مهیار شمس کارشناس ارشد روانشناسی شخصیت در گفت‌وگو با خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، گفت: اصطلاح شاخ مجازی که امروزه آن را به وفور می‌شنویم و کودکان و نوجوانان به آن علاقه نشان می‌دهند، به کسی اطلاق می‌شود که با اتکا به فضای رسانهای و روایت مجازی از خود توانسته توجه هزاران نفر را جلب کند و مورد پسند دیگران قرار بگیرد.
او افزود: این پسندیده شدن‌ها و محبوب شدن‌ها به کودک و نوجوان اعتبار کاذب می‌دهند، اگرچه بخشی از رفتار‌های فرزند برای والدین جذابیت دارد و به همین دلیل ویدئویی از آن بخش رفتاری او در فضای مجازی منتشر می‌کنند و منتظر واکنش‌های البته کاذب از سوی دیگران هستند.
شمس در ادامه به "کودکان کار در فضای مجازی" اشاره کرد و اظهار داشت: برخی والدین به هر بهایی برای دیده شدن، کسب درآمد و رسیدن به شهرت از کودکان خود استفاده و او را تبدیل به کودک کار در فضای مجازی می‌کنند و به آن‌ها می‌آموزند که در شبکه‌های اجتماعی با نمایش بزرگنمایی و دروغ، می‌توان با تبلیغ به رقابت بپردازند و به درآمد‌های بالای شهرت رسید.
کارشناس ارشد روانشناسی شخصیت بیان کرد: زمانی که ویدئویی از شیرین زبانی فرزند در فضای مجازی منتشر می‌کنیم، می‌تواند خسارت روحی و روانی معنوی به او وارد کند، به این معنا که وقتی بزرگ شد و شخصیت مستقلی پیدا کرد، این فیلم می‌تواند ابزاری برای تخریب شخصیت او باشد و مسیر زندگی اش را تغییر دهد.
مربی مهارت‌های ارتباطی با بیان اینکه رسانه مجازی رویداد محور است و آینده نگر نیست، ادامه داد: علیرغم گذشت زمان و بزرگ شدن کودک، اما تصاویر و حرکات او مستند در اذهان مردم و حافظه فضای مجازی باقی می‌ماند، حتی این احتمال وجود دارد که فرزند از اشتراک گذاری تصاویر دوران کودکی و نوجوانی اش گلایه کند.
شمس گفت: پیش از سن بلوغ، عکس و فیلم‌هایی از بیان و رفتار کودکان که غالبا تقلیدی و غیرواقعی است در فضای مجازی به اشتراک می‌گذاریم و چون به فهم و درک درست نرسیده و معنای انجام برخی از کار‌ها را نمی‌دانند، مصداق سوء استفاده از حقوق کودک است و در واقع کودکی که حریم خصوصیش اینگونه نقض می‌شود، در آینده اگر بخواهد صاحب شغل شود یا تشکیل خانواده دهد، با مشکلاتی مواجه خواهد شد و در بزرگسالی ممکن است دچار تعارض شخصیتی شود.
مدرس دانشگاه و نویسنده کتاب معماری کلام و فن بیان کودک و نوجوان در ادامه افزود: هر چه فرزند بزرگتر می‌شود، این باور غلط را یاد می‌گیرد و به دیده شدن تمایل پیدا می‌کند، این کودکان اغلب اعتماد به نفس کاذبی دارند، چون بر این باورند که با به نمایش گذاشتن خود به هر شیوه و قیمت می‌توانند توجه دیگران را جلب کنند و هر چقدر بزرگتر می‌شوند یاد می‌گیرند احساس‌ها و تفکر دیگران مهم‌تر از خودشان است و البته این مشکل از والدین سرچشمه می‌گیرد.
مهیار شمس اظهار کرد: کودکان و نوجوانان اسیر بازیگردان‌ها در فضای مجازی که گا‌ها پدر و مادر یا یکی از اطرفیان و نزدیکان یا دوستان هستند شده اند، اما یادمان باشد این بچه‌ها سیاستمدار، بازیگر، خواننده و... نیستند، ولی با حفظ کردن چند نکته و مطلب بدون فهم استوری و بازگو کردن آن‌ها اقدام به جلب نظر و پسند دیگران می‌کنند.
انتهای پیام/گ