با شروع انقلاب اسلامی ایران، به دلیل نبود یک رسانه مردمی برای انتقال پیام‌ها و آرمان‌ها، مبارزین برای مقابله با رژیم پهلوی به صورت دیوار نویسی و نقاشی یا شابلون زدن چهره‌های انقلاب برای انتقال مفاهیم و پیام‌های ایدئولوژیک استفاده میکردند و به این ترتیب در انتخاب رسانه دست به ابتکار زدند. در آن زمان دیوار‌ها حکم اینترنت و شبکه‌های اطلاع رسانی را برای مردم داشتند این نوع رسانه که توسط مردم انتخاب شده بود محتوای پیام‌ها و شعارهایش نیز توسط خود مردم انتخاب می‌شد؛ وحتی بعد از انقلاب نیز این دیوارنویسی ها ادامه داشت. بدون شک شهر قم، خاستگاه انقلاب اسلامی سال ۵۷ بود که با گذشت چهل و دو سال از انقلاب شکوه‌مند اسلامی، هنوز دیوار نوشته‌هایی از آن زمان، هر چند رنگ و رو رفته، بر در و دیوار‌های محله‌های قدیمی شهر قم خودنمایی می‌کند.
