به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، روزنامه صهیونیستی هاآرتص در گزارشی اذعان کرد سند راهبردی ایران و چین نشانه دیگری از شکست سیاست‌های دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی علیه ایران بود.
این روزنامه صهیونیستی در گزارش خود آورده است: همکاری استراتژیک جامع بین پکن و تهران، شاهدی بر شکست رویکرد سیاست خارجی آمریکا و اسرائیل است. نتانیاهو یکی از کسانی بود که قویاََ از سیاست فشار حداکثری ترامپ بر ایران استقبال و حمایت کرد، اما ایران اکنون ۱۲ برابر از چیزی که در توافق هسته‌ای بود، اورانیوم غنی‌شده ذخیره کرده است، توافق راهبری جامعی با چین امضا کرده است و حضور نظامی نیابتی در جنوب بلندی‌های جولان و نزدیک مرز اسرائیل دارد.
پیش از این اما روزنامه صهیونیستی جروزالم پست نیز در گزارشی امضای سند راهبردی ایران و چین را خبر بدی برای رژیم اشغالگر صهیونیستی دانست که می‌تواند بدتر از این هم باشد و پیام مهم آن این است که ایران و چین، آمریکا را جدی نگرفته‌اند.
هاآرتص در ادامه با اشاره به نتایج حداقلی سیاست‌های آمریکا در قبال ایران نوشته است: ایالات متحده اکنون در حال پایه‌گذاری اصول و فرمولی برای بازگشت به توافق هسته‌ای است. توافق ۲۵ ساله‌ی ۴۰۰ میلیارد دلاری بین چین و ایران که شامل بند‌های مربوط به حوزه‌های انرژی و نظامی نیز هست، نباید هرگز از سوی آمریکا و اسرائیل ساده انگاشته شده یا نادیده گرفته شود؛ حتی اگر تا دو سال دیگر هم اجرایی نشود.
بنا به نوشته این روزنامه صهیونیستی این توافق نشان داد که ایران از فروپاشی بر اثر تحریم‌های سخت اعمال شده توسط آمریکا بعد از خروج یکجانبه ترامپ از توافق هسته‌ای، بسیار فاصله دارد.
در گزارش هاآرتص آمده است که: این توافق همچنین پیامی به آمریکا، اروپا و اسرائیل بود که ایران متحدی قدرتمند دارد که هر نقشه‌ای که نتانیاهو و ترامپ برای منزوی کردن ایران داشتند را نقش بر آب می‌کند. چین و ایران هر دو منفعت شخصی برای تضعیف ایالات متحده دارند. ایران یکی از ۱۴۰ کشوری است که تفاهمنامه دوجانبه طرح یک کمربند و جاده چین را امضا کرده است.
این گزارش در حالی است که یک مقام سابق رژیم صهیونیستی اذعان کرد این رژیم نگران همکاری‌های بین چین و ایران است.
نشریه گلوبال‌تایمز نیز در گزارشی تاکید کرد که سرکوبگری آمریکا مانع همکاری میان چین و ایران و دیگر کشور‌ها در خاورمیانه نمی‌شود. در واقع سرکوبگری تنها سبب می‌شود که کشور‌ها و منطقه همکاری بُرد-بُرد بیشتری را پیگیری کنند.
انتهای پیام/