سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

حمل و نقل معلولان با وعده و وعید سامان‌ نمی‌یابد

قائم مقام انجمن نابینایان ایران گفت: نزدیک به هشت سال است از افتتاح سامانه حمل و نقل معلولان می‌گذرد، ولی خدمات آن کمتر شده است.

به گزارش  گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، سامانه حمل و نقل ویژه معلولان در شهر تهران در اسفند ۱۳۹۱، با ۶۰ دستگاه ون و ۲۵ دستگاه اتوبوس افتتاح شد. از همان ابتدای کار، مدیران شهری تمرکز بر خدمات این ماشین‌ها را بر معلولان جسمی قرار دادند و تنها تعداد کمی از نابینایان توانستند عضو این سامانه شوند.

منصور شادکام، قائم مقام انجمن نابینایان ایران درباره وضعیت سامانه حمل و نقل برای معلولان در شهر تهران گفت: سیستم حمل و نقل عمومی در تهران و شهر‌های بزرگ مشکلات زیادی دارد. این سیستم برای افراد سالم هم راضی کننده نیست چه برسد به معلولان که با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کنند.

وی بیان کرد: در کلانشهر‌ها که تراکم جمعیت زیاد است، سیستم اتوبوسرانی و مترو ساعت‌های شلوغی دارد و بحث مناسب‌سازی و استانداردسازی نیز با شرایط افراد دارای معلولیت و سالمندان مطرح است.

شادکام با تأکید بر اینکه سیستم‌های حمل و نقل بیشتر کلانشهر‌ها اصلا پذیرای رفت‌وآمد این افراد نیست، گفت: دلیل اول این است که ایستگاه‌ها مناسب‌سازی نشده و در بسیاری از ایستگاه ها، آسانسور به ویژه برای معلولان جسمی در نظر گرفته نشده‌است.

وی با اشاره به اینکه در همه دنیا تبلیغاتی را در نظر می‌گیرند تا سالمندان و معلولان وقتی وارد سیستم حمل‌و نقل می‌شوند کسی در جایی که آن‌ها باید مستقر شوند نباشد، گفت: متأسفانه در ایران شرکت‌های واحد اتوبوسرانی، قطار‌های ریلی و حمل و نقل شهری در ارتباط با رعایت حقوق افراد دارای معلولیت کاری انجام نمی‌دهند و باید تجدیدنظر صورت گیرد. البته این مسئله نیازمند کار‌های فرهنگی نیز هست که باید بدان توجه شود.

قائم مقام انجمن نابینایان ایران ادامه داد: حال که دریافتیم سیستم‌های حمل و نقل عمومی به ویژه با توجه به عدم دسترس پذیری مبلمان شهری برای معلولان و نابینایان مناسب سازی نشده است، نیاز به توسعه سامانه حمل و نقل معلولان بیشتر حس می‌شود. خوشبختانه در اسفندماه سال ۹۱ و با پیگیری‌های دکتر قالیباف شهردار وقت پایتخت، نزدیک ۶۰ ون برای حمل و نقل معلولان اختصاص یافت، اما هم اکنون با گذشت نزدیک به هشت سال از این امر، بسیاری از این خودرو‌ها فرسوده شده و عملاً از رده خارج شده اند. 

شادکام با انتقاد شدید از شهردار فعلی تهران و اعضای شورای شهر تصریح کرد: شهرداری مالیات و عوارض را از تمامی شهروندان از جمله معلولان دریافت می‌کند، اما مشخص نیست؛ سرانه ارائه خدمت به معلولان در کجا هزینه می‌شود؟ چرا بعد از گذشت ۸ سال هنوز حتی یک دستگاه به سامانه حمل و نقل معلولان اضافه نشده است. مسئولان تا کی می‌خواهند فقط وعده و وعید دهند. مشکلات تردد معلولان و نابینایان آنقدر جدی است که با وعده و وعید سامان نمی‌یابد.

قائم مقام انجمن نابینایان ایران بیان کرد: هر سال سیستم‌های حمل و نقل ۱۵ تا ۲۰ درصد ارتقاء پیدا می‌کند و ناوگان آن‌ها اضافه می‌شود، اما در طول ۸ سال گذشته سامانه ویژه حمل و نقل معلولان و جانبازان در شهر تهران هیچ پیشرفتی نداشته است و این مایه تأسف است در شهر تهران به نیاز افرادی که نیازمند جا به جایی خاص هستند، توجه نمی‌شود.

مهندس شادکام گفت: تنها دو درصد معلولان در تهران به خدمات حمل و نقل دسترسی دارند، در حالی که نزدیک به ده‌ها هزار معلول نیازمند به دریافت خدمات هستند. بدیهی است سامانه‌ای که بیشتر خودرو‌های آن نیازمند تعمیر است، نمی‌تواند پاسخگوی نیاز معلولان باشد.

وی ضمن انتقاد شدید از نحوه ثبت نام معلولان در این سامانه گفت: هیچ قانون و ضابطه مشخصی برای ثبت نام کسانی که باید از خدمات این سامانه استفاده کنند وجود ندارد. بار‌ها دیده ایم کسانی که هیچ نیازی به این سامانه ندارند در سال‌های ابتدایی عضو شده اند و سال هاست که دارند از خدمات این سامانه استفاده می‌کنند، اما در عین حال تعداد بسیار زیادی به ما مراجعه می‌کنند که شرایط تردد سخت تری دارند، اما چندین سال است که پشت نوبت مانده اند.

