به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، عذرخواهی‌های مصنوعی برای شانه خالی کردن از زیر مسئولیت و پاسخگویی بابت کار‌های فرد انجام می‌شود. این افراد کارشان را ناچیز جلوه میدهند و بعضی وقت‌ها ممکن است شما را با سمپاشی ذهنی به این معتقد کنند که عکس‌العملتان نامناسب بوده و نه کار آن ها.
بیشتر بخوانید
۱. در انتهای عذرخواهیشان «اما» می‌گویند تا از به عهده گرفتن مسئولیت موضوع اختلاف اجتناب کنند؛ مثلا «ببخشید، ولی من منظوری نداشتم.
۲. احساساتتان در مورد موضوع بحث را نادیده می‌گیرند؛ مثلا «ببخشید، تو این قضیه رو اشتباه متوجه شدی.»
۳. آن‌ها برای احساسات عذرخواهی می‌کنند، ولی بابت کارشان که باعث ایجاد این احساسات شده معذرت نمی‌خواهند؛ مثلا «ببخشید که باعث شدم چنین احساسی داشته باشی.»
۴. با عنوان کردن یک ایراد شخصیتی در شما عذرخواهی می‌کنند؛ مثلا «ببخشید من نمیدونستم انقد زودرنجی.»
۵. عذرخواهیشان را منوط به دریافت چیزی از سوی شما می‌کنند؛ مثلا «فقط زمانی عذرخواهی میکنم که...»
۶. بابت افکاری که داشته اید عذرخواهی می‌کنند نه بابت کارهایشان؛ مثلا «ببخشید که اینطوری فکر کردی در موردش»
۷. در عذرخواهیشان تمام مسئولیت اشتباه خود را گردن شما می‌اندازند؛ مثلا «ببخشید، ولی تو مجبورم کردی انجامش بدم.»
۸. در عذرخواهیشان کار خودشان را ناچیز نشان میدهند؛ مثلا «ببخشید فقط داشتم تلاش می‌کردم...»
۹. بابت یک بخش کوچک از کل قضیه عذرخواهی می‌کنند؛ مثلا بابت اینکه مسیج نداده که بگوید دیر به خانه می‌آید معذرت خواهی می‌کند در صورتیکه قبلا قول داده بوده اصلا دیر به خانه نیاید.
۱۰. عذرخواهی را به شکل رسمی انجام میدهند و نه به شکلی مسئولیت پذیرانه؛ مثلا «فک کنم معذرت بخوام بابت...»
منبع: طلا
انتهای پیام/
این موارد فقط در گفتگو به زبان انگلیسی کاربرد داره و میشه چیزی ازش فهمید نه در زبان محاوره‌ی فارسی