موضوع مهمی که باید توجه داشته باشیم این است که هر چند یک روان پریش احتمالا با اختلال شخصیت ضد اجتماعی تشخیص داده می‌شود، یک وضعیت بهداشت روان گسترده‌تر هم برای توصیف افرادی که به طور مزمن عمل کرده و قوانین را نقض می‌کنند استفاده می‌شود، امّا فقط تعدادی کمی از افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی روان پریش محسوب می شوند.
رفتار روان پریشانه از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. بدین صورت که برخی از آن‌ها مجرم و متجاوزان به عنف هستند، امّا ممکن است برخی دیگر رهبران موفقی باشند که همه چیز به ویژگی‌های آن‌ها بستگی دارد.
صفات رایج روان پریشی چیست؟
تشخیص بین روان پریشان و افراد دارای ویژگی‌های روان پریشانه مهم است. به طوری که ممکن است چندین ویژگی روانی را بدون این که یک روان پریش واقعی باشید به نمایش بگذارید.
افراد با صفات روان پریشانه لزوما روان پریش نیستند و فقط افرادی با صفات روانی که رفتار ضد اجتماعی از خود نشان می‌دهند روان پریش محسوب می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
راه‌های ساده‌ای برای خلاص شدن از استرس
صفات روان پریشانه معمولا شامل مواردی مانند رفتار ضد اجتماعی، خودشیفتگی، جذابیت سطحی، تکانشگری، صفات بی عاطفگی و بی احساسی، حس گناه نکردن و عدم همدلی است.
یک مطالعه نشان داده است که حدود ۲۹ درصد از جمعیت عمومی یک یا چند ویژگی روانی را نشان می‌دهند, امّا فقط ۶ درصد از جمعیت مشمول تعریف روان پریشی یکسان هستند.
آیا آزمایشی برای تشخیص روان پریشی وجود دارد؟
اگرچه ممکن است تست‌های روان پریشی فراوانی در اینترنت وجود داشته باشد، امّا آزمایشی که در روانشناسی مورد استفاده قرار می‌گیرد " چک لیست روان پریشی - تجدیدنظر شده " (PCL-R) است.
این تست یک فهرست ۲۰ ماده‌ای است که معمولا برای ارزیابی این که آیا یک فرد، ویژگی‌ها و رفتار‌های خاصی را نشان می‌دهد که می‌تواند حاکی از روان پریشی باشد یا خیر؟ همچنین این تست همراه با یک مصاحبه نیمه ساختار یافته و بررسی سوابق موجود، مانند گزارش‌های پلیس یا اطلاعات پزشکی درنظر گرفته شده است.
یک متخصص بهداشت روان به این تست نمره می‌دهد و این امتیاز‌ها معمولا برای پیش بینی احتمال ارتکاب مجدد جرم توسط مجرمان یا توانایی بازپروری آن‌ها استفاده می‌شود و بسیاری از مطالعات, صفات روانی را به خشونت پیوند داده اند و سسیستم‌های دادگاه ممکن است تمایلات روان پریشانه جنایتکاران را به عنوان روشی برای پیش بینی احتمال ارتکاب اقدامات خشونت آمیز بیشتر ارزیابی کنند.
بیشتر بخوانید:
بهترین خود باشید؛ ۷ کلید برای داشتن شخصیت مثبت
تست PCL-R اغلب به عنوان مدرکی از سوی ایالت ارائه می‌شود که این موضوع مبنی بر در معرض بودن یک متهم و خطر بالای تکرار جرم اوست که گاهی اوقات، نتایج آزمون نیز به عنوان راهی برای آزمایش و اثبات این که به دلیل وجود نداشتن صفات روان پریشی در بزهکار، خطر کمتری برای جرم دارد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این تست همچنین گاهی می‌تواند در تعیین آزادی مشروط مورد استفاده قرار گیرد و بیشتر اوقات توسط دولت به عنوان روشی معرفی می‌شود که نشان می‌دهد احتمالا مجرم پس از آزادی مرتکب اقدام‌های خشونت آمیز دیگری نخواهد شد.
ارزیابی روان پریشی در مرحله مجازات و موارد مجازات اعدام نیز ارائه شده است و در بیشتر موارد، از تست PCL-R برای استدلال این که یک متهم احتمالا در زندان مرتکب خشونت شده یا خیر؟ و عامل مجاز دانستن اعدام استفاده شده است.
همچنین تست PCL-R در برخی از تعیین تعهدات مدنی، انتقال نوجوانان به دادگاه‌های بزرگسالان، خاتمه دادن به حقوق والدین، ارتکاب مجازات‌ها و صلاحیت رسیدگی به دادرسی معرفی شده است.
با این حال، مواردی وجود داشته که معرفی PCL-R ممنوع بوده است. زیرا برخی از تحقیقات نشان می‌دهد ممکن است روان پریشی به اندازه‌ای که برخی از طرفداران استدلال می‌کنند، پیش بینی کننده خشونت نهادی نباشد.
یک آزمون جایگزین، پرسشنامه شخصیت روانی (PPI) است که در سال ۱۹۹۶ معرفی شد که این آزمون برای ارزیابی صفات روانی در جمعیت‌های غیر کیفری استفاده می‌شود و این آزمون ممکن است هنوز برای افراد زندانی استفاده شود, امّا بیشتر در سایر جمعیت‌ها مانند دانشجویان دانشگاه اعمال می‌شود.
انتهای پیام/