انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی: ۰
اگر مربیان و مسئولان فوتبال سری به میدانهای خاکی و محلاتی بزنند :باور کنید بازیکنانی بهتر و مفیدتر از لیگ برتری ها پیدا میکنند. که کمترین ادعا و بیشترین بازده را دارند.
ناصر فریاد شیران در گفت و گو با خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، در مورد قرارداد بازیکنان قدیمی باشگاه پرسپولیس و پولی که می‌گرفتند گفت: چند روز پیش آماری را از بازیکنان قدیمی باشگاه پرسپولیس دیدم که مبلغ قراردادشان صفر بود، یعنی هیچ پولی از باشگاه دریافت نمی‌کردند. این موضوع نشان می‌دهد قدیمی‌ها تعصب بیشتری نسبت به بازیکنان جدید داشتند. البته این موضوع را باید در نظر گرفت که در آن زمان شرایط کمی متفاوت بود و فوتبالیست در کنار فوتبال بازی کردن شغل دیگری نیز داشت. در آن زمان هفته‌ای ۳ روز تمرین می‌کردند و زمان کافی برای شغل دوم وجود داشت. آن نفراتی که شغل دوم نداشتند و اکنون بازنشسته شده اند، با مشکلات مالی مواجه هستند.
او در مورد قرارداد‌هایی که بازیکنان فوتبال در این روز‌ها امضا میکنند گفت: الان بازیکنان ۶ روز تمرین میکنند و یک روز مسابقه می‌دهند و تمام‌شان ادعای حرفه‌ای بودن نیز دارند. یعنی هر روز بازیکن در اختیار باشگاه و تیم است و شغلش فوتبال است. اما در این روز‌ها باید همه چیز را در نظر گرفت. در وضعیت این روز‌ها حقوق یک کارگر و یا کارمند زیر ۳ میلیون تومان است. مشکلات اقتصادی موجود را باید در نظر بگیریم که کرونا هم به آن اضافه شده است. در خیلی از کشور‌های دنیا بازیکنان به باشگاه پیشنهاد داده اند که با توجه به شرایط موجود از مبلغ قراردادش کم کنند. اما در کشور ما این موضوع کاملا برعکس شده و رقابتی به وجود آمده است که مبلغ قرارداد بازیکنان چندین برابر شود.
او ادامه داد: بازیکنی از یک باشگاه معمولی لیگ که قراردادش با آن تیم ۵۰۰ میلیون تومان بوده، به یک باشگاه مطرح آمده است و قرارداد ۳.۵ میلیارد تومانی امضا کرده است. این روز‌ها دیگر تعصب به تیم و عشق به پیراهن معنایی ندارد و فقط پول ملاک است. بازیکنان باید شرایط را درک کنند. نمی‌گویم این افراد از حق فنی خودشان کمتر بگیرند، اما در این فوتبال ورشکسته‌ای که ما داریم و اکثر باشگاه هایمان بدهی دارند و پرونده‌های قطوری در فیفا داریم، چرا مدیرعامل یک باشگاه باید چنین قراردادی امضا کند.
فریاد شیران درمورد استفاده از بیت المال برای چنین هزینه‌هایی گفت: یک باشگاه خصوصی است و مالک آن اختیارش را دارد، اما در یک باشگاه دولتی، این پول مردم ایران است که هزینه می‌شود. وقتی یک کارگر در این روز‌ها ماهی ۳ میلیون تومان حقوق می‌گیرد، این فوتبالیست‌ها نباید به دنبال چنین پول‌هایی باشند. ما باید بر اساس شرایط جامعه با بازیکنان فوتبال قرارداد ببندیم.
او در مورد بازارگرمی به وجود آمده بین بازیکنان فوتبال گفت: یک بازار گرمی و رقابت نیز بین بازیکنان به وجود آمده است. در این میان مدیر برنامه‌ها و دلال‌ها که مبالغ بازیکنان را بالا می‌برند، بسیار تاثیر گذار هستند. بازیکنان به یک باشگاه می‌روند و با آن‌ها عکس می‌اندازند، در شرایطی که هدفشان یک باشگاه دیگر است. با این کار در سایت‌ها و فضای مجازی بازار گرمی میکنند تا مبلغ قرارداد خود را بالا ببرند. بعد از این اتفاق مدیرعامل می‌آید و می‌گوید این بازیکن را من از دهان شیر در آوردم. بازیکنی که نهایتا ۲ میلیارد می‌ارزد، قرارداد ۴ میلیاردی امضا می‌کند.
مربی فوتبال کشورمان در مورد چشم و هم چشمی بین باشگاه‌های فوتبال برای جذب بازیکنان گفت: در نقل و انتقالات همیشه رقابت وجود دارد و باشگاه‌ها به دنبال این هستند که بهترین نفرات را جذب کنند. دراین مورد نیز مدیربرنامه‌ها نقش کلیدی دارند. به نظر من مدیربرنامه‌ها این روز‌ها حاکمان فوتبال هستند. در این فوتبال ورشکسته قرارداد یک بازیکن نباید بالای ۳ میلیارد تومان باشد که آن هم زیاد است. این یک ظلم به تمام ملت ایران است. شرایط جامعه را خود بازیکنان متوجه هستند، یک کارمند اگر خانه نداشته باشد، نصف درآمدش را باید برای کرایه خانه بدهد. اما بازیکنان فوتبال ما وضع مالی خوبی دارند و با چنین مشکلاتی رو به رو نیستند.
او در مورد مدیریت این روز‌های فوتبال کشورمان گفت: الان یک سری از مدیران ما رقابت میکنند تا فقط نتیجه بگیرند. این افراد به این فکر نمی‌کنند که ساختاری را در باشگاه شکل دهند تا آینده باشگاه تضمین شود. هزینه باشگاه در صورتی کم می‌شود که به تیم‌های پایه توجه بیشتری صورت گیرد. مدیران باشگاه‌های ما فقط به دنبال کسب نتیجه هستند. به جز ۴ باشگاه خصوصی که در لیگ برتر حضور دارند، باقی باشگاه‌ها دولتی هستند و این یعنی از بودجه‌های دولتی استفاده میکنند.
انتهای پیام/