به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، نقش سلامت روانی در جامعه ابتدا از اصلی‌ترین ارکان آن یعنی خانواده شروع می‌شود که موجب رشد و تعالی میان اعضای آن خواهد شد.
البته گفتنی است که شروع این سلامت روانی ابتدا باید از دو عضو وجودی خانواده یعنی پدر و مادر آغاز شود و این بهزیستی روانشناختی در بهبود عملکرد افراد نیز تأثیرگذار خواهد بود.
محمدباقر حبّی روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، درباره بهزیستی روانشناختی در خانواده اظهار کرد: یکی از مسائل مهم، توجه به سلامت روانی در خانواده است یعنی افراد اگر از سلامت روانی برخوردار نباشند طبیعتا رفتاری مناسب و تعاملی تأثیرگذار نخواهند داشت و سبب جلوگیری از رشد استعداد‌های روانشناختی، آرامش خواهد شد.
این روانشناس با بیان اینکه یکی از نیاز‌های اصلی خانواده سلامت روانی است، ادامه داد: دو نگاه به سلامت روانی وجود دارد که یکی از آن‌ها نگاه سنتی به سلامت روانی است، یعنی اگر فرد هیچ یک از علائم و نشانه‌های بیماری و آسیب‌های روانشناختی را نداشت، پس از سلامت روانی برخوردار است.
وی افزود: برخی هم بر این باورند که بیماری‌های سلامت روانی را نمی‌شود از نبود علائم و نشانه بیماری‌های روانی تعریف کرد، لذا در توصیف آن یک طیف معتقدند که فرد دارای سلامت روانی شخصی است که نه تنها علائم و نشانه‌های بیماری را ندارد، بلکه نشانه و رویکرد‌های سلامت روانی را نیز دارا است.
بیشتر بخوانید
وی تصریح کرد: رویکرد جدید سلامت روانی نگاه مثبت به زندگی است و افراد باید بتوانند از یک سری خصوصیات و صفات روی طیف سلامت برخوردار باشند و اساسا با نداشتن علائم و نشانه‌های بیماری روانی نمی‌توانیم به سلامت روانی شخص مطمئن باشیم.
حبّی روانشناس ادامه داد: در محیط خانواده زمانی می‌توان از سلامت روانی اعضای آن مطمئن بود که علاوه بر نداشتن علائم منفی که خود بخشی از سلامت روانی است یعنی پرخاشگری، عدم تفاهم، احساسات ناکارآمد بودن، انزوا و... بلکه در خانواده باید به دنبال یکسری عوامل در طیف مثبت نیز بود یعنی بهزیستی روانشناختی در خانواده جاری باشد و نگاه آسیب شناسانه به فضای زندگی، روابط فردی و بین فردی نداشته باشیم.
وی افزود: افراد و خانواده‌هایی می‌توانند از بهزیستی روانشناختی بهرمند شوند که در زندگی روابط فردی و بین فردی از جمله تجربه هیجانات مثبت را در زندگی خود داشته باشند یعنی حوادث و اتفاقات زندگی را به شکل مثبت و منطقی ارزیابی کنند، حس همکاری، تعلق، مشارکت با اعضای خانواده در آن‌ها بیشتر باشد که حاصل آن می‌تواند احساس شادکامی، هدفمند، پر انرژی و سرزنده بودن باشد.
وی تصریح کرد: وقتی افراد در زندگی خود از بهزیستی پایینی برخوردار باشند طبیعتا حوادث و اتفاقات مدام در یک چرخه منفی و نامطلوبی ارزیابی می‌شود که این چرخه احساسات عاطفی و شناختی فرد است و آن را در محیط خانواده ترویج می‌دهد.
حبّی گفت: در بهزیستی روانشناختی باید به دنبال رفتاری‌هایی فراتر از نبود علائمی مانند اضطراب، افسردگی، آسیب‌های روانی و... بود و سعی کنیم صفات مثبت را در خود بیابیم و جاری کنیم مانند معنویت، رشد، بالندگی، رضایت از زندگی و... که همه خصوصیاتی از یک بهزیستی روانشناختی است که باید در میحط خانواده موج بزند.
وی خاطرنشان کرد: این امر مهم است که اعضای یک خانواده هدفمند باشند که از پدر و مادر شروع و بین فرزندان این احساس تقسیم می‌شود، البته یک بهزیستی روانشناختی ابعاد و الزاماتی دارد که باید در فضا‌های مختلف خانواده ایجاد شود و نیازمند روابط مثبت و سازنده در تک تک افراد به خصوص پدر و مادر است.
انتهای پیام/