا کنید و در جهت رسیدن به آن راه، قدم بردارید.
آن‌وقت با یک زندگی هدف‌دار روبه‌رو و طبعا خوشبین به آینده هستید. مثلا گله مدام و همیشگی از اوضاع اقتصادی و تمرکز بر حجم بدهی‌ها، نه‌تن‌ها مشکلی را حل نمی‌کند که انسان را روز به روز فرسوده‌تر از گذشته خواهد کرد؛ این فرسودگی ممکن است آن قدر ادامه‌دار باشد که فکر کند دیگر هیچ تلاشی نمی‌تواند او را از این گرفتاری نجات دهد.
در صورتی که تجربه نشان داده است این‌چنین نیست. پس به جای تمرکز بر اصل مشکل، به انواع متفاوتی از راه‌های درآمدزایی از امکاناتی که در اختیار دارید فکر کنید.
امیدواری، نه خوش‌خیالی
واقع‌بین باشیم و با در نظر گرفتن همه شرایط و جوانب و با شناخت قابلیت‌ها و توانایی‌های خودمان، برای زندگی ایده‌آل‌مان تلاش کنیم و خوشبین و امیدوار باشیم که هدف‌هایمان محقق خواهد شد. اما انتظارات غیر واقعی که هیچ سنخیتی با ما و با شرایط‌مان ندارند، باعث شکل گرفتن اضطرابی در وجودمان می‌شود که همان اضطراب ما را از ابتدایی‌ترین اهدافمان هم بازمی‌دارد.
واقعیت این است که یک خوشبینی ایده‌آل، مسیری است که در آن با چالش‌هایی روبه‌رو شویم و منکر شرایط بد نشویم، اما به شرط آن که بتوانیم از پس همه آن‌ها بگذریم؛ در صورتی که تصور گل و بلبل بودن همه چیز که خب عملا ممکن نیست، می‌تواند ما را با وقایعی دور از ذهن‌مان روبه‌رو کند که چیزی جز ناامیدی و یاس برایمان نخواهد داشت.
گذشته‌ای که گذشته
بله؛ کرونا مهم‌ترین عاملی بود که بگوییم ما سال خوبی را نگذرانده‌ایم. خبرهای تلخی را شنیدیم، ممکن است مریضی سختی را از سر گذرانده باشیم یا خدایی نکرده عزیزی را از دست داده باشیم، اما سعی کنید که اتفاقات تلخ و ناکامی‌های سال گذشته و سال‌های گذشته را به هر طرف که می‌روید با خودتان همراه نکنید.
شاید شعارگونه به نظر برسد، اما واقعیت این است که فکر کردن به اتفاقات ناخوشایند گذشته، تنها می‌تواند انگیزه حال خوب این روزهایمان را از ما بگیرد و ذهن‌مان را دوباره به گذشته پرتاب کند. بهتر است در یک فرصت مناسب و کافی، بنشینیم و سنگ‌هایمان را با خودمان و با گذشته‌ای که دوستش نداریم وابکنیم. به اندازه کافی برایش غصه بخوریم، سوگواری کنیم، دلمان بگیرد و دلتنگ شویم، اما بالاخره در یک نقطه‌ای، بلند شویم و بایستیم و اجازه ندهیم که این تلخی‌ها، بتواند در تمام روز‌های پیش‌رو، ما را دلگیر و خمیده نگه دارد.
شکرگزاری کنید
برای خودتان فهرست شکرگزاری روزانه تهیه کنید؛ آن‌وقت با نتیجه عجیبی روبه‌رو می‌شوید. ماجرا این است که گاهی آن قدر غرق در چیز‌هایی که آن‌ها را نداریم می‌شویم که از داشته‌هایمان مثل سلامتی، مثل شغلی که داریم و ممکن است خیلی از افراد به دنبالش باشند، مثل خانه‌ای که کلیدش را در دست داریم و مثل شام سبک و خواب آرامی که داریم غافل می‌شویم. واقعیت این است که تشکر از خداوند برای داشته‌های زندگی‌مان، حس خوشبینی را در ما تقویت می‌کند؛ اصلا هم فرقی نمی‌کند در چه شرایط و موقعیتی هستید.
