به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم می‌پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لَا یَرْجِعُونَ
آن‌ها کر و گنگ و کورند و (از ضلالت خود) بر نمی‌گردند.
فایل صوتی تلاوت آیه ۱۸ سوره بقره
امام صادق (ع) لغزش زبان در آنچه که خدا نمی‌پسندد و از آن جلوگیری می‌فرماید، بنده را در نزد او مردود می‌کند و خشمش را برمی‌انگیزد و نیز کری، کوری و گنگی را از جانب خدا در روز قیامت نصیب این بندگان می‌کند و در نتیجه چنان می‌شوند که خدا فرموده است: کر و گنگ و کور هستند و از جهنّم باز نمی‌گردند.
قرآن در ستایش برخی پیامبران می‌فرماید:آنان دست وچشم دارند، «وَ اذْکُرْ عِبادَنا إِبْراهِیمَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ أُولِی الْأَیْدِی وَ الْأَبْصارِ»؛ شاید مقصود آن است که کسی که دست بت شکنی دارد دست دارد، کسی که چشم خدابین دارد چشم دارد، پس منافقان که چنین دست وچشمی ندارند، در واقع همچون ناقص الخلقه‌هایی هستند که خود مقدّمات نقص را فراهم کرده و وسائل شناخت را از دست داده اند؛ لذا در این سوره درباره‌ی منافقان تعابیری همچون «لایشعرون، ما یشعرون، لایعلمون، لایبصرون، صمّ، بکم، عمی، لا یرجعون» بکار رفته است.
نظر غیر از بصیرت است. در سوره اعراف می‌خوانیم: «تَراهُمْ یَنْظُرُونَ إِلَیْکَ وَ هُمْ لا یُبْصِرُونَ»؛ می‌بینی که به تو نگاه می‌کنند، در حالی که نمی‌بینند. یعنی چشم بصیرت ندارند که حقّ را ببینند.
بیشتر بخوانید
عدم بهره گیری صحیح از امکانات و وسائل شناخت، مساوی با سقوط و از دست دادن انسانیّت است. در سوره اعراف آیه‌ی ۱۷۹ می‌خوانیم: «لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لا یُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ» آنان دل دارند، ولی نمی‌فهمند، چشم دارند، ولی نمی‌بینند، گوش دارند، ولی حقّ را نمی‌شنوند، این گروه همچون چهارپایان بلکه از آن‌ها پست‌تر و گمراه ترند، ایشان غافل هستند.
جزای کسی که در دنیا خود را به کوری و کری و لالی می‌زند، کوری و کری و لالی آخرت است. «وَ نَحْشُرُهُمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ عَلی وُجُوهِهِمْ عُمْیاً وَ بُکْماً وَ صُمًّا»
۱-نفاق، انسان را از درک حقایق و معارف الهی باز می‌دارد. «صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ»
۲-کسی که از عطایای الهی در راه حقّ بهره نگیرد، همانند کسی است که فاقد آن نعمت هاست. «صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ»
۳-حقّ ندیدن منافقان دو دلیل دارد:یکی آنکه فضای بیرونی آنان تاریک است؛ «فِی ظُلُماتٍ» ودیگر آنکه خود چشم دل را از دست داده اند. «صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ»
۴-منافقان، لجاجت و تعصّب دارند. «فَهُمْ لا یَرْجِعُونَ»
انتهای پیام/