به گزارش خبرنگار حوزه حقوقی- قضایی گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان ،در قانون ایران مراجع قضایی مختلفی نامبرده شده‌اند که هر کدام از آن‌ها رسیدگی به موضوع حقوقی یا کیفری را برعهده دارند.
مراجع رسیدگی به شکایات مردم در قانون ایران به دو دسته مراجع قضایی و مراجع غیر قضایی تقسیم می‌شوند در صورتیکه دعاوی بین مردم نباشد و آن‌ها بخواهند از دولت شکایت کنند باید به مراجع غیر قضایی مراجعه کنند که این مراجع از قوه قضائیه خارج و زیر نظر قوه مجریه است و متصدیان آن ها هم قاضی نیستند.
اما مراجع قضایی آن دسته از مراجعی هستند که به شکایت میان افراد رسیدگی می‌کند و ماهیت آن‌ها با مراجع غیر قضایی کاملاً متفاوت است و هر کدام از این مراجع صلاحیت‌های مخصوص به خود را دارند.
در صورتی که مردم بخواهند از یکدیگر شکایت کنند باید به مراجع قضایی مراجعه کننده که کارمندان آن زیر نظر قوه قضائیه هستند و به طور خاص آن‌ها را دادگاه می‌نامند که در این دادگاه‌ها قانون آیین دادرسی کیفری و قانون آیین دادرسی مدنی حاکم است.
اما همین مراجع قضایی یا دادگاه‌ها هم در قانون به سه دسته مراجع قضایی کیفری، مراجع قضایی حقوقی و مراجع قضایی اداری تقسیم می‌شوند.
مراجع قضایی کیفری یا دادگاه‌های کیفری به جرم‌هایی می‌پردازند که در قانون مجازات اسلامی آمده است مانند جرائم سرقت، کلاهبرداری، توهین، ضرب و جرح و ... البته این موارد ابتدا در دادسرا رسیدگی و سپس وارد دادگاه‌های کیفری می‌شوند.
مراجع قضایی_ حقوقی هم به دعاوی مربوط به ارث، طلاق، حضانت، دعاوی مربوط به مالکیت، قرارداد‌های اجاره و بیع و... که در قانون مدنی آمده است می‌پردازند.
اما جز مراجع قضایی، حقوقی و کیفری نوع سومی از مراجع قضایی هم وجود دارد که تحت عنوان مراجع قضایی اداری شناخته می‌شوند این مراجع شورا‌های حل اختلاف هستند که به دعاوی با سقف مشخصی رسیدگی می‌کنند.
شورا‌های حل اختلاف در مواردی که دو طرف می‌توانند به صلح و سازش با یکدیگر برسند یا موضوع دعوا در یک سقف مشخصی باشد رسیدگی خواهند کرد؛ برای مثال دعوای میان اعضای یک ساختمان یا پرداخت خسارتی که مبلغ آن ۱۵ میلیون تومان باشد در صلاحیت شورای حل اختلاف است.
دانستن و توجه به این موضوع که هر یک از مراجع قضایی به چه موضوعی می‌پردازند و چه صلاحیت‌هایی دارند می‌تواند افراد را در احقاق حقشان و رسیدن به خواسته شان کمک کند.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/