فعالیت خوشحال‌کننده
مریم افضلی می‌گوید بخشی از خوشبینی و امیدواری بر اثر حال خوشی درونی‌مان به دست می‌آید. فکر می‌کنید چه کار‌ها و فعالیت‌هایی هستند که در حال حاضر می‌توانید انجامش بدهید و می‌دانید انجام دادنش خوشحالتان می‌کند، اما از خودتان دریغش کرده‌اید؟ آن را انجام بدهید.
خوشحال‌بودن حق همه ما است و می‌تواند قلب‌مان را از حال خوب لبریز کند. به خودتان این حق را ندهید که به دلایل غیر قابل قبولی که این روز‌ها راحت‌ترین بهانه برای سرباز زدن است، از بدیهی‌ترین چیز‌هایی که باعث خوشحالی‌تان می‌شود چشم‌پوشی کنید. یک تفریح دوستانه، یک گردش، یک خرید مورد علاقه، تماشای یک فیلم قشنگ، خواندن یک کتاب دلنشین و هر چیزی که می‌تواند در لحظه خوشحالتان کند را فراموش نکنید؛ اتفاقاتی که محدود به داشتن شرایط خاصی نیستند و می‌توانند در هر لحظه اتفاق بیفتند.
هوای جسمت را داشته باش!
روانشناسان معتقدند آدم‌هایی که غذای سالم می‌خورند، ورزش می‌کنند و حواس‌شان به سلامت جسم‌شان است، شبیه‌ترین افراد به امیدواران و خوش‌بینان هستند. واقعیت همین است؛ این که امیدواربودن به زندگی، به آینده پیش رو و داشتن حال خوب، ارتباط تقریبا مستقیمی با سلامت جسم انسان دارد.
مریضی، ضعف و احساسات ناخوشایند جسمی می‌تواند انگیزه قوی‌بودن، هدف‌داربودن و خوشحال‌بودن را از هر کسی بگیرد. برای مقابله با این حس و حال بهتر است امسال کمی بیشتر از همیشه با سبک زندگی سالم، به جسم‌مان احترام بگذاریم تا بتوانیم از پس همه اهداف دلخواه‌مان بربیاییم. مصرف مواد غذایی سالم، انجام فعالیت‌های ورزشی حتی در ساده‌ترین حالت ممکن و با یک پیاده‌روی چند دقیقه‌ای، می‌تواند امید به آینده‌مان را چند برابر بالا ببرد.
غر بی غر
غر نزدن یک بحث است و شنونده غر زدن‌های بیهوده‌نبودن یک بحث دیگر است. معاشرت با افرادی که مدام کم و کاستی‌ها را می‌بینند، از نقص‌ها می‌گویند، از همه چیز و همه کس گله و شکایت دارند و ... می‌تواند اندک انرژی و انگیزه‌ای که در خودمان جمع کرده‌ایم را از ما بگیرد. تا به حال شنیده‌اید در چنین جمع‌هایی که همه از همه چیز شاکی هستند و از اوضاع بد می‌نالند، موضوعی بهبود پیدا کرده باشد و پیشرفتی داشته باشد؟ شاید اغراق نباشد که بگوییم امکانش تقریبا صفر است.
پس خودتان را بی‌خود و بی‌جهت در معرض چنین افکاری که می‌تواند بر فکر و ذهن‌تان تاثیرگذار باشد، قرار ندهید. سعی کنید اگر شناختی نسبی به این افراد دارید از قرار گرفتن در جمع‌شان پرهیز کنید یا در صورت حضور، شما آن کسی باشید که موضوع حرف را به سمتی دیگر هدایت می‌کند و اجازه نمی‌دهد این غر‌های بی‌نتیجه، ادامه‌دار شود.
منبع:روزنامه جام جم
انتهای پیام/