حسین کنعانی مقدم تحلیلگر مسائل سیاسی و دبیرکل حزب سبز در گفتوگو با خبرنگار احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به شهادت آیت الله مفتح، گفت: آیت الله مفتح یکی از انقلابی‌هایی بود که دارای تفکر، اندیشه و خط و مشی بود که موضوع وحدت حوزه و دانشگاه را همراه با شهید مطهری و دیگر یارانش دنبال می‌کرد.
او ادامه داد: همه اقشار مبارز آن زمان و روشنفکران، شهید مفتح را به عنوان یک فرد ایدئولوژیک می‌شناختند، نه صرفا یک فرد مبارز، همین خصوصیت او باعث شد که هم در حوزه و هم در دانشگاه مورد توجه قرار بگیرد و قاطعیت و همکاری ایشان با شهید محمدعلی رجایی نشان از اوج فهم ایشان داشت؛ علاوه بر این من در مقاطع مختلفی با وی دیدار داشتم، به خصوص در جلساتی که خدمت امام خمینی (ره) می‌رسیدم کاملا شاهد این بودم که وی در تمام مسائل نظام اشراف بسیار خوب و عالمانه‌ای داشت.
کنعانی مقدم افزود: یکی از ویژگی‌های این شهید بزرگوار این بود که بر اساس احساسات صحبت نمی‌کرد، بلکه بر اساس تعقل و اندیشه صحبت می‌کرد و امام خمینی (ره) را به عنوان یک امام قبول داشت نه صرفا به عنوان رهبر انقلاب.
تحلیلگر مسائل سیاسی درباره وحدت حوزه و دانشگاه و اهمیت این موضوع گفت: من در سال‌های ۵۶ و ۵۷ که مسائل دانشگاه و نهضت دانشجویی داغ بود شاهد بودم خطری که همیشه دانشگاه را تهدید می‌کرد این بود که گروه‌های چپ و برخی از گروه‌های منافق مثل فرقان که وابسته به بیگانگان بودند اسلام ستیزی را ترویج می‌کردند و تنها مانعی که بر سر راهشان بود حضور عالمانی مانند شهید بهشتی، شهید مطهری و شهید مفتح در دانشگاه‌ها بود.
او تشریح کرد: این گروه‌ها به دنبال این بودند که جو دانشگاه همانطور که غربی‌ها می‌خواهند باقی بماند، در حالی که امام خمینی (ره) بار‌ها تاکید کرده بودند که اگر کشور قرار است درست شود، باید از دانشگاه‌ها شروع کرد و همیشه بر روی وحدت حوزه و دانشگاه هم تاکید داشتند، آیت الله مفتح معتقد بود که علم بدون داشتن ایدئولوژی و عقیده درست به بیراهه خواهد رفت و حتی ممکن است فاجعه آمیز باشد؛ به همین دلیل ایشان پُلی بین دانشگاه و حوزه زد و حضورش به عنوان یک استاد و تدریس در زمینه‌های مختلف، این توطئه را با شکست مواجه کرد و ما شاهد پیوند معنوی حوزه و دانشگاه با هم بودیم.
کنعانی مقدم در این باره که این وحدت تا چه میزان ادامه دار شده است؟ افزود: برخی‌ها گمان می‌کنند وحدت حوزه و دانشگاه یعنی این که دانشگاهی باید همانگونه فکر کند که یک فرد حوزوی فکر می کند و یا حوزه‌ها باید همانگونه اداره شوند که دانشگاه‌ها اداره میشوند و این دو به طور کامل شبیه به یکدیگر شوند، در حالی که بحث این است که اگر همگرایی به عنوان یک عنصر بسیار مهم در ائتلای کشور شکل بگیرد و هدف مشترک داشته و در یک مسیر همراه و همکار هم باشند نتیجه‌بخش است.
تحلیلگر مسائل سیاسی ادامه کرد: معتقدم که وحدت حوزه و دانشگاه تا حدود بسیار زیادی شکل گرفته، اما اینکه ساختار‌ها تا چه حد مورد تایید امام خمینی (ره) بوده و انقلاب فرهنگی چقدر توانسته به اهداف خود برسد، معتقدم که هنوز جای پیشرفت دارد که ما به نقطه هدف برسیم؛ همیشه دشمنان در تلاش بودند که خط مشی حکومت مردمی برداشته شود و فکر می‌کردند با شهادت این عزیزان می‌توانند به هدف خود برسند، در حالی که هرگز این موضوع رخ نداد.
انتهای پیام/