به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از نشریه انگلیسی اکسپرس، بیماری پارکینسون یکی از بیماری‌های تلخی است که امروزه به طور گسترده در میان انسان‌ها دیده می‌شود. این بیماری همان لرزش در وضعیت استراحت است که همه‌گیری آن بیشتر در سنین پیری است، اما در جوانان هم دیده می‌شود.
همه‌گیری پارکینسون در همه مناطق جهان یکسان است. به‌طور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح‌کننده ماده‌ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی است) و تجمع آلفا-سینوکلئین رخ می‌دهد. افزایش نسبت استیل کولین به دوپامین در غده‌های قاعده‌ای مغز موجب نشانه‌های لرزش، سفتی عضلات، و کندی حرکات می‌شود.
اگرچه علت بروز این بیماری کاملا مشخص نیست، اما مشخص شده که هردو فاکتور‌های ژنتیکی و محیطی در بروز آن نقش دارند. از این میان می‌توان به فاکتور‌هایی مانند افزایش سن، پیشینه خانوادگی ابتلا به بیماری پارکینسون، جهش‌های ژنتیکی، جنسیت، قرار گرفتن در معرض سموم دفع آفات، برخی دارو‌ها و پیشینه آسیب و جراحت مغز به عنوان عوامل بروز این بیماری اشاره کرد. پژوهش‌های پیشین نشان می‌دهند ۱۵ درصد بیماران دارای پیشینه خانوادگی ابتلا به این بیماری هستند. همچنین حدود ۵ تا ۱۰ درصد مبتلایان به پارکینسون دارای جهش ژنتیکی در یکی از جایگاه‌های ژنی دخیل در بروز این بیماری هستند.
نکته غم انگیز ماجرا این است که این بیماری به مرور زمان بدتر می‌شود. محققان می‌گویند تشخیص سریع بیماری در زمانی که به تازگی بدن فرد را درگیر کرده است می‌تواند به میزان زیادی روند درمان را موثرتر کند. یکی از علائم بسیار شایع ابتلا به پارکینسون را می‌توان در اختلالات مرتبط با خواب یافت.
بر این اساس، تحقیقات جدید دانشمندان انگلیسی نشان داده است کسانی که به اختلال رفتار حرکت سریع چشم در خواب مبتلا هستند در خطر ابتلا به پارکینسون قرار دارند. تحقیقات نشان می‌دهد فقدان دوپامین در مغز می‌تواند در آینده باعث زوال عقلی و جنون شود.
الکساندرو آریگو، یک پزشک متخصص در این باره می‌گوید: دلیل اصلی وقوع بیماری پارکینسون از بین رفتن نورون‌های تولید کننده دوپامین در مغز انسان است. این بخش از مغز وظیفه کنترل حرکات انسان را برعهده دارد. همین امر منجر به بروز علائم شایعی همانند لرزش و مشکلات حرکتی در اعضای بدن می‌شود. با این حال، عوارض غیرحرکتی نیز وجود دارد که بیماران پارکینسون به آن دچار می‌شوند. از آنجا که چشم پنجره بدن به جهان بیرون محسوب می‌شود، سیستم بینایی نیز نخستین بخشی است که از اختلالات ذهنی تاثیر می‌پذیرد.
اختلال رفتار حرکت سریع چشم در خواب یکی از نخستین علائمی است که در بیماران مبتلا به پارکینسون قابل مشاهده است. تحقیقات نشان داده است افراد مبتلا به پارکینسون دارای التهاب در بخشی از مغز هستند که مسئول تولید دوپامین است. همین امر می‌تواند منجر به بروز علائم بینایی شود.
بیشتر بخوانید
دانشمندان تاکید دارند سن یکی از اصلی‌ترین عوامل خطر در بروز بیماری پارکینسون است. اختلالات مربوط به خواب نیز به طور رایج در سن ۵۰ تا ۷۰ سالگی خود را نشان می‌دهند. مرکز سلامتی عمومی انگلستان توصیه می‌کند افراد در صورت مشاهده علائم مربوط به پارکینسون سریعاً به پزشک عمومی مراجعه کنند.
می‌توان با برخی اقدامات از پیشرفت بیماری پارکینسون جلوگیری کرد. متخصصان می‌گویند ورزش کردن یکی از موثرترین اقدامات برای به تاخیر انداختن روند پیشرفت بیماری است. ورزش کردن می‌تواند باعث ایجاد توازن میان حرکت، فعالیت‌های روزانه، و تاثیرات عصبی بیماری شود. در میان محققان درباره تاثیرات مثبت کوتاه مدت و بلند مدت ورزش کردن برای بیماران پارکینسون اتفاق نظر وجود دارد.
انتهای پیام/