شادکام تصریح کرد: برای حمل و نقل با همین ماشین‌های محدود باید اولویت بندی صورت گیرد. ابتدا کسانی که مثلاً نیاز‌های درمانی و مراجعه به بیمارستان دارند یا کسانی که باید به محل کار خود بروند در اولویت قرار گیرند و چنانچه در آن روز خودرو‌های دیگری در اختیار بود به سایر موارد تردد اختصاص یابد.

شادکام با خطاب قرار دادن خود اعضای جامعه هدف گفت: متأسفانه بار‌ها دیده ایم کسانی که عضو سامانه هستند، برای کار‌های غیر ضروری از سامانه حمل و نقل معلولان استفاده می‌کنند و این یک ظلم در حق کسانی است که به علت محدودیت ماشین ها، امکان ارائه خدمات به آن‌ها وجود ندارد.

شادکام ضمن انتقاد شدید از اعضای شورای شهر تهران گفت: این آقایان که ادعای اصلاح طلبی دارند، کوچکترین قدمی در راه اصلاح وضعیت تردد اقشاری که مشکلات جدی در زمینه حمل و نقل دارند برنداشته اند. حتی امسال قول افزایش ۵ دستگاه ون را دادند و بودجه ۵ میلیارد تومانی هم برای آن مصوب کردند. اما در حال حاضر که به روز‌های پایانی سال نزدیک می‌شویم، هنوز خودرویی به ناوگان حمل و نقل معلولان اضافه نشده است. در حالی که اگر در این ۸ سال سالی ۵ یا ۱۰ دستگاه به سامانه معلولان افزوده می‌شد، در حال حاضر شرایط بسیار بهتری داشتیم.

وی با انتقاد از عدم دسترسی به اعضای شورای شهر گفت: بار‌ها درخواست ملاقات داده ایم تا در خصوص مسائل و مشکلات معلولان با اعضای شورای شهر تبادل نظر کنیم، اما هنوز امکان برگزاری این جلسه مشترک صورت نگرفته است. حتی چندین بار اعضای شورای شهر را به مراسم ویژه نابینایان از جمله روز جهانی نابینایان دعوت کردیم که حضور پیدا نکرده اند. البته در میان اعضای شورای شهر، خانم نژاد بهرام تلاش‌های زیادی برای معلولان انجام داده اند و نگاه مثبتی دارند، اما یک دست صدا ندارد و همه‌ی اعضای شورا باید همراهی کنند.

 شادکام با انتقاد نسبت به دو تن دیگر از مدیران شهری تهران گفت: ماه‌ها است که از آقای مناف هاشمی معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران و آقای محمود ترفع رئیس سازمان اتوبوسرانی درخواست ملاقات کردیم، اما هنوز روی نامه‌ی ما دستور هم نداده اند. این حق انجمن‌های نابینایی است که بتوانند با مدیران شهری در خصوص وضعیت معلولان جلسه مشترک داشته باشند، درد و دل کنند و آن‌ها را نسبت به مشکلات معلولان آگاه کنند.

قائم مقام انجمن نابینایان ایران خطاب به پیروز حناچی شهردار تهران نیز گفت: شهردار تهران در بحث خدمات حمایتی از انجمن‌ها عملکرد خوبی داشته و جای تشکر دارد. همچنین در بحث مناسبسازی پروژه‌های شهری به نسبت سال‌های قبل ایشان عملکرد بهتری داشته است. اما نباید چشممان را بر روی کاستی‌های موجود ببندیم.

وی افزود: شهردار تهران در یک اقدام خیرخواهانه قصد داشت با انتخاب مشاوران معلول در ۴ معاونت اصلی شهرداری از خود اعضای جامعه هدف در خصوص دسترس پذیری مبلمان شهری استفاده کند. اما متأسفانه روند انتخاب نفرات و کسانی که به عنوان مشاور انتخاب شدند، به هیچ عنوان اصولی و منطبق بر شایسته سالاری نبود. دسترس پذیری مبلمان شهری نیاز به ایده‌های نو، افراد خلاق، افراد متخصص و خبره جامعه نابینایان دارد. نمی‌توان صرفاً از کسانی که بیشتر داد و بیداد می‌کنند به عنوان مشاور استفاده کرد با این تفکر که اگر این افراد در اختیار خودمان باشند، شاید بتوانیم آن‌ها را کنترل کنیم. اگر هم پروژه‌ای در بحث مناسبسازی مشکلی داشت، مسؤولیت آن را بر عهده خود معلولان می‌گذاریم و می‌گوییم خود آن‌ها تأیید کرده اند.

شادکام ادامه داد: در این ارتباط باید به آقای شهردار بگویم آقای حناچی، با مصلحت اندیشی نمی‌توان امور معلولان را سامان داد. معاونت‌های شما از مشاوران خبره معلولان بهره‌ای نبرده اند و انتخاب افراد نالایق، نمی‌تواند امور معلولان را سامان دهد. این روند اگر اصلاح نشود، نیت اولیه شما که همانا خیرخواهی برای اصلاح امور مبلمان شهری معلولان بود نیز ره به جایی نخواهد برد.

مهندس شادکام در پایان ابراز امیدواری کرد در سال‌های آینده با افزایش خودرو‌های مناسبسازی شده برای معلولان شاهد افزایش خدمات سامانه حمل و نقل معلولان باشیم تا این قشر در تردد درون شهری، با آسیب‌های کمتری مواجه شود.

انتهای پیام/

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.