به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هزاران علاقه‌مند به شنا در زمستان در سراسر جهان وجود دارند که متقاعد شده اند شنا در آب سرد به بهبود سلامتی و طولانی شدن جوانی کمک می‌کند. در سال ۲۰۱۸، دانشمندان دریافتند که چنین روش‌های آب درمانی می‌توانند باعث بهبود خلق و خو و تأثیر مثبت بر سلامت روانی افراد مبتلا به اختلالات افسردگی شوند؛ و همین چندی پیش دانشمندان دانشگاه کمبریج، مطالعه کردند چطور آب سرد بر توانایی‌های شناختی مغز تأثیر می‌گذارد و به نتایج بسیار جالبی رسیدند.
بیشتربخوانید
"پروتئین شوک سرد" چیست و خواب زمستانی حیوانات چه ارتباطی با آن دارد؟
دانشمندان دریافته اند که شنا در آب سرد تولید پروتئین خاصی را در مغز فعال می‌کند - RBM ۳ که "پروتئین شوک سرد" نیز نامیده می‌شود. بلافاصله باید گفت که این ماده برای دنیای علمی جدید نیست. پروتئین RBM ۳ معمولاً در پستانداران هنگامی تولید می‌شود که بدن آن‌ها در هنگام خواب زمستانی آزاد می‌شود. اما برای افرادی که عمدتا وقت خود را در گرما سپری می‌کنند، این ماده غیر مشخص محسوب می‌شود.
محققان پیشنهاد می‌کنند که RBM ۳ پس از خواب زمستانی طولانی مدت نقشی اساسی در بهبودی مغز پستانداران دارد. پس از همه، همانطور که می‌دانید، در طول خواب زمستانی در بدن حیوانات، تمام فرایند‌های حیاتی کند می‌شوند.
در سال ۲۰۱۵، تیمی از دانشمندان دانشگاه کمبریج آزمایشی را انجام دادند که در آن دو گروه از موش‌ها - سالم و دارای اختلالات نورودژنراتیو - در حالت هیپوترمی قرار گرفتند (دمای بدن آن‌ها را به ۳۵ درجه کاهش می‌دهد). دانشمندان پس از بازگشت دما دریافتند که در موش‌های سالم سیناپس‌ها (محل اتصال سلول‌های عصبی در مغز) ترمیم می‌شوند و همزمان سطح پروتئین RBM ۳ افزایش می‌یابد. اما در حیوانات بیمار، تمام شاخص‌ها بدون تغییر باقی مانده اند. این نتیجه به دانشمندان این امکان را می‌دهد که این پروتئین RBM ۳ است که در شکل گیری اتصالات عصبی جدید نقش دارد.
در مطالعه دیگری، همچنین روی موش‌ها، دانشمندان دریافتند که با افزایش مصنوعی سطح RBM ۳ در بدن می‌توان از مرگ سلول‌های مغزی ناشی از بیماری آلزایمر و زوال عقل جلوگیری کرد.
دانشمندان و پزشکان مدت هاست که می‌دانند در برخی شرایط، کاهش درجه حرارت بدن انسان می‌تواند به عنوان محافظتی موثر برای مغز باشد؛ بنابراین، بیماران مبتلا به ترومای مغزی و کسانی که باید تحت عمل جراحی قلب قرار بگیرند، با کاهش درجه حرارت بدن قرار می‌گیرند. علاوه بر این، حتی تا همین اواخر، دانشمندان، اگرچه نتیجه مثبتی از چنین روش‌هایی می‌دیدند، اما این رابطه را کاملاً درک نمی‌کردند.
اما همانطور که در طی تحقیقات مشخص شد، یک ارتباط مستقیم بین کاهش دما و ترمیم / تخریب سیناپس‌ها وجود دارد. در بیماران مبتلا به بیماری‌های نورودژنراتیو مانند آلزایمر، سیناپس‌ها از بین می‌روند. این همان چیزی است که باعث ایجاد علائم زوال عقل مانند گیجی، از بین رفتن حافظه و تغییرات خلقی می‌شود. با پیشرفت بیماری، ممکن است تمام قسمت‌های مغز در بیمار از بین بروند. اتفاقاً اتفاق مشابهی برای حیواناتی رخ می‌دهد که خواب زمستانی می‌کنند. در طول یک خواب طولانی زمستانی، با کند شدن روند زندگی، تقریباً ۲۰-۳۰٪ از سیناپس‌های مغز چنین حیواناتی از بین می‌روند. اما پس از بیدار شدن، ارتباطات عصبی به طور معجزه آسایی بازیابی و ترمیم می‌شوند.
محققان کمبریج تصمیم گرفتند تأثیر پروتئین RBM ۳ را بر روی مغز انسان با جزئیات بیشتری بررسی کنند. محققان گروهی از شناگران را که به طور منظم از استخر روباز لندن استفاده می‌کردند (شنا در آب سرد) به عنوان موضوع مطالعه خود انتخاب کردند و افرادی که به طور منظم تای چی را تمرین می‌کردند، اما در آب سرد شنا نمی‌کردند، به عنوان یک گروه کنترل عمل می‌کردند. برای ۳ زمستان (۲۰۱۶-۲۰۱۸)، دانشمندان شناگران را مشاهده کردند و به طور منظم مقدار پروتئین در خون آن‌ها را اندازه گیری کردند. پس از تجزیه و تحلیل دقیق از وضعیت نمایندگان هر دو گروه، متخصصان دریافتند وقتی دمای بدن شناگران به ۳۴ درجه کاهش می‌یابد، سطح پروتئین RBM ۳ در بدن آن‌ها افزایش می‌یابد. برای نمایندگان گروه کنترل (افرادی که به طور منظم تای چی را تمرین می‌کردند)، این شاخص بدون تغییر باقی مانده است.
این کشف به چه معناست؟
دمانس یکی از بیماری‌های شایع در جهان است که افراد مسن را درگیر می‌کند. فقط در انگلستان تعداد بیماران مبتلا به زوال عقل بیش از ۱ میلیون نفر است و پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ دو برابر شود. در عین حال، امروزه هیچ درمان موثری برای بیماری زوال عقل وجود ندارد.
البته کشف دانشمندان لندنی به این معنا نیست که هرکسی که می‌خواهد با ترمیم سیناپس از خود در برابر زوال عقل محافظت کند، باید فوراً به شنا در آب سرد بپردازد. اما دانشمندان بر این باورند که نتایج تحقیقات آن‌ها انگیزه‌ای برای تولید دارو‌های جدید خواهد بود که می‌توانند مانند شنا در آب سرد بر روی بدن انسان تأثیر بگذارند. علاوه بر این، خنک کردن بدن تا ۳۴ درجه می‌تواند برای همه شناگران راحت و ایمن نباشد، به خصوص اگر تازه وارد "شنای زمستانی" شوند.
علاوه بر این، شوک ناشی از غوطه وری و شنا در آب سرد با افزایش شدید ضربان قلب و افزایش فشار خون همراه است، که در مقابل بیماری‌های قلبی عروقی، می‌تواند باعث حمله قلبی یا سکته شود. غوطه ور شدن ناگهانی در یک محیط سرد می‌تواند باعث تشنج شود، که فرد را در معرض خطر غرق شدن قرار می‌دهد؛ و هرچه بیشتر در آب سرد بمانید، حرکات شما آهسته و ناخوشایندتر می‌شوند، که باعث می‌شود گاهی اوقات به سختی بتوانید از آب خارج شوید، که بسیار خطرناک است؛ بنابراین، حتی برای شناگران باتجربه نیز رعایت نکات ایمنی هنگام رفتن به آب‌های آزاد در فصل سرما مهم است؛ و هرگز نباید "شنا در زمستان" را به تنهایی، در آب ناشناخته یا بدون اطمینان از بیماری قلبی انجام دهید. اما کاملاً ممکن است دانشمندان به زودی دارویی اختراع کنند، که باعث افزایش سطح پروتئین شوک سرد در بدن انسان بدون شنا در آب سرد شود. مطالعات بیشتر در مورد توانایی‌های طبیعی بازسازی موجودات زنده می‌تواند بسیاری از یافته‌های مهم و مفید را برای ما به ارمغان آورد.
منبع: سیارک
انتهای پیام/