به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، منظومه HD 106906 یک منظومه ستاره‌ای دوگانه است که در صورت فلکی چلیپا واقع شده و ۳۳۶ سال نوری با زمین فاصله دارد. عمر این منظومه ۱۵ میلیون سال است و یک سیاره عظیم در آن وجود دارد که سال ۲۰۱۳ توسط تلسکوپ‌ها در رصدخانه لاس‌کامپاناس دیده شد. فضانوردان چیزی در مورد مدار این سیاره نمی‌دانستند. مشاهده این سیاره نیازمند ابزاری بود که فقط ناسا و تلسکوپ فضایی هابل که متعلق به آژانس فضایی اروپا است آن را در اختیار داشتند. آن‌ها توانستند اندازه‌گیری کاملا صحیح و با دقت فوق‌العاده‌ای از حرکت HD 106906b طی ۱۴ سال گذشته انجام بدهند.
بیشتر بخوانید
یک تیم تحقیقاتی به رهبری Meiji Nguyen از دانشگاه برکلی کالیفرنیا، برآورد کرد که این سیاره هر ۱۵ هزار سال به دور جفت ستاره‌های میزبان در فاصله AU 730 می‌چرخد که باعث می‌شود قمر دور سیاره نهم نام‌گذاری شود. مدار این سیاره بسیار شیب‌دار و کشیده است و به سمت یک صفحه گرد و غبار که ستاره‌ها را احاطه کرده است، کشیده می‌شود.
مدیر این پروژه گفت: برای اینکه علت عجیب بودن آن را بهتر درک کنیم، می‌توانیم به منظومه شمسی خودمان نگاه کنیم و ببینیم که همه سیاره‌ها تقریبا در یک سطح قرار گرفته اند. عجیب می‌شد اگر سیاره مشتری از مداری که دیگر سیاره‌ها در آن می‌چرخند ۳۰ درجه شیب می‌گرفت. این موضوع منجر به ایجاد انواع سوال‌ها در مورد چگونگی منتهی شدن HD 106906b به چنین شیب خارج از مداری می‌شود. فرضیه غالبی که برای توضیح چگونگی قرار گرفتن HD 106906b در چنین مدار عجیبی مطرح شد این بود که این سیاره فاصله بسیار کمتری با ستاره‌های خود (حدود 3 AU) دارد. با این حال کشیده شدن در صفحه گازی منظومه موجب شد مدار سیاره با فشار به سمت درونی به طرف ستاره‌های میزبان خود تغییر مسیر دهد و متلاشی شود. سپس نیروی جاذبه جفت ستاره‌های چرخان آن را به مداری خارج از مرکز پرتاب می‌کند و باعث می‌شود تقریبا به خارج از منظومه و در محلی فاقد فضای میان ستاره‌ای قرار گیرد. در آخر یک ستاره از نزدیکی این منظومه عبور کرد و مدار این سیاره فرا خورشیدی را ثابت ساخت.
انتهای پیام/