سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛

برخی هنرمندان تئاتر کارگر خانه‌ مردم شده‌اند

قطب‌الدین صادقی کارگردان تئاتر گفت: بازیگر تئاتری را می‌شناسم که این روز‌ها به دلیل بیکاری در این عرصه، برای کارگری به خانه مردم می‌رود!

به گزارش خبرنگار  حوزه تئاتر  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، تعطیلی‌ مکرر نمایش‌ها در پی شیوع ویروس کرونا، مشکلات زیادی را برای اهالی تئاتر به وجود آورده است. این تعطیلی‌ها از یک سو و گرانی و تورم از سوی دیگر امان اهالی تئاتر را بریده است. اگر درد دل بسیاری از خانواده های هنر مظلوم را بشنوید، برایتان این سوال پیش می‌آید که با این مشکلات اقتصادی آنان چگونه و از چه راهی پول در می‌آورند. غم نان برخی از آنان را مجبور کرده که کارگر خانه‌ مردم شوند تا به رزق و روزی حلال برسند. در این باره با دو تن از پیشکسوتان تئاتر گفتگو کردیم که در ادامه می خوانید:

دولت خودش را به کوچه علی چپ زده است

قطب الدین صادقی نویسنده، مترجم و کارگردان تئاتر درباره اوضاع این روزهای تئاتر کشورمان گفت: تئاتری وجود ندارد؛ تئاتر در این کشور مرده است و در حال حاضر در قبرستان است. تئاتر و سینما در کشور ما مرده اند و همه کار‌ها بی کیفیت شده اند و ملودرام‌های بی کیفیت با موضوع عاطفی و بی سر و ته را در نمایش خانگی می‌سازند. این بسیار فلاکت بار است و هیچ کس خود را صاحب این هنر‌ها نمی‌داند. دولت خود را به کوچه علی چپ زده و برایش اهمیتی ندارد هنرمندان از کجا درآمد دارند، پول اجاره خانه را از کجا تامین می‌کنند و هزینه زندگی زن و بچه را از کجا به دست می‌آورند.

وی افزود: من اسم نمی‌برم، ولی یک بازیگر تئاتر که دارای مدرک فوق لیسانس تئاتر است از من خواست برایش کار پیدا کنم و من به او گفتم که کاری نیست. او گفت که یک هفته است در خانه خانمی کارگری می‌کند!

در خصوص اینکه چرا سالن‌های تئاتر بسته هستند و وسایل حمل و نقل عمومی که کانون شیوع ویروس کرونا هستند از فعالیتشان کاسته نمی‌شود، گفت: دولت نمی‌تواند مترو و بعضی مراکز درآمدی مردم را تعطیل کند؛ چون اقتصادمان روزمره است و اگر مردم امروز کار نکنند فردا چیزی برای خوردن نخواهند داشت. من به اهالی تئاتر حق می‌دهم از تعطیلی‌ها گلایه داشته باشند، ولی بسته شدن تنها مربوط به مراکز هنری نبوده و حتی مراکز مذهبی مانند مسجد و زیارتگاه را هم بسته اند و این یعنی محل تجمع را بسته اند. در همه دنیا اینگونه است؛ در فرانسه و اسپانیا مقررات منع عبور و مرور وضع کرده اند که ارتباطات را قطع کنند.

دولت آلمان به هنرمندانش نفری ۵ هزار یورو داد

صادقی از اعمال نفوذ دولت روی فرهنگ و هنر گفت: دولت می تواند روی کنسرت‌ها، آموزشگاه‌ها و مراکز هنری اعمال نفوذ کند ولی روی سایر قشر‌ها و صنف‌ها  به دلیل تامین هزینه‌های زندگی قادر به اعمال نفوذ نیست. هنر و فرهنگ، هنوز به شکل ضرورت در کشور ما در نیامده و اولین خاکریزی است که فتح می‌شود و تاوانش را ما هنرمندان می‌دهیم؛ در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که فرهنگ به اندازه نان اهمیت ندارد.

وی افزود: روز اولی که آلمان به دلیل شیوع کرونا قرنطینه شد، دولتش به هر هنرمند 5 هزار یورو داد. در اینجا به مردم یک میلیون وام چهاردرصدی می دهند!

وی درباره لزوم سرمشق گرفتن از بزرگان در دوران سخت بیان کرد: زمانی که گالیله روی نظریه نجومی اش در فلورانس کار می‌کرد،  طاعون آنجا را فرا گرفته و در کوچه‌ها از کشته‌ پشته ساخته بود. گالیله در چنین شرایطی حتی یک ساعت خانه و کارش را رها نکرد. مثال دیگر، داستایوفسکی است که مغروض بود و از روسیه به سوئیس رفت و در غربت و بی پول بود. او مرتب به سنت پترزبورگ می‌رفت تا برایش پول بفرستند. بعد از ۱۵ روز که توانایی پرداخت پول صاحب هتل را نداشت، صرعش هم برگشته بود. هر یک از این موارد می‌تواند ما را تا یک ماه فلج کند اما درست داستایوفسکی در این شرایط شاهکار دیگری را نوشت. بنابراین ما باید در شرایط سخت کار کنیم؛ اگر نکنیم همین گونه می‌مانیم. در دربار سلطان محمود غزنوی هم چهارصد شاعر ریزه خوار سفره سلطان بودند و از او طلا و نقره می‌گرفتند. اما شاهنامه فردوسی به ۱۰۴ زبان زنده دنیا ترجمه شد. شکسپیر هم در دوره‌ای که لیرشاه را می‌نوشت همه در زندان شورش کرده بودند. پس همه بزرگان در سختی بوده و کار کرده اند و دلیل ماندگاریشان این بود که بزرگ‌تر از مشکلاتشان ظاهر شدند.

عروسک گردانی که ساختمان تمیز می‌کند!

محمد دشتگلی نویسنده و کارگردان تئاتر نیز درباره روی آوردن اهالی تئاتر به شغل‌های کاذب گفت: من یکی از عروسک گردانان تئاتر را می‌شناسم که با داشتن مدرک فوق لیسانس تئاتر، پس از تعطیلی اجرا‌های نمایشی، برای گذران زندگی کارگر خدماتی شده است. وقتی از دستمزدش پرسیدم به من گفت دستمزد چهار طبقه تمیز کردن راه پله‌های منزل مسکونی هفتاد هزار تومان است. این بسیار دردناک است که فوق لیسانس تئاتر کارگر منازل مسکونی شود.

انتهای پیام/

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
ناشناس
۱۸:۴۰ ۱۹ آبان ۱۳۹۹
این هنرمندا چکاری برای مردم کردن که توقع کمک دارند جز روی کار اوردن دولتی که الان خودشون هم دارند چوبشو میخورن
ناشناس
۱۸:۳۷ ۱۹ آبان ۱۳۹۹
کارگری هم کار شریفی هست، مگر بازیگران تاتر خونشان از کارگران رنگینتر هست، 5 هزار یورو المان معادل 5 میلیون ما هست
Qhashmari
۱۷:۵۷ ۱۹ آبان ۱۳۹۹
این توفیق اجباری برای اهالی تئاتر ودیگر هنرهاست که تولیدشان فقط سخن ویا طنز و داستان پردازی است وهیچ تولید ملموس دیگری ندارند بهتر ، شاید بروند ودر تولید واقعی نقشی ایفا کنند ونانشان حلال بشه
ناشناس
۱۷:۱۸ ۱۹ آبان ۱۳۹۹
الان اکثر مردم اینطوری شدن خون اونا که رنگینتر نیست
ناشناس
۱۶:۳۲ ۱۹ آبان ۱۳۹۹
تازه شدن عین ما
یه عمر نونشون تو روغن بوده یه روز هم مثل ما زندگی کنن
ناشناس
۲۲:۵۸ ۲۲ آبان ۱۳۹۹
اخوی: صحبت از مشکلات اهالی تئاتر مملکت مان است
این بیچاره ها از ابتدای پیدایش تئاتر در ایران هم اوضاع درامدی مناسب نداشتند چه برسه به این روزگار کرونائی که در واقع نابود شدند...
ناشناس
۱۵:۰۶ ۱۹ آبان ۱۳۹۹
کارکه عارنیست خیلی ازمشاغل این روزها خوابیده حالا صاحبان اونها اگه کارگری کنن کسی نمی فهمه.
ناشناس
۱۴:۱۸ ۱۹ آبان ۱۳۹۹
هنر و هنرمند کیلو چنده
ناشناس
۱۴:۱۱ ۱۹ آبان ۱۳۹۹
باز اون هنرمند تونسته کارگری کنه خیلی از کارگرا بیکار شدن خیلیا شغل و سرمایه شون به باد رفته
ناشناس
۱۳:۵۱ ۱۹ آبان ۱۳۹۹
چه اشکال دارد
کارگری هم بسیار شریف است
هیچکس نباید برای خود شانی قائل باشد ...
ناشناس
۱۲:۴۶ ۱۹ آبان ۱۳۹۹
طفلکیها بازیگران تئاتر چرا بیمه نیستند؟در بیکاری حقوق بیکاری دریافت کنند
ناشناس
۱۰:۴۰ ۲۰ آبان ۱۳۹۹
چون از دلشون نمیاد حق بیمه بدن
نا شناس
۱۲:۲۴ ۱۹ آبان ۱۳۹۹
واقعا باعث تأسف است