انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی: ۰
باورم نمیشه جایی هنوز برق نداشته باشه
باورم نمیشه جایی هنوز برق نداشته باشه
به گزارش گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، در یکی دیگر از روز‌های زیبا آفتاب در حال غروب کردن بود و دستان داغ و سوزان خود را از پشت کوه‌ها به نشانه خداحافظی برای پایان یک روز دیگر تکان می‌داد و کم کم چادر سیاه شب در آسمان پهن می‌شد و ستاره‌ها در آسمان به دور ماه حلقه می‌زدند.
آسمان آبی با ابر‌های پنبه‌ای سفید که جای خود را به پرده سیاه شب می‌دهد، یکی پس از دیگری چراغ‌های رنگارنگ در خانه‌ها روشن می‌شود و نوری زیبا شهر و روستا‌ها را چراغانی می‌کند، گویی چلچراغی با بی نهایت چراغ را روشن کرده اند و به پایان شب که می‌رسد، همه برای آغاز فردایی دیگر خاموش می‌شوند.
صدای جیرجیرک ها، زوزه گرگ ها، پارس سگ ها، حرکت جانورانی همچون عقرب را به راحتی می‌شد شنید، فردی از دور با فانوسی می‌دوید تا خود را به خانه برساند و از گزند گرگ‌ها و حیوانات درنده در امان بماند.
خانه‌های زیادی در روستا به چشم می‌خورد، ولی نوری از آن‌ها در شب دیده نمی‌شد، صدای کولر‌های روشن در گرما هم به گوش نمی‌رسید، در تاریکی که بر روستا حاکم می‌شد، نور ماه تنها چراغی بود که شب‌های سیاه آن را روشن می‌کرد، صدای فریاد مردی بلند شد، اهالی به بیرون آمدند تا بدانند چه اتفاقی افتاده، ولی گویی شنیدن فریاد‌ها برای ساکنان عادی شده بود.
در دل شب، گرگ‌های گرسنه طعمه‌ای خوشمزه را جست و جو می‌کردند، چه موقعیتی بهتر از این روستای تاریک و بی نور و چراغ و چی کسی بهتر از مردی که صبح را به امید کسب رزق حلال به شهر رفته بود و حالا با پا‌های بی رمق و تن خسته در حال بازگشت به خانه بود.
از آن دور دست‌ها نور چراغی به چشم می‌خورد که با تلاش موتوربرق روشن شده بود، اما مابقی خانه‌ها خالی از سکنه بودند و غبار تنهایی بر در و دیوار آن‌ها نشسته بود، بابا رجب ساکن همان روستای سوت و کور است و درحالی که دست راستش زیر چانه اش قرار داشت و با دست چپ دانه‌های رنگی تسبیح را بر روی دانه دیگری می‌انداخت، آسمان ستاره باران را نظاره می‌کرد و زیر لب چیزی می‌خواند.
با او هم صحبت شدم ، با صدایی گیرا لب به سخن باز کرد و گفت: در این روستا متولد شده ام و روز‌های تلخ و شیرین زیادی را به چشم دیده ام، کودکی ام در کوچه‌های خاکی آن سپری شده و با کشاورزی و دامپروری روزگارها را گذراندیم به امید روزی که به روستا برق رسانی شود، اما با گذشت این همه سال انگار نه انگار که ما اینجا زندگی می کنیم، با این همه سرمایه‌های عظیم و وجود نفت در شهرستان مسجدسلیمان هیچ سهمی از رفاه و آسایش نبرده ایم.
با وجود صدای موتوربرق به سختی می‌شد صدایش را شنید، اما از روز‌هایی که صدای هیاهوی بچه‌ها در کوچه پس کوچه‌های روستا به گوش می‌رسید، تعریف می‌کرد، می‌گفت روز‌هایی که همسایه‌ها دور هم جمع می‌شدیم و دختربچه‌ای با مو‌های طلایی و لباس چین دار و نقش‌های گل و پروانه، کلوچه‌های محلی که به دست زنان روستایی در تنور‌های گِلی پخته شده و داغی آن بر انگشتان حس می‌شد را در سینی استیل که لبه هایش به چین‌های زیبا و طرح سیمرغ تزیین شده بود همراه با چای خوشرنگ قندپهلو در استکان‌های کمرباریک می‌آورد. اما حالا خبری از آن هیاهو‌ها و صمیمیت‌ها نیست، چون همه بخاطر نبود برق از روستا مهاجرت کرده اند و حالا من مانده ام و پیرزنی که مریض احوال است و حتی توان بیرون آمدن از خانه را ندارد.
بابا رجب در حالیکه اشک در چشمانش حلقه زده بود و بغض گلویش را می‌فشرد، ادامه داد: با وجود سختی‌های زیاد، اما فرزندانی تربیت کردم که به انقلاب خدمت می‌کنند، پسرم که سال‌های پیش با نور فانوس درس می‌خواند، حالا پزشک شده و به ساکنان مناطق محروم خدمت می‌کند، دختری دارم که معلم است و خواندن و نوشتن به دانش آموزان مناطق محروم یاد می‌دهد، یکی دیگر از آن‌ها در مرزبانی برای حفظ امنیت کشور و جان و مال مردم، جان خود را در دست گرفته و خدمت رسان مردم است، اما چرا باید مسجدسلیمان و روستاهای تابعه آن که به اقیانوسی بی مانند از نفت و شهر اولین‌ها معروف است، اینگونه محروم باشد؟
پیرمرد گزارش ما گفت در همین روستا به دنیا آمده ام، با درآمد ناچیز پدر و مادرم از راه دامپروری و کشاورزی بزرگ شده ام و می‌خواهم در همین جا از دنیا بروم، کاش مسئولان نگاهی به مناطق محروم بیندازند و با تامین امکانات و برق رسانی، هیاهو و نشاط را به روستا بازگردانند .
این حکایت تنها یک شب تاریک و بی نور یکی از روستاهای شهرستان مسجدسلیمان و شهر اولین‌ها بود، منطقه ای در شمال شرقی استان خوزستان که اهالی آن بر جزایر نفت زندگی می‌کنند و وقتی وارد شهر می‌شوی به راحتی می‌توان بوی نفت و گاز را استشمام کرد، ولی هنوز هم روستا‌هایی هستند که حتی قطره‌ای از این دریای نفت سهم آن‌ها نشده است.
مسجدسلیمان همچون جزیره‌ای است که در اقیانوسی از نفت احاطه شده است، کافیست چاهی با عمق نه چندان زیاد حفر شود، طلای سیاه از آن فوران می‌کند، اما فریاد محرومیت را می‌توان به راحتی از کوچه پس کوچه‌های شهر و روستا شنید، چرا با وجود این همه منابع نفت، باید ساکنان روستا‌ها شب را در تاریکی بگذرانند و ماه تنها چراغ راهشان باشد؟
بیشتر بخوانید
روستائیان مسجدسلیمان در اوج محرومیت روزگار می‌گذرانند
به منظور پیگیری موضوع و بررسی علت نبود برق در برخی روستاهای مسجدسلیمان به سراغ مسئولان شهرستان رفتیم تا علت را جویا شویم و بدانیم چرا تاکنون محرومیت در این روستا‌ها جا خشکانده است؟
نواب خراسانی بخشدار مرکزی شهرستان مسجدسلیمان به خبرنگار ما گفت: بخش مرکزی این شهرستان شامل ۱۱۵ روستا است که در ۲ دهستان جهانگیری و جهانگیری شمالی قرار دارند، که از این تعداد ۵۵ روستا دارای سکنه و ۶۰ روستای دیگر طی سنوات گذشته به دلیل نبود زیرساخت‌ها خالی سکنه شده اند.
او افزود: از مجموع ۵۵ روستای دارای سکنه، ۱۸ روستای آن با بیش از ۲۰ خانوار دارای شورای اسلامی هستند و ۱۶ روستا از این تعداد، بیش از ۳۰ خانوار در آن سکونت دارند و دارای دهیاری‌هایی هستند که ردیف اعتبارات عمرانی و جاری بر آن‌ها تعلق می‌گیرد که از طریق استانداری و خوزستان و اداره کل امور روستایی و مالیاتی، ماهیانه مبالغی برای رفع مشکلات روستا‌ها دریافت می‌کنند.
خراسانی با بیان اینکه انتظار می‌رود برای رفع مشکلات عمرانی و تامین نیاز‌ها و زیرساخت‌های اولیه در روستاهای بخش مرکزی اعتبارات بیشتری در نظر گرفته شود، اظهار داشت: پارسال با پیگیری‌های مکرر از اداره توزیع برق استان خوزستان و شهرستان مسجدسلیمان موفق شدیم برق رسانی به روستای خلیل آباد از توابع دهستان جهانگیری شمالی ۲ ، که ۱۲ خانوار با جمعیت بالغ بر ۷۰ نفر در آن سکونت دارند، با اعتباری بیش از یک میلیارد تومان وارد فاز اجرایی کنیم.
بخشدار مرکزی مسجدسلیمان با اشاره به اینکه پروژه برق رسانی هم اکنون در دست اقدام است، بیان کرد: امیدواریم با همکاری شرکت توزیع برق خوزستان و شهرستان، بتوانیم مشکل برق سایر روستاهای فاقد برق را طی امسال و سال آینده حل کنیم، اگرچه ریاست اداره برق پیگیری‌های زیادی در این زمینه انجام داده اند و تلاش خود را در زمینه اصلاح شبکه برق، رفع نوسانات برق و... به کار گرفته اند.
این مقام مسئول ادامه داد: اما هم اکنون پایه‌های برق در مناطق مختلف به دلیل ساخت و ساز‌ها طی سنوات گذشته در معابر قرار گرفته اند، ضمن اینکه همچنان با مشکل روشنایی در سایر روستا‌ها مواجه هستیم، همچنین ساکنان ۵ روستای دیگر از جمله؛ مرادآباد در دهستان جهانگیری و روستای کولیه دِر از نبود برق رنج می‌برند که انشاءالله برق رسانی در آینده‌ای نزدیک در دستور کار مسئولان قرار گیرد.
نبود زیرساخت‌ها علت مهاجرت روستائیان به شهرها
خراسانی درخصوص علت تاخیر در برق رسانی را بی توجهی به زیرساخت‌ها از جمله؛ آب، برق، گاز، جاده مناسب، مدرسه در روستاهای شهرستان مسجدسلیمان عنوان و تصریح کرد: همین امر سبب شده اهالی آن‌ها که جزو تولیدکنندگان محصولات دامی و کشاورزی هستند، اقدام به مهاجرت به حاشیه شهر، سایر روستا‌ها و حتی دیگر شهرستان‌ها و کلانشهر اهواز و استان‌های همجوار کنند تا از امکانات مطلوب بهره‌مند شوند.
او نبود شرایط زندگی در رفاه برای ساکنان روستا‌ها را از دیگر علل مهاجرت روستائیان به شهر عنوان کرد و بیان داشت: بحمدالله با ارتقای امکانات در روستا‌هایی نظیر خلیل آباد که پروژه برق آن با تلاش و پیگیری مسئولان مسجدسلیمان و استان خوزستان در حال اجرا است، طی ۴ سال گذشته شاهد مهاجرت معکوس از شهرها به روستا‌ها هستیم و ساخت و ساز منازل، کشاورزی و دامپروری دوباره از سرگرفته شده و روستا درحال احیا است.
نواب خراسانی اظهار کرد: همچنین آمادگی خود را برای همکاری با اهالی روستا برای احیای کشاورزی، دامپروری و احداث منازل و جاده اعلام کرده ایم و از هرگونه تلاشی که سبب افزایش و احیای مجدد روستا‌ها شود دریغ نخواهیم کرد، چراکه روستائیان بخش اعظمی از تولیدات کشور و امنیت غذایی را در دست دارند و سعی می‌کنیم برای اشتغال پایدار برای ساکنان ایجاد نمائیم و باتوجه به حجم بسیار بالای محرومیت‌ها نیازمند همت مسئولان استانی و کشوری هستیم.
یوسف بهمنی علیجانوند بخشدار عنبر شهرستان مسجدسلیمان در گفت‌وگو با خبرنگار ما گفت: در بخش عنبر به دلیل آبگیری سد گتوند، برخی روستا‌ها مجبور به جابجایی شدند و آسیب‌های جدی به زیرساخت‌های موجود در منطقه تحمیل شد، ولی با هماهنگی‌های صورت گرفته با مجموعه‌های متولی جابجایی برخی از تاسیسات نظیر شبکه برق صورت گرفت.
او روستای دومده با ۵ خانوار، ۲ روستای کوشک خلف سرتنگ و یداله با بیش از ۱۵ خانوار و چشمه شیرین را از جمله روستاهای دارای جمعیت قابل ملاحظه و فاقد برق عنوان کرد و افزود: با پیگیری‌های صورت گرفته عملیات اجرایی برق رسانی به روستای چشمه شیرین هم اکنون درحال انجام است و در روز‌های آینده از نعمت برق بهره‌مند خواهند شد، ضمن اینکه مشکل اصلی ما برق دار کردن روستای کوشک خلف است و علیرغم پیگیری‌ها و تلاش‌های مستمر تا به امروز موفق به تامین برق خانوار‌های ساکن در منطقه نشده ایم.
بهمنی فاصله ۷ کیلومتری این روستا با شبکه اصلی برق را یکی از علل اصلی تاخیر در برق رسانی به آن عنوان و اظهار کرد: طی مکاتبات و جلساتی هم که با اداره برق مسجدسلیمان انجام داده ایم و براساس شیوه نامه‌های ویژه خود برای طی کردن مراحل اداری، مکاتباتی با وزارت نیرو و دستگاه‌های زیربط برای برقدار کردن این روستا انجام شده است، ولی تاکنون هیچگونه اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است.
احتمال جابجایی روستای دومده
بهمنی فاصله ۷ کیلومتری این روستا با شبکه اصلی برق را یکی از علل اصلی تاخیر در برق رسانی به آن عنوان و اظهار کرد: طی مکاتبات و جلساتی هم که با اداره برق مسجدسلیمان انجام داده ایم و براساس شیوه نامه‌های ویژه خود برای طی کردن مراحل اداری، مکاتباتی با دستگاه‌های ذیربط برای برقدار کردن این روستا انجام شده، ولی تاکنون هیچگونه اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است.
بخشدار عنبر درخصوص روستای دومده بیان داشت: این روستا در مجاورت شرکت صنایع پتروشیمی mis و آلومینیوم کاوه قرار دارد و باتوجه به راه اندازی و اجرای عملیات مجموعه عظیم پتروپالایش بختیاری این احتمال وجود دارد ساکنان به مکان دیگری منتقل شوند، ضمن اینکه روستا‌هایی که برق دارند، اما به دلیل مسافتی حدود ۶۰ کیلومتر با مسجدسلیمان از کیفیت مطلوبی برخوردار نیستند و هنگام قطع برق خدمات مطلوبی به مشترکان ارائه نمی‌شود.
این مقام مسئول فاصله زیاد روستاهای فاقد برق در بخش عنبر با ایستگاه برق را از دیگر مشکلات عنوان و تصریح کرد: به گفته کارشناساس اداره برق شهرستان، T-off استاندارد در شبکه برق رسانی باید ۳۰ و نهایتا ۶۰ کیلومتر باشد، این در حالی است که این عدد در این بخش حدود ۳۰۰ کیلومتر برآورده شده و همین امر بی کیفیتی برق رسانی و نوسان در شبکه را ایجاد کرده است.
بهمنی علیجانوند اظهار داشت: به منظور کاهش مشکلات مذکور، برق شهر عنبر را به شبکه برق شهرستان لالی منتقل کردیم تا بتوانیم کیفیت خدمات رسانی را ارتقا دهیم و از قطع برق و نوسانات مکرر جلوگیری شود، ضمن اینکه ۷ کیلومتر از شبکه برق فشار متوسط نیازمند اصلاحاتی است که همکاری مسئولان اداره برق لالی و استان خوزستان را می‌طلبد.
بخشدار عنبر مسجدسلیمان بیان کرد: روستای تلخاب تاج الدین که در تراز نرمال سد گتوند قرار دارد و در صورت افزایش تراز آب دریاچه این سد، دچار آبگرفتگی می‌شود، دارای برق بوده و در این زمینه مشکلی ندارد، البته اهالی روستاهای شمس آباد، لارم و تلخاب تاج الدین تقاضای بازگشت به محل زندگی خود را دارند و هم اکنون مکاتبات لازم برای تعیین مکان و انتقال اهالی آن به مکان جدید در حال انجام است تا بتوانند متقاضیان ساخت و ساز منازل را در مناطق امن آغاز کنند.
به منظور اطلاع از آخرین وضعیت مشکلات برق روستاهای مسجدسلیمان با رئیس اداره برق این شهرستان تماس مکرر برقرار شد و علیرغم گفته‌های بخشداران مبنی بر پیگیری و رسیدگی‌ها از جانب او و تلاش برای برقدار کردن مناطق مذکور، اما صدایی از این مسئول نشدیم و از پاسخگویی به تماس‌ها امتناع کرد.
نام روستا و روستائیان که به گوش می‌رسد، تصاویری از تولید محصولات کشاورزی و پرورش دام در ذهن نقش می‌بندد، حال اگر مشکلات اهالی زحمتکش روستا‌ها رفع و نیاز‌های اولیه آن‌ها تامین نشود و نور و روشنایی به کوچه پس کوچه‌ها بازنگردد، چراغ امنیت غذایی کشور رفته رفته خاموش می‌شود و با مهاجرت اهالی به شهرها، نه تنها دیگر عطر خوش محصولات کشاورزی و صدای دلنشین دام‌ها به گوش نمی‌رسد، بلکه چرخ تولید و خودکفایی از حرکت بازمی ایستد و کابوس وابستگی به واردات کالا‌های اساسی با واقعیتی تلخ تعبیر می‌شود و خودکفایی به خوابی عمیق فرو می‌رود.
شعار جهش تولید، اقتصادی مقاومتی، خودکفایی، استقلال و قطع وابستگی در روستا‌ها روی کاغذ نوشته نشده، آن‌ها با دستان توانمند و اراده‌های پولادی شعار‌ها را عملی می‌کنند تا تحقق نقشه‌های شوم برای شکست ایران مقابل تحریم‌های ظالمانه برای همیشه در دل‌های سیاه دشمنان همچنان یک رویای دست نیافتنی بماند و آرزو‌ها را با خود به گور ببرند.
گزارش از ملیحه گریزی نسب
انتهای پیام/گ