سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛

وابستگی برای انسان شکست را در پی دارد

یک روانشناس گفت: وابستگی می‌تواند زمینه‌ساز شکست در افراد باشد، اما گونه‌ای از آن وجود دارد که می‌تواند موجب رشد انسان شود.

به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از مهم‌ترین علت‌های شکست افراد در زندگی وابستگی است.

افراد وابسته از نظر عاطفی نیازِ مداومی به محبت، توجه و تأیید دیگران دارند. آن‌ها به گونه‌ای غیر منطقی از تنهایی و رها شدن می‌ترسند و این ترس باعث می‌شود آن‌ها در روابط بین فردی خود افراد مطیع تری باشند. این افراد بر اساس الگویی از نیاز‌های عاطفی زندگی می‌کنند که خود قادر به برآوردن آن نیستند، بنابراین سعی می‌کنند با برقراری پیوند‌های نامناسب با هدف حفظ رابطه با دیگران، این نیاز‌ها را برآورده و توجیه کنند.

در این باره مالک میرهاشمی روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: ذات وابستگی منفی بوده، اما گونه‌ای از آن وجود دارد که می‌تواند از رفتار‌های شدید احساسی و غیر منطقی جلوگیری کند. وابستگی پدیده رفتاری و روان‌شناختی است که در همه افراد کم یا بیشتر وجود دارد منتهی در برخی شدت و نوع آن نیز متفاوت است.

وی افزود: اگر شدت و میزان وابستگی بیش از حد باشد معمولا از لحاظ ضعف شخصیت، ریشه در عدم یادگیری رفتار‌های مستقلانه در دوران کودکی دارد یا گاهی اوقات واکنش‌ها به برخی مسائل (گذشته، حال و آینده) است که در نتیجه موجب ایجاد اضطراب و افسردگی در فرد می‌شود.

این روانشناس ادامه داد: تشدید وابستگی موجب توسعه روابط انگلی و نامتقارن می‌شود یعنی فرد بدون حضور و کمک دیگران قادر به انجام بسیاری از کار‌ها نخواهد بود و در دوران بزرگ‌سالی نیز وابستگی‌های مالی، روانی و عاطفی به گونه‌های مختلف در آن شدت گرفته یعنی در انتخاب دوست، شغل، همسر حتی در تصمیم‌گیری دچار مشکل می‌شود.

میرهاشمی تصریح کرد: وابستگی متضاد استقلال طلبی است که والدین از دوران کودکی باید به این مسئله توجه داشته و با حساسیت زدایی منظم یعنی دور کردن فرزند از شخصی که به آن وابسته شده، این وابستگی را به استقلال تغییر شکل دهند.


بیشتر بخوانید


وی با اشاره به مبحثی در روانشناسی تحت عنوان دلبستگی، بیان کرد: دلبستگی معمولا دو طرفه و نمونه اولیه آن در زمان تولد کودک شکل می‌گیرد که روانشناسان توصیه می‌کنند، تماس پوست به پوست (کودک را سریعا در آغوش مادر قرار دادن)، انجام شود و این دلبستگی نوعی وابستگی است، اما به گونه دوطرفه یعنی مادر و کودک هر دو احساس آرامش و امنیت می‌کنند.

این روانشناس افزود: دلبستگی می‌تواند بعد‌ها تغییر شکل پیدا کرده و ارتباطات عمیق عاطفی را میان فرد با دیگران به وجود آورد، اما اگر این دلبستگی به درستی شکل نگیرد یعنی مادر در حین زایمان از دنیا رود و کودک آن تماس اولیه را پیدا نکند، سبب می‌شود فرد با تردید به دنیای اطراف خود بزرگ شده و مشکلات روانشناختی یا نابهنجاری را در بزرگ‌سالی تجربه کند.

میرهاشمی گفت: وابستگی انواع مختلف دارد و به وابستگی به پدر و مادر، زوجین به یک‌دیگر به گونه یک طرفه، مواد مخدر، فضای مجازی و... می‌توان اشاره کرد، اما در صورت شدت گرفتن آن می‌توان از طریق مشاوره، روان درمانی‌های کوتاه مدت و... افراد وابسته را به رفتار‌های مستقل هدایت کرد.


بیشتر بخوانید


انتهای پیام/

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.