چندماهی به همین منوال می‌گذشت. چهره هایشان کم کم برام آشنا میزد هر روز که یکیشان را نمی‌دیدم پیش خودم می‌گفتم خداکند یکی پیدا شده باشد و او را برای کاری برده باشد. بهار آمد و تابستان شد و آن‌ها هنوز بودند. حضورشان سر خیابان آنقدر برایم تکراری شده بود که مثل افراد عادی دیگر از کنارشان رد می‌شدم و حتی دیگر حرف هایشان هم توجهم را جلب نمی‌کرد. اما تابستان هم تمام شد و پاییز آمد. کم شدن تعدادشان را متوجه نمی‌شدم، اما بالاخره یک روزصبح که می‌خواستم سوار تاکسی شوم دیگر نبودند و این نبودشان بود که خیلی به چشمم آمد.
کل مسیر تاکسی به این فکر می‌کردم چرا امروز نبودند. واین سوالی بود که دائما در ذهنم می‌چرخید. پیش خودم گفتم «خداروشکر حتما برای همه شان کاری جور شده و رفتند سرکار و دیگر مجبور نیستند هر روز بیاید سر خیابان ما و انتظار بکشند.»، اما انگار اوضاع آن طور که من فکر می‌کردم نبود.
اغلب آن‌ها کارگران ساختمانی بودند و حالا که هوا سرد شده بود دیگر نمی‌توانستند بیاید و صبر کنند، چون عملا کاری برایشان دیگر نبود. فصل چرخیده بود و این کارگران فصلی باید فکر جدیدی برای خودشان می‌کردند. اما امسال مشکل دیگری هم داشتند به اسم کرونا.
باید قبول کنیم کار‌های ساختمانی به‌علت کرونا و شرایط آب و هوایی در رکود است و این قشر برای تامین معیشت خود با مشکلات بسیاری مواجه هستند. کارگران ساختمانی در زمان بیکاری مشمول دریافت مقرری نمی‌شوند، چراکه در این نوع بیمه، بیمه بیکاری تعریف نشده است، نکته‌ای که بسیار به چشم می‌آید این است که در این ایام نیز هیچ‌گونه بسته معیشتی و تسهیلات کرونایی به این قشر پرداخت نشد.
محدودیت‌های کرونایی با این افراد کاری کرد که حتی نتوانند در این ایام برای انجام کار‌های ساختمانی به استان‌های گرمسیری مهاجرت کنند.
کارگران روزمرد و فصلی معمولاً در همه شرایط کشور از نظر آسیب‌پذیری در صدر قرار می‌گیرند. با وجود اینکه وزارت کار معتقد است تا ۳۲.۵ درصد حقوق کارگران افزایش می‌یابد، اما کارگران روزمزد و فصلی به دلیل بیمه نشدن و نداشتن کارفرما حداکثر حقوق‌شان به یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان خواهد رسید. کارگران روزمزد و فصلی معمولاً جزو قشر‌هایی هستند که هم شناسایی‌شان بسیار سخت است و هم کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند.
بیشتربخوانید
محمد باقری عضو هیات مدیره کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی سراسر کشور درباره وضعیت کارگران ساختمانی در دوره کرونا اظهار کرد: وضعیت فعلی این کارگران به مراتب بدتر از قبل شده است. ما در گذشته دو نامه به بنیاد مستضعفان و ستاد اجرایی فرمان امام نوشتیم و گفتیم که وضعیت این کارگران وخیم است و به شکل کالایی یا نقدی باید با این کارگران مساعدت شود، اما هنوز هیچ تاثیری نکرده و هیچ کمکی صورت نگرفته است.
او با بیان اینکه دولت هم در این خصوص هیچ کمکی صورت نداده است، گفت: هم اکنون فقط در استان تهران ما بیش از ۱۵۰ هزار نفر را داریم که به عنوان کارگران ساختمانی مشغول به کار بوده‌اند و وضعیت شغلی و معیشتی آن‌ها اصلا مساعد نیست.
عضو هیات مدیره کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی سراسر کشور افزود: دو شکل عمده حمایت از این کارگران وام بلاعوض و توزیع کالا بین کارگران است، افزود: دولت نه تنها کمکی به کارگران ساختمانی، چه به شکل نقدی و چه به شکل کالایی نکرده است بلکه ما شاهد هستیم همین این کارگران مشمول بیمه بیکاری یا غرامت ایام بیماری هم نمی‌شوند؛ یعنی اگر یک کارگر بیمار شود و یکماه در خانه بیفتد، هیچ غرامتی به او تعلق نمی‌گیرد.
باقری بیان کرد: تقاضای ما اعطای حمایت از کارگران ساختمانی به دوشکل بسته کالایی و وام بلاعوض است.
او با بیان اینکه در کنار اینها، ما از سازمان تامین اجتماعی می‌خواهیم با توجه به شرایط کرونا و وضعیت نامناسب کارگران ساختمانی، تمدید دفترچه بیمه این کارگران را به سرعت و با سهولت انجام دهند تا از تجمع و مراجعه مکرر این کارگران به دفاتر انجمن صنفی و شعبات جلوگیری شود، گفت: این موضوع، سلامت کارگران و دیگران را نیز در دوره کرونا به خطر می‌اندازد.
آن‌طور که کارگران ساختمانی و نمایندگان آن‌ها می‌گویند در دوره کرونا و با وجود رکورد فراگیر و تورم فزاینده اقتصاد کشور، این کارگران بیش از همیشه تحت فشار قرار گرفته‌اند و هرچه سریعتر باید برای نجات کارگران از این اوضاع وخیم، نهاد‌های اجرایی و حاکمیتی کشور تدبیر و برنامه‌ی جامعی را در نظر بگیرند.
بیشتربخوانید
انتهای پیام/
کارگر یعنی فقط کار کن ، جون بکن ، اصلا در هیچ کار دخالت نکن ، اگر حقوق دادن بگیر ندادن هیچ حرفی نزن .
افغانی ها هم اخراج از کشور
یک کلام ختم کلام هیچ اعتمادی نداریم دیگه به نه مسئول و نه شخص دیگه ای فقط ایشالله خداکمکمون میکنه
بعنوان مثال :
نهایت سعی خود را میکنند که سر کارفرما کلاه بگذارند و بعبارتی از کار بدزدند !!!
یا اینکه چند نفر میخواهند کار یکنفر را انجام دهند !
همچنین بدلایل مختلف ، نرخ مشخصی برای کارشان قائل نیستند
و هیچکس هم نظارتی بر این امور ندارد !! و ....
در ضمن اینایی که سر چهارراه ها هستند هیچ کدوم بیمه نیستند.