روایتی از اراده یک کارآفرین دهه شصتی/ خوشحالم که نان بر سفره مردم می‌گذارم

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، امید و توکل در زندگی این جوان حرف نخست را می‌زند، گرمای تنور نانوایی‌اش از این جوان دهه شصتی مرد میدان‌های سخت ساخته است به طوری که با تلاش و کوشش توانسته نان سفره چندین خانواده را تأمین کند، حالا دعای چند خانواده بدرقه راهش است.

آقا رحمان هر روز ساعت ۴ صبح از خواب بیدار می‌شود و با توکل به خدا یا علی می‌گوید و کرکره مغازه را بالا می‌کشد.

روزی که با برکت نان آغاز می‌شود...

خورشید که در آسمان خودنمایی می‌کند مردم شهر یک به یک برای خرید نان سفره‌شان سراغ مغازه نانوایی آقا رحمان می‌روند.

کارگر‌ها نوبتی می‌آیند و آستین همت را بالا می‌زنند تا روزی نو را آغاز کنند و به برکت همین نانی که می‌پزند، نانی برای سفره خانواده‌هایشان ببرند. آرد را داخل خمیرزن می‌ریزد و آب را رویش می‌دهد و مایه خمیر را اضافه می‌کند و روزش را با برکت نان آغاز می‌کند.

عطر و کیفیت نان آقا رحمان را همه می‌شناسند دستپخت این جوان زبان‌زد همه مردم شهر است. آقای رحمان اعرابی اهل شهرکرد، متولد سال ۱۳۶۹ است و کار خود را از سال ۱۳۸۵ با کارگری در نانوایی یکی از اقوام آغاز کرده است و حالا بعد از چندین سال خود مغازه‌ای اجاره کرده و چندین نفر را مشغول به کار کرده است.

بهتر است بقیه داستان این جوان کارآفرین را از زبان خودش بشنویم.

ماجرای وام ۲۰ میلیونی کمیته امداد و آغاز کار آقا رحمان

کار خود را از کارگری در یک نانوایی آغاز کردم. آن روز‌ها خیلی برایم سخت می‌گذشت، با کوچک‌ترین تشری که صاحب‌کارم به من می‌زد از کار ناامید می‌شدم و همیشه دنبال کار جدید بودم.

بعد از متاهل شدنم مجدد به کار نانوایی روی آوردم و با گرفتن یک وام ۲۰ میلیون تومانی از کمیته امداد یک مغازه نانوایی به راه انداختم و مدتی بعد کار خود را توسعه دادم.

در حال حاضر ۴ نفر به صورت مستقیم و چند نفر هم غیرمستقیم مشغول کار هستند و از همین مغازه نانوایی برای خانواده‌هایشان نان حلال می‌برند.

من کار خود را بدون هیچ‌گونه حمایتی و فقط با توکل به خدا و تلاش خودم آغاز کردم در این مسیر بسیار زحمت کشدم و معتقدم اگر امید و برنامه‌ریزی در زندگی باشد موفقیت دست‌یافتنی می‌شود.

همین که توانسته‌ام برای خود و عده دیگری شغل ایجاد کنم و چراغ امید را در دل‌هایشان روشن کنم معتقدم به موفقیت رسیده‌ام.

برنامه‌های زیادی برای آینده دارم، اینکه بتوانم تسهیلات بگیرم و چند نانوایی دیگر در شهر به راه بیندازم و افراد بیشتری را مشغول کار کنم.

نانوایی کار سختی است ما هر روز از ساعت ۴ صبح تا ۱۰ شب سرکار هستیم و گرمای داخل نانوایی کلافه‌مان می‌کند و همین باعث می‌شود گاهی خلق‌مان تنگ شود. با تمام سختی‌هایی که در کار تحمل می‌کنیم، اما شغل نانوایی سختی کار ندارد.

برای گرفتن تسهیلات بار‌ها به بانک مراجعه کرده‌ام با بهره‌های بانکی بسیار بالا است چه قدر کار کنیم که بتوانیم قسط بدهیم. برای همین است که دخل و خرج‌مان با هم نمی‌خواند، چند ماه پیش یک دستگاه اتوماتیک خریدم به قیمت ۹۰ میلیون تومان، هزینه‌ها زیاد است.

ما در بهترین نقطه شهر مغازه نانوایی داریم و بیشترین مشتری برای خرید نان به ما مراجعه می‌کند، اما سهمیه آرد کم است به طوری که بیشتر اوقات مشتریان دست خالی برمی‌گردند و این یک مشکل دیگری است که با آن درگیر هستیم.

من به مسئولان قول می‌دهم...

من به مسئولان قول می‌دهم اگر حمایت بیشتری از کسب و کار من بکنند افراد بیشتری را می‌توانم مشغول کار بکنم.

همین که توانسته‌ام در شرایط کنونی عده‌ای را مشغول به کار کنم تا نان حلال به خانه ببرند برایم کافی است و همچنان امیدوارم که با پیگیری مشکلات حل شود. من هیچ وقت امیدم را به خدا از دست نخواهم داد و مطمئنم با نیت خیری که دارم خدا نیز تنهایم نخواهد گذشت.

گفتنی است، توجه به توسعه کسب و کار‌های کوچک در بیکارترین استان کشور می‌تواند زمینه اشتغال افراد بیشتری را فراهم کند.

حل مشکلات آقا رحمان خیلی هم سخت نیست. همان‌طور که خودش می‌گوید با یک تسهیلات ۱۰۰ میلیون تومانی و چند کیسه آرد بیشتر می‌تواند کارش را توسعه دهد.

امیدواریم با حل این مشکلات کوچک زمینه برای اشتغال افراد بیشتر فراهم شود.

منبع: فارس

انتهای پیام/ح