به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَأَوْحَیْنَا إِلَىٰ أُمِّ مُوسَىٰ أَنْ أَرْضِعِیهِ ۖ فَإِذَا خِفْتِ عَلَیْهِ فَأَلْقِیهِ فِی الْیَمِّ وَلَا تَخَافِی وَلَا تَحْزَنِی ۖ إِنَّا رَادُّوهُ إِلَیْکِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِینَ
و به مادر موسی وحی کردیم که طفلک را شیر ده و، چون (از آسیب فرعونیان) بر او ترسان شوی به دریایش افکن و دیگر هرگز مترس و محزون مباش که ما او را به تو باز آوریم و هم از پیغمبران مرسلش گردانیم.
فایل صوتی تلاوت آیه ۷ سوره قصص
هنگامی که مادر موسی (ع) به او حامله شد، حامله بودنش مشخّص نبود تا اینکه وضع حمل کرد و فرعون زنان قبطی را مأمور زنان بنی اسرائیل کرده بود تا مراقب آن‌ها باشند. چون زمانی که شنیده بود بنی اسرائیلی‌ها می‌گویند: مردی بین ما متولّد می‌شود که به او موسی‌بن‌عمران می‌گویند و نابودی فرعون و یارانش به دست او اتفاق می‌افتد.
آنگاه فرعون گفت: فرزندان پسرتان را می‌کشم تا آنچه که می‌خواهید به وجود نیاید و زنان را از مردان جدا کرد و زنان را در زندان‌ها حبس کرد. هنگامی که مادر موسی (ع) او را به دنیا آورد به او نگاه کرد و ناراحت و غمگین شد و گریه کرد و گفت: «همین ساعت کشته می‌شود».
بیشتر بخوانید
خداوند دل زن مأمور موسی (ع) را به رحم آورد و به مادر موسی گفت: «چرا رنگت زرد شده است»؟ گفت: «می‌ترسم که بچه‌ام کشته شود». گفت: «نترس، هیچکس موسی را نمی‌بیند مگر اینکه او را دوست داشته باشد»؛ که خداوند فرمود: و مهری از خودم بر تو افکندم (طه/۳۹).
پس آن زن قبطیِ مأمور موسی (ع) را دوست داشت و خداوند صندوقچه را بر مادر موسی (ع) نازل کرد و به او ندا داده شد که او را در صندوقچه بگذار و او را به دریا بینداز و نترس و ناراحت نشو، ما او را به سوی تو برمی گردانیم و او را از پیامبران خود قرار می‌دهیم پس او را در صندوقچه گذاشت و سرش را بست و آن را به دریا انداخت.
در این آیه نسبت به مادر حضرت موسی، دو امر، دو نهی و دو بشارت آمده است:دو امر: «أَرْضِعِیهِ - أَلْقاهُ»، دو نهی: «لا تَخافِی - لا تَحْزَنِی»، دو بشارت: «رَادُّوهُ - جاعِلُوهُ»
۱- در اضطراب‌ها و بن بست ها، خداوند بهترین هادی و حامی مؤمنان است. «أَوْحَیْنا»
۲- زن نیز می‌تواند مورد الهام الهی قرار گیرد. «أَوْحَیْنا إِلی أُمِّ مُوسی»
۳- نزول امداد‌های غیبی با بهره گیری از امکانات مادّی منافاتی ندارد. شیردادن و در صندوق گذاردن، منافاتی با توکّل ندارد. «أَرْضِعِیهِ»
۴- در هیچ شرایطی نباید شیر مادر را از فرزند دریغ داشت. «أَرْضِعِیهِ»
۵-در دستور‌های الهی اسراری نهفته است که شاید در نظر ابتدایی، معقول نیاید. «فَأَلْقِیهِ فِی الْیَمِّ»
۶- در راه اجرای فرامین الهی، نه از چیزی بترسیم و نه نسبت به مسئله‌ای نگران باشیم. «لا تَخافِی وَ لا تَحْزَنِی» (مادر موسی دو نگرانی داشت:یکی ترس از کشته شدن فرزند و دیگری غم فراق او، که خداوند هر دو را همان گونه که در آیات بعد خواهیم خواند به نحو احسن جبران فرمود.)
۷- آنچه در راه خداوند داده شود، به بهترین وجه باز می‌گردد. «أَلْقاهُ - رَادُّوهُ، جاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِینَ» (مادر موسی به فرمان خداوند فرزندش را رها کرد، خداوند هم او را برگرداند و هم به مقام نبوّت رساند.)
۸-خداوند، اخباری از غیب را در اختیار افرادی که بخواهد قرار می‌دهد. «جاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِینَ»
انتهای پیام/