مهیار شمس کارشناس ارشد روانشناسی شخصیت در گفت‌وگو با خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، گفت:کودکان و نوجوانان به مدد رسانه‌های اجتماعی، روزانه با حجم بالای داده و اطلاعات سر و کار دارند و دچار توهم دانایی می‌شوند، بطوریکه فکر می‌کنند به اصطلاح عامیانه عقل کل هستند.
او افزود: آن‌ها تصور می‌کنند که نمی‌توانند با کسی گفت‌وگو کنند و همین امر منجر می‌شود که با غرور با دیگران برخورد کرده و ژست‌های دانایی و بزرگتر از سن خود به نمایش بگذارند، البته این مشکل زمانی آغاز می‌شود که فردی خود را عالِم و دانا می‌داند و باوری مبتنی بر همه چیزدانی به دست آورده و نمی‌تواند متوجه نقاط ضعف و محدودیت‌های خود شود.
شمس بیان داشت: والدین ناخواسته و بدون اطلاعات و آگاهی کافی، کودکی با شخصیت پوشالی پرورش می‌دهند و حس رقابت با همسن و سالان در درون کودک نهادینه خواهد شد، وقتی کودکی سوژه شده و تصاویر و ویدئو‌های او منجر به خندیدن دیگران می‌شود، ناخودآگاه به این شیوه عادت می‌کند و تمایل به انجام کار‌هایی دارد که توجه و نظر دیگران را جلب کرده و فکر می‌کند اعمال او همگی درست هستند.
کارشناس ارشد روانشناسی شخصیت تصریح کرد: رهاسازی کودکان و نوجوانان در فضای مجازی آثار اخلاقی و اجتماعی برای آن‌ها از جمله؛ بلوغ زودرس به دنبال دارد، چراکه آن‌ها بدون ابزار‌های دفاعی نظیر؛ سواد رسانه ای، قدرت تحلیل تفکر انتقادی، شناخت و آگاهی در فضای مجازی رها شده‌اند.
مدرس دانشگاه اظهار داشت: این افراد اسباب تامین نیاز‌های هیجانی بخشی از جامعه شده‌اند و برای رسیدن به اعتبار مجازی همه ارزش‌های خود را از دست می‌دهند، فارغ از اینکه شاخ‌های اینستاگرام نمی‌توانند به زندگی عادی بازگردند، اما به نظر می‌رسد دنبال‌کنندگانی که این ماجرا‌ها را پیگیری و رصد می‌کنند نیز کمتر از آن‌ها مقصر نیستند، چراکه دلیل اصلی شهرت شاخ‌های مجازی، کنجکاوی همین دنبال کنندگان است.
شمس ادامه داد: اگر نگاهی به زندگی شخصی افراد معروف در فضای مجازی کنیم، متوجه می‌شویم که بیشتر آن‌ها در زندگی خود هیچ دستاورد مثبتی برای معروف و مطرح شدن ندارند، اما به الگویی برای کودکان، نوجوانان و جوانانی تبدیل شده اند که آن‌ها را دنبال می‌کنند، البته ناگفته نماند که انسان‌ها دوست دارند مورد توجه و تحسین دیگران قرار گیرند و این موضوع در همه انسان‌ها جدا از سن، جنسیت، فرهنگ و نژاد آن‌ها مشترک است.
مربی مهارت‌های ارتباطی بیان کرد: این رفتار‌ها ناشی از نیاز به جلب توجه است، چون افرادی که شخصیت خودشیفته و عزت به نفس پایین‌تری دارند ممکن است برای جلب توجه، دست به هر اقدامی بزنند که هرکس ممکن است از سرِ کنجکاوی هم که شده به دنیای آن‌ها سرک بکشد. گاهی فرار از محرک‌های پرفشار روانی و تنش زای موجود در محیط و تنهایی، ممکن است دلیلی برای بروز چنین رفتار‌های باشد که احساسات منفی زیادی با خود به همراه می‌آورد که به تبع آن اعتماد به نفس فرد، کمتر و انزوای او بیشتر می‌شود، بطوریکه آدم‌های هیجان‌طلب نیز در فضای مجازی حرف‌هایی می‌زنند که در دنیای واقعی نمی‌توانند بیان کنند.
نویسنده کتاب معماری کلام و فن بیان کودک و نوجوان در ادامه گفت: خانواده‌هایی که تلاشی برای تربیت و فرهنگ سازی نمی‌کنند، در آینده وقتی نوجوان با مشکل مواجه می‌شود، انگشت اتهام سمت فرزند است و کسی انگشت اتهام را سمت خانواده‌ای نمی‌گیرد که خودش را مسئول تربیت نوجوان بداند.
مهیار شمس افزود: باید از سال‌های کودکی مراقب رفتار و گفتار خود که مهم‌ترین الگوی فرزند است باشیم، چراکه بچه‌ها هر آنچه را که در کودکی ضبط کردند در نوجوانی بروز می‌دهند و آن موقع دیگر برای اصلاح و تربیت دیر است. فارغ از اینکه خانواده با مدیریت درست و سواد رسانه‌ای می‌توانند منجر به رشد مهارت‌های فردی و اجتماعی فرزندان خود شود و در این بستر کودک می‌تواند تقویت روابط دوستانه خود را یاد بگیرد.
او با بیان اینکه کودکان و نوجوانان نیاز دارند تا خود را به طور سالم و صحیح نشان داده و ابراز وجود کنند، اظهار کرد: شبکه‌های اجتماعی به بچه‌ها کمک می‌کنند تا خود را بیان کرده و هنرهای خود را به اشتراک بگذارند و حتی در بسیاری از کار‌ها با یکدیگر شریک شوند، ضمن اینکه مهم‌ترین راهکار آموزش خانواده و فرزندان همراه یکدیگر است، ولی باید بگذاریم کودک، کودکی کند و متناسب با سن خود رشد کند.
انتهای پیام/